Een wandelingetje van bij mij thuis naar Gent. Dat is bij mooi weer echt een fijne belevenis. Op een dik halfuur sta ik aan DOK NOORD, waar ik voor dochterlief iets zou ophalen. Met haar werkuren en reistijd naar het werk raakt ze daar nauwelijks. DOK NOORD is niet mijn favoriete plekje in Gent, maar ik ken een blogger die daar schitterende foto’s weet te maken. Jullie kennen haar zeker ook 🙂
Ik maakte op mijn tochtje toch een aantal foto’s met mijn feun. Om jullie goesting te doen krijgen om Gent te bezoeken. Die mooie stad die in mijn hart zit en waar mijn thuis staat.
Enjoy.
Oja, het wandelingetje was deugddoend, maar zonder resultaat. Het bestelde item was nog niet binnen…
Ik wens jullie een fijne maandag!!!
Keep it safe and warm!!
Myriam
Vind je mijn schrijfsels leuk? Deel ze gerust, dat doet me plezier :)
Soms hebben we goesting om een toerke te doen naar en in Gent, en daar iets te drinken. Een terrasken te doen zeg maar. En nu, met dit prachtige herfstweer, is de goesting nog groter dan anders. Ah ja.
Gisteren besloten we van ons huis naar het centrum van Gent te stappen. Een wandeling van een half uur is dat, meteen ook goed voor de fysiek. 😉
Ik had mijn gedachten gezet op een pateeken (gebakje voor de niet- of anders – dialectsprekenden onder ons) van AU MERVEILLEUX DE FRED, in de Mageleinstraat.
Fred is een ondernemer die zijn eerste merveilleux-kens bakte en verkocht in 1982. Zijn volledige naam is Frédéric Vaucamps, geboren en getogen in het noorden van Frankrijk. In de jaren ’80 verfijnde hij het recept van de Merveilleux door er een vleugje luchtigheid aan toe te voegen. In 1997 noemde hij zijn winkel in Rijsel naar zijn favoriete gebak: “Aux Merveilleux de Fred”. Ondertussen is deze patisserie niet alleen op verschillende plaatsen in Frankrijk maar in vele belangrijke steden over de hele wereld aanwezig. Alles wordt vers gebakken in de winkel onder het oog van de klanten. De winkels zelf zijn ingericht in een barokke verfijnde sfeer waar het gezellig toeven is. Zo dus ook in Gent!
Niet alleen de Merveilleux is hier verrukkelijk, in alle versies, maar ook het à la minute gemaakte suikerbrood of kramiek en de gevulde wafeltjes. Het water loopt me in de mond als ik er aan terugdenk. Gisteren gingen we voor de formule GOURMAND. Een kopje koffie met drie mini merveilleux-kens in diverse smaken, voor 8€90.
Het heeft ons goed gesmaakt!!
Fijne woensdag!
Myriam
Vind je mijn schrijfsels leuk? Deel ze gerust, dat doet me plezier :)
Eerder dit jaar ontdekte ik een lang vergeten parel die recent van onder lagen stof en puin werd gehaald. Binnenkort zal dit prachtige gebouw bekend zijn tot ver buiten Gent en zelfs buiten Europa, want het werd uitgekozen tot decor voor de VRT verslaggeving van het WK VOETBAL in QATAR.
Kanttekening: ik vind het schandelijk dat dit WK sowieso kan doorgaan in een land als Qatar. Degoutant. Blijkbaar zit koning voetbal er niet mee. Als er maar kan gesjot worden, en het nodige geld kan versluisd worden van de ene grote pocket in de andere…
Daar kan het Wintercircus in Gent niets aan doen. Dat is en blijft gewoon wat het is en altijd is geweest: een architecturale parel, nu in al zijn glorie hersteld en omgevormd tot wat een zonder twijfel heerlijke plek zal worden voor de Gentenaars en voor al wie zijn weg er naar toe vindt.
Een beetje geschiedenis?
Het oorspronkelijke gebouw werd opgericht in 1894 in opdracht van de Cercle Equestre Gantois, de plannen waren van architect Emile De Weerdt. Het wintercircus kwam op het terrein van de vroegere katoenfabriek van den Kerckhove, die in 1878 was afgebrand.
In 1920 werd het gebouw verwoest door, alweer, een brand waarbij enkel de voorgevel bewaard bleef.
