De dagen worden steeds korter, de duisternis sluipt dichterbij. Niet alleen wat de seizoenen betreft.. Het duister is vlakbij ons, en als we niet aandachtig zijn, klautert het onze levens binnen, en dooft daar het licht dat in elk van ons te vinden is. Dat kunnen we niet laten gebeuren. Daarom hier nog eens een paar bubbeltjes geluk, als aanzet voor jullie om die in jullie eigen leven te gaan ontdekken.
BUBBLE OF HAPPINESS
Naar het werk fietsen en terugkeren zonder nat te worden.
Een heerlijk wandelingetje in de buurt van het werk tijdens mijn middagpauze.
De glimlach van mijn zoon als we samen herinneringen ophalen aan lang geleden, toen hij nog klein was.
Een event volgen dat duizenden kilometers verwijderd is van mijn comfortzone, maar het toch doen, en er in slagen om er mooie momenten te beleven. High five voor mezelf!!
Enkele warme ontmoetingen waar ik hier meer over schreef.
Koffie is een steeds terugkerende bubbel van geluk voor mij. Die komt elke keer wel terug. 😉
Prachtige foto’s op Instagram.
Nieuwe inzichten ontdekken, en beseffen dat leeftijd geen rol speelt in het verbreden van je horizon en het verruimen van je denkkader.
Mijn dochter ophalen van het station of ergens naar toe brengen, voor haar, maar ook omdat ik dan de kans krijg om haar even te zien en te knuffelen in haar drukke bestaan.
Kaarsjes en lichtjes in huis, gezellig.
Begrip, harmonie en humor bij mijn lief ervaren.
Naar de bib gaan en terugkeren met een overload aan boeken.
Eens een nachtje onmiddellijk in slaap vallen én doorslapen: unicum.
Plannen maken voor de zomervakantie.
Fietsen naar het werk zonder nat te worden 😉Een deugddoend wandelingetje in de buurt van het werkLeuke herinneringen ophalen met de zoon.Wat quality time zoeken met de dochterWandelen, wandelen, wandelenen dansen!!!En koffie
Hoop dat jullie ook vele geluksbubbeltjes kunnen vinden, elke dag opnieuw!!!
Fijne vrijdag
Myriam
Vind je mijn schrijfsels leuk? Deel ze gerust, dat doet me plezier :)
De voorbije week was hectisch, maar fijn. Ik had een aantal ontmoetingen met mooie mensen die ik veel te weinig zie. Maar net doordat we elkaar slechts af en toe eens zien, valt het op dat we de draad moeiteloos kunnen oppikken, alsof we elkaar gisteren nog zagen. Hoe mooi is dat?
De ene persoon is een vriendin die ik al ken sedert mijn twintigste, ze leeft in het verre Frankrijk waar ze een prachtig gezin heeft, waar ze woont en werkt. Ook al woont ze meer dan 600 km ver, ze is er steeds voor mij. Ik hoor of zie haar niet zo vaak, dankzij sociale media weliswaar meer dan vroeger, maar als er iets is, dan weet ik dat ik op haar kan vertrouwen. En ik hoop dat ze weet dat dat omgekeerd ook geldt.
Ze oordeelt niet, er zijn geen voorwaarden verbonden aan haar vriendschap, en dat is een zeldzaam goudklompje. Ik ben haar daar zo ontzettend dankbaar voor. 🙂
Een zeldzame ontmoeting vraagt om een gezellig etentje, en daarvoor trokken we richting HET HOF VAN HEUSDEN. Ik was er al , jaren geleden, en vond het toen niet slecht. Ondertussen is er héél wat veranderd in de inrichting en blijkbaar ook in de keuken, want waaw, wat was dat zeg. Een verrukkelijke kaart, vooral voor de liefhebbers van allerlei soorten biefstuk, afkomstig uit zeer uiteenlopende delen van de wereld. Ook een aantal seizoensgebonden suggesties lonkten naar ons, en uiteindelijk gingen we voor de pasta met boschampignons en verse truffel. Helemaal zoals het hoort, kwam de ober aan tafel, om de verse truffel in royale hoeveelheden over onze pasta te schaven, met zijn in een witte handschoen gestoken hand. Ik kreeg bijna tranen van ontroering in mijn ogen.
Foto afkomstig van de website.
Nog meer goeds: de wijnkaart is fenomenaal. Blijkbaar is HET HOF VAN HEUSDEN nu ook een wijnbar. Ik wou eens een Kroatische wijn uitproberen, maar jammer genoeg was die er niet meer. Toen kreeg ik een duurder glas van hetzelfde wijnhuis voor de prijs van de niet meer voorhanden zijnde wijn. Zie je, van zulke dingen word ik blij. Deze mensen hebben een passie voor hun vak en willen die bezieling graag delen met hun klanten.
De pasta was subliem, nooit at ik een betere met boschampignons en truffel. De wijn was goddelijk. Ik kom zeker en vast terug naar deze heerlijke plaats.
Een tweede ontmoeting vond de dag erna plaats: een vroeger collegaatje van mij van toen ik nog in de forensische psychiatrie werkte, was in Gent, en het lukte (eindelijk 😉 ) om nog een lunchafspraak te regelen. Ze kan met gemak mijn dochter zijn, maar dat is ze niet natuurlijk. We hebben altijd een klik gehad, en wat was het fijn om haar terug te zien, en bij te kletsen.
Met haar ontdekte ik een nieuw lunchadresje in Gent: GUST. Het enige uur dat we nog konden reserveren was om 13u. Daar werd bij vermeld dat we konden blijven zitten tot 14u45, ik dacht dat dat was omdat er een volgende shift plaatsvond, maar het bleek omdat de zaak sloot. Feestdag weet je wel. Dat was een beetje een minpuntje, omdat er rondom ons al werd opgeruimd terwijl we nog zaten te eten. Voor de rest enkel positieve geluiden over GUST. Gezellig hip interieur, verrukkelijke gerechtjes, heerlijke chai latte. MMMMM
Ik at een bioyoghurt met huisgemaakte granola, een verrukkelijke jam van rabarber en rozemarijn, en prachtig vers fruit. Heerlijk gewoon. Mijn gezelschap ging voor een zuurdesemtoast met humus. Een aanrader voor de ontbijt, lunch én brunchfan!!!
Als dat geen mooi bordje is, en lekker!!!
We hebben genoten, en kijken al uit naar een nieuwe ontmoeting 🙂
Fijne maandag
Myriam
Vind je mijn schrijfsels leuk? Deel ze gerust, dat doet me plezier :)
LOLA LOVES CHAMPAGNE 