Vanmorgen was ik wonder boven wonder wakker en op om half negen. Dat gebeurt nooit, tenzij op werkdagen. Anne van ZONDER DANK.be brengt regelmatig de mooiste beelden van zonsopgangen en blauwe uren, ze gaat dan ook op een ontiegelijk uur de deur uit volgens mij :). Enfin, misschien heb ik me onbewust laten inspireren en zat ik daardoor wat vroeger dan normaal aan de ontbijttafel. Daar werd me een prachtig beeld voorgeschoteld, weliswaar nog vanachter glas.

De zon scheen stralend en bracht ons op wandelgedachten. Daar hebben wij niet veel voor nodig natuurlijk.
We pikten een wandeling van een zestal kilometer uit het ROUTEN aanbod. Een wandeling door het Drongengoedbos, ondertussen overal welbekend door de grote drommen mensen die er in de herfst naar toe trokken waardoor wegen moesten afgezet worden en zo. Maar ik dacht, het is winter, het is nog (relatief) vroeg, dus dat zal wel meevallen.
Geleid door Waze kwamen we rond elf uur aan parking POL. Daar stond al aardig wat volk geparkeerd, en bovendien was het van daar nog een viertal kilometer naar het beginpunt van de geplande tocht. Ter plekke improviseren dan maar en een wandeling kiezen die aan parking POL begint. Best wat keuze. We kozen voor de wandeling met het rode driehoekje, ongeveer acht kilometer. Dat zou ons zeker lukken, ah ja!!

Na deze wandeling begrijp ik waarom Drongengoedbos zoveel succes heeft!!! Dit was één van de mooiste wandelingen ooit. En het wordt nog beter: er was geen kat te zien tijdens onze tocht, enfin, hier en daar eens een eenzame of tweezame wandelaar of fietser, maar echt NIET druk. Waar al dat geparkeerde volk dan wel naar toe trekt is me een raadsel, maar in elk geval volgden ze niet het pad dat wij kozen. Wij blij!!!
Het aller allermooiste moment, ik kreeg er echt tranen van in mijn ogen, was dat waarop een hele roedel herten het bospad overstak. Ik was zo onder de indruk, en wou ook niets missen van het moment, dus ik heb geen foto’s. Maar het was indrukwekkend mooi.
De paden lagen er bevroren bij, hier en daar was het spekglad. Maar vooral héél erg modderig. Onze stevige stappers hebben weer hun nut bewezen.
Deze paden waren wat minder leuk, alhoewel ik het kind in mij voel bovenkomen als ik zo mag zompen in de modder. Goede schoenen en dan kan dat hé.
Laat voor de rest van mijn verhaal de foto’s voor zich spreken.

Dit was heerlijk. Hoop dat jullie ook hebben kunnen genieten in alle veiligheid van deze mooie zondag
Groetjes LOLA