In 1923 werd het naar het ontwerp van architect Jules Pascal Ledoux opnieuw opgebouwd Het bood nu plaats aan 3.400 personen!!! Het wintercircus werd niet alleen gebruikt als circus maar ook voor allerlei revues, variétéprogramma’s en filmvoorstellingen. Er is nog steeds een olifantenhelling trouwens, bewaard bij de restauratie.
Na een laatste circusvoorstelling in 1944 sloot de Nouveau Cirque zoals de naam toen luidde definitief zijn deuren.
Vanaf 1947 werd de ruimte gebruikt als garage door de familie Mahy. De nog bestaande voorgevel aan de Lammerstraat dateert van 1958, met op het gelijkvloers de toenmalige ingang tot de autoshowroom en daarboven een woongelegenheid.
In 1978 werd de garage gesloten, en gebruikte de familie Mahy het circus nog tot kort voor 2000 als parkeergarage voor haar ruime collectie oldtimers, waar ze in België bekend voor was. Een deel van de collectie werd later overgebracht naar Autoworld in Brussel, een ander deel naar het museum Mahymobiles in Leuze-en-Hainaut .
In Vlaanderen werd de zaal bekend tijdens het programma Man Bijt Hond. Binnen het circus deed Woestijnvis opnamen waarbij een enorme stoelendans werd georganiseerd. In 2009 werd de locatie gebruikt voor de fototentoonstelling van Stephan Vanfleteren.
Het circus heeft een nieuwe bestemming gekregen binnen het gebied van De Waalse Krook, waar nu reeds de nieuwe bibliotheek de Krook werd gerealiseerd. Rond het middenplein komt een hub voor technologiebedrijven, start-ups en dergelijke. Eronder een rockzaal voor 500 muziekliefhebbers. De vroegere scène wordt omgevormd tot auditorium en in de voormalige paardenstallen zal er vergaderd kunnen worden. De terrasbar biedt een mooi uitzicht op de Gentse skyline. Ook evenementen, café, restaurant en foyer zijn voorzien. Een groep van 15 Gentse ondernemers uit de technologiesector hebben zich verenigd om via een erfpacht van 75 jaar (verlengbaar tot 99 jaar) de uitbating van het Wintercircus te verzekeren.
Bij de renovatie werd het historisch karakter in belangrijke mate behouden. Zo werden in de oude paardenstallen de gietijzeren kolommen bewaard, en ook de oude, stenen drinkbakken. De oude olifantenhelling werd eveneens behouden. Daarnaast werden de hellingen bewaard die Mahy toevoegde in het gebouw om met wagens vanaf de middenpiste tot op de 4e verdieping te kunnen rijden. Ook zal er bij inrichting van het toekomstige café gebruik gemaakt worden van de historische rijplaten die in de smeerputten van de garage aanwezig waren.
Een huzarenstuk was ook de opfrissing en versteviging van de bestaande koepel.
BRON WIKIPEDIA
Tijdens de Gentse Feesten dit jaar ontdekte ik dat het Wintercircus werd opengesteld voor het publiek, en zo gingen we de 21e juli op ontdekkingstocht. Er is een ingang naar het Wintercircus naast Bibliotheek De Krook, een ingang aan de Lammerstraat maar pas toen we die allebei hadden geprobeerd werd het duidelijk dat enkel de ingang aan de Sint-Pietersnieuwstraat in gebruik was. Meteen bij binnenkomst overviel mij een WAAW gevoel, en dat is me het hele bezoek bij gebleven. Ook al bleef het bezoek beperkt tot het gelijkvloers, en kon ik slechts watertandend naar de verdiepingen staren, het bleef AMAAI DAS KNAP!!!
En veel uitleg kan ik daar niet bij geven, dat moeten jullie zelf aan den lijve ondervinden:
De gratis expo is toegankelijk vanuit de Sint-Pietersnieuwstraat en is te bezoeken op vrijdag, zaterdag en zondag telkens van 10 tot 17 uur. Je kan tijdens de openingsuren van de expo ook het gebouw bezoeken met gids. Alle informatie over de rondleidingen vind je terug op sogent.be/expowintercircus.
Voor wie er niet (onmiddellijk :)) geraakt post ik hierbij nog een aantal foto’s, met veel enthousiasme maar weinig kennis gemaakt. 😉
Eén van de vroegere werkputten in de garage Mahy. Prachtig uitgewerkt in de renovatie.
Voor de échte fotograaf zonder twijfel een plek om duimen en vingers bij af te likken. Ik kijk ook al uit naar de dag dat het complex in zijn nieuwe hoedanigheid wordt opengesteld, met restaurantjes en winkeltjes enzoverder enzovoort. Wie hier dichtbij een plek zoekt om te logeren kan steeds nagaan of YALO geschikt is. Ik schreef er hier over.
Veel plezier en een goeie maandag,
Myriam
Vind je mijn schrijfsels leuk? Deel ze gerust, dat doet me plezier :)
Ben je van Gent of omgeving, dan herken je zeker de uitdrukking: JA HALLO, al dan niet gevolgd door KROKET 🙂
Een uitdrukking van opperste verbazing, zoiets als JAWADDE DADDE, ook Gents meen ik, of MOVINTOCH in het West – Vlaams.
Een paar ferme zakenmensen bedachten deze naam voor een nieuw Urban Boutique hotel in Gent: YALO. Een verbazingwekkend knap hotelconcept, enfin zo ziet het er toch uit. Hope so voor de entrepreneurs. En voor de buurt waar het hotel is gelegen. De Brabantdam is een peperdure straat in Gent, met veel sjieke boetiekjes, maar om één of andere reden lukte niets dat eerder op deze plek werd aangevat. Eerder was hier een shoppingcenter, waar nooit een kat kwam. Het pand stond uiteindelijk acht jaar leeg, en werd gekraakt. Tot Managing Director Paul Suy en Sales Manager Sielke Zwertvaegher bedachten dat dit wel een mooie plek was voor een hotel. Vree wijs was dat, want inderdaad, met een goeie visie en dito neus voor wat leeft onder de klanten kan het niet anders of dit concept slaat aan.
Ik geef toe, ik ben er (nog) niet gaan logeren. Ik woon in Gent en het lijkt me een overbodige uitgave om in eigen stad op hotel te gaan. Ik ben er wel eens gaan piepen, meer bepaald in de ROOFTOP BAR. En dat was echt de moeite. Het uitzicht over De Krook, de Vooruit, Sint-Pietersabdij, Boekentoren en Muinkschelde is een ware eyecatcher. Op het verwarmde terras met een lekker drankje uitkijken over Gent is een niet te versmaden item op je to do listje. Tenminste als je over een goed gevulde portemonnee beschikt… Die hebben wij niet dus hielden we het bij een bescheiden drankje, waarvan de prijs overeen kwam met die op andere plekken in Gent. Wil je echter een cocktail of een hapje dan dien je diep in de buidel te tasten. Ik geef een voorbeeld waar ik toch wat over heb gemonkeld samen met guitarman: twee gamba’s in een zonder twijfel bijzondere bereiding maar toch: 22 €. Tien anjsovisjes, weliswaar van topkwaliteit: 23€.
Maar bon, het uitzicht maakt een bezoekje hier zeer de moeite waard. Ik heb bij het naar buiten gaan een blik geworpen op de prachtige cocktailbar en het restaurant. Het ziet er bijzonder uit. Dus wil je eens een ander zicht over Gent, dan ben je op de rooftop bar aan het goeie adres. En heb je een bijzonder iets te vieren, dan zal je hier zonder twijfel iets naar je gading vinden. Voor ons zal het bij deze ene keer blijven vermoed ik 😉
Diageo World Class Bartender of the Year winnaar Joeri D’Heuvaert.
Vind je mijn schrijfsels leuk? Deel ze gerust, dat doet me plezier :)
Gent, ik schreef er al vaak over, en ik zal er zonder twijfel nog vaak over berichten. Het is en blijft mijn stad, en ik noem mezelf een trotse Gentenaar. Een prachtige leefbare stad, waar ik nog steeds parels in ontdek.
Zo duurde het tot enkele weken geleden, toen mijn neef uit NIJMEGEN op bezoek was, vooraleer ik de site van de SINT-BAAFSABDIJ (her)ontdekte. Een unieke plek, waar ik ooit als klein kind op bezoek was met de klas. Later echter ging de site dicht, en pas sinds een aantal jaren is ze weer opengesteld voor het publiek.
Voor ik jullie met een aantal amateuristische foto’s de Sint-Baafsabdij binnen sleur, een beetje geschiedenis. Hiervoor ging ik te rade bij WIKIPEDIA. Bedankt daarvoor 🙂
De abdij werd in de 7e eeuw gesticht door Amandus van Gent, een zendeling uit Aquitanië. Ze is vlak bij de samenvloeiing van de Leie en de Schelde gelegen en werd daarom ook oorspronkelijk Ganda genoemd.
Enkele jaren na de stichting trad Allowin van Haspengouw in het Gandaklooster in en nam er de naam Bavo aan. In de 9e eeuw werd het klooster, dat later uitgroeide tot abdij, naar hem genoemd. Op 10 mei 1067 werd de Sint-Baafskerk ingewijd, in aanwezigheid van koning Filips van Frankrijk en graaf Boudewijn V van Vlaanderen.
In 1540 gaf keizer Karel V bevel grote delen van de abdij, onder andere de indrukwekkende romaanse abdijkerk, het Sint-Baafsdorp en de parochiekerk te slopen. De sloop was een van de voorwaarden, opgenomen in de Concessio Carolina waardoor de Gentenaars ook hun bijnaam stroppendragers kregen. In de plaats kwam een dwangburcht, het Spanjaardenkasteel.
Van de Romaanse kerk is enkel de oudste muur van Gent overeind gebleven, daarin werden zelfs oude fragmenten van Romeinse dakpannen en bakstenen verwerkt.
Er werden wel haagbeuken geplant op de plaats waar vroeger de pilaren van de kerk stonden, zo krijg je een beeld van de omvang van het vroegere gebouw.
Via een doorgang in de oudste muur wandel je de ruïnes van de Sint-Baafsabdij binnen. Een oase binnen de stad.
Het leuke is dat je op de site overal pancartes met een QR code vindt. Als je die code inscant kom je heel veel te weten over de geschiedenis van deze wondermooie plek.
Vaak zijn er ook vrijwilligers aanwezig die veel afweten over de abdij en er graag een woordje uitleg bij geven.
Verder zal ik de foto’s laten spreken.
Heesters op de plek van de pilaren.De Parochiekerk Macharius zichtbaar doorheen de oudste muur van GentIngang langs de oudste muur van GentGrafstenen van overal in Gent vinden hier een veilig onderkomen.
SINT-BAAFSABDIJ.
Bezoek elke vrijdag, zaterdag en zondag van 14u – 18u van 1/4 tot 1/11. Gratis entree.
Adres: COYENDANSPARK 9000 Gent.
In de buurt het COYENDANSPARK, ZWEMBAD VAN EYCK, PORTUS GANDA.
Een hele fijne zondag nog lieve mensen.
Myriam
Vind je mijn schrijfsels leuk? Deel ze gerust, dat doet me plezier :)
Wat een toffe naam! Doet me denken aan een grappig West-Vlaams woordje: koeketiene, na intense research blijkt dit de verbastering te zijn van concubine 😉 Er wordt mee verwezen naar een aantrekkelijk meisje. Enfin, what’s in a name? Het bekt goed.
Zo nu en dan ga ik eens een tasje koffie drinken, nu eens met die en dan weer met iemand anders. Deze keer vroeg ik mijn oudste metekind mee. Ze was net terug van een reis naar Jordanië en daar wou ik haar graag over horen vertellen. Een korte zoektocht op tinternet leerde mij dat COCOTINE zeer de moeite loont. Dus ik reserveerde een plaatsje voor ons beiden en we spraken af op een vrijdagnamiddag ter plekke.
Ik doe graag een fikse wandeling en besloot naar het etablissement te wandelen. Dat bleek toch een kleine zeven kilometer te zijn verwijderd van mijn stulpje, dus dat was erg flink van mij. Temeer daar ik vééls te warm gekleed ging. 14 graden? My ass, de zon scheen en ik droop van het zweet na de eerste twee kilometers. Bovendien had ik verzuimd om mijn beste stapschoenen aan te trekken. Niet zo slim natuurlijk.
Maar goed. Ik raakte in de Leithstraat, een klein zijstraatje van de Meulesteedsesteenweg. Niet meteen de place to be in Gent, maar vermoedelijk is de wijk in opkomst, want nog één van de weinige plekken waar je een huis(je) kan kopen voor een redelijke prijs in Gent en verre omstreken. Als een oase in de woestijn lonkte het gezellige pand naar mij.
Metekind zat al te wachten op haar uitgetelde bezwete gezelschap. Ik laat me neerploffen in het aantrekkelijke interieur, dat opvalt door veel roze en gouden accenten met daartussen gezellig groen. Nice place, maar jammer dat het niet wat meer in het centrum ligt. Al kan je er met bus 6 makkelijk zat naar toe. Zo bleek achteraf. Maar ik wou wandelen dus moet ik nu niet zeuren.
We bestellen (in het Engels, want de zeer vriendelijke dame achter de bar spreekt geen Nederlands) elk een portie pancakes, Charlie neemt de hare op Japanse wijze, ik bestel de Luxury Roses Pancakes “Charming” . Verder nog een Matcha Rose Cappuccino voor het metekind en voor mij water wegens extreme dorst. De prijs blaast me van mijn sokken. Voor wat ik hierboven beschreef plus nog een extra watertje, een extra Matcha Rose Cappucino en een extra koffietje (gewoon!!) tel ik 58€ neer. Dit moeten met goudpoeder bestoven pancakes zijn?
Dat zijn ze niet. Lekker zijn ze wel, en veel is het ook. Het ziet er uit om op te eten en dat doen we dan ook graag, maar met een pijnlijk gevoel als ik in de richting van mijn portemonnee kijk.
Ik ben geen food fotograaf dus het komt misschien niet helemaal tot zijn recht, maar zo krijgen jullie toch een impressie. Besjes en eetbare bloemetjes, gouden bestek, en een bijzonder kunstig afgewerkte koffie.
We zijn die hele namiddag zowat de enige klanten. Ik kan alleen maar hopen dat het in het weekend drukker is. For the sake of the owner. Maar blijkbaar zit dat wel goed, want er zit een hele filosofie achter COCOTINE, zo las ik achteraf. Klik op de link mocht je er meer willen over weten.
Ik zou zeggen: go and see for yourself. De brunch schijnt magisch te zijn. Neem een goed gevulde portemonnee mee, en geniet.
Voor mij was dit een fijne ervaring maar niet één die ik gauw zal overdoen. Les goûts et les couleurs ne se discutent pas.
Nog enkele kiekjes om de sfeer te vervolledigen.
Vind je mijn schrijfsels leuk? Deel ze gerust, dat doet me plezier :)
Een tijdje geleden vroeg een bloggende buurvrouw 😉 of er mensen bereid waren om een gastblog te schrijven op haar blog? Ja, natuurlijk, waarom niet? Ik stuur jullie hier de link naar haar blog door, zodat wie de blog gemist heeft, hem alsnog kan lezen. En zo kunnen jullie ook kennismaken met Ann en haar knappe blog: https://www.zonderdank.be/saturnein/
Gisteren appte ik mijn dochter dat we gingen wandelen.
Ok, veel plezier en hou het veilig hé, antwoordde ze.
Voor een wandeling naar Gent en terug leek me dat geen enkel probleem te zijn. Zo gevaarlijk is het niet bij ons in de buurt 🙂
We hebben geluk, we wonen rustig maar toch op wandelafstand van het centrum.
Langs rustige paadjes en straatjes met zicht op de mooiste plekjes van Gent, raken we in een half uur tot aan crèmerie Gerard, het volgens mijn bescheiden mening bekendste ijssalon van Gent, waar je nu ook terecht kan voor een afhaalijsje.
Er waren slechts twee wachtenden voor ons, dus we waagden het erop. Terwijl we stonden te wachten, plots een akelig geluid van iemand die met zijn fiets in de tramsporen terecht kwam en onderuit ging.
Gelukkig een jong knulletje op een koersfiets, dat er vanaf kwam met de schrik zo te zien. Maar wel verschieten, vooral voor de jongeman in kwestie natuurlijk. Ik geef het je op een briefje: als je daar een hele dag de wacht optrekt zie je zonder twijfel één of meerdere ongelukkigen die door deze vermaledijde tramsporen in de problemen komen. Soms ook met ernstige gevolgen. Na deze adrenalinestoot deed het aarbeien/vanilleijsje extra goed. MMMMMMM
We slenterden verder, a ja, want stilstaan of zitten mag nog niet, richting Korenmarkt. De volkstoeloop was verrassend. De drukte deed heel pre-coroniaans aan. Plots geroep: een jonge man met een baby’tje in een draagzak op zijn buik, was blijkbaar door de politie aangemaand om door te lopen. Luid roepend gaf hij zijn mening te kennen over de flikken. Het was een vreemde situatie, vooral omdat we geen context kenden. Zo op het zicht leek het een overdreven politionele actie te zijn: jonge vader met kind, wachtend op zijn vrouw die in een winkel bezig was, wordt eerst aangesproken door de politie, én wordt daarna achtervolgd en klemgezet door vier agenten! De man protesteerde steeds luider en heviger, probeerde zijn vrouw te bellen, probeerde er van door te gaan, en dat alles met een baby’tje op zijn buik. Er ontstond een ware volkstoeloop, waarin van social distancing in de verste verte geen sprake meer was. Meer context raakte bekend: de man bleek behoorlijk dronken te zijn. Niet de ideale omstandigheden om met een kleintje op je buik te gaan stappen. Zijn vrouw was ondertussen boven water gekomen, en kreeg het kleintje in de armen gedrukt, waarna de man met zes agenten tegen de grond moest worden gewerkt, vooraleer hij kon afgevoerd worden. Treurige situatie, ik had oprecht te doen met moeder en baby’tje. In mijn hoofd spelen allerlei scenario’s: welk ervan juist is, zal ik nooit weten. Ik hou het er op dat de politie niet op een dergelijke manier ingrijpt als het niet echt noodzakelijk is.
We zetten onze wandeling verder, en gaan richting huis. In de Forelstraat vliegt plots een bloempotje van een balkon op de eerste verdieping, ik kan nog net wegduiken. Bijna op mijn (net gekapte) hoofd!!
Zou een opvallende manier geweest zijn om aan mijn einde te komen: VROUW OVERLIJDT NADAT ZE BLOEMPOT OP HET HOOFD KREEG.
Een goede bewaarengel, dat heb ik.
Goed gestapt toch, zo over en weer naar Gent centrum. Ook altijd iets te beleven 🙂
Uitgeputte stapgroetjes
LOLA
Vind je mijn schrijfsels leuk? Deel ze gerust, dat doet me plezier :)
Wel eigenlijk niet. Het wàs vrijdag, maar op het moment dat ik deze blogpost schrijf is het zondag… Maar wie valt daar nu over? Het enige wat telt is dat je inspiratie opdoet om een gezellige vrijdagavond door te brengen in Gent 🙂
Join me 🙂
Neem bus of taxi naar het stadscentrum van Gent, meer bepaald naar de buurt van Sint Jacobs.
Begeef je naar café Den Trollekelder. Je kan niet missen, die kleine ondeugende figuurtjes kijken je aan vanachter het raam.
De trollen in de Trollekelder
Een authentieke bruine kroeg, met veel hoekjes en kantjes, een bierkaart om U tegen te zeggen (meer dan driehonderd verschillende biersoorten) en een heerlijk ontspannen sfeertje. Ideaal om je vrijdagavond in te zetten , met je lief, je collega’s of vrienden. Dat is helemaal aan jou. Een Chouffe, een Kwak, een Ice’n Chouffe en een Duvel passeerden onze dorstige keeltjes. Elk twee biertjes, dat brengt al wat sfeer in de brouwerij. Je voelt alle stress van de voorbije week slok per slok van je afglijden. Na enkele uurtjes praten en lachen terug buiten en op zoek naar een hapje.
De Steendam is een straat in Gent die aan een heropleving is begonnen, bezaaid met trendy winebars, een heus kaasrestaurant, hippe winkeltjes… Wij lieten onze blik rusten op een Italiaans restaurantje Shazanna. Nadruk ligt op de laatste lettergreep in restaurantje, want het was echt minimini. We kregen een plekje toegewezen in een soort vroegere woonkamer, waar zeker tien tafeltjes opgesteld stonden… Niet echt geschikt voor een privé conversatie, maar wel ideaal als je inspiratie wil opdoen door gesprekken van andere mensen te volgen… Om nieuw aangekomen gasten een plaatsje te kunnen geven moest er al eens iemand gaan rechtstaan, of worden geschoven met de tafeltjes. Gelukkig was de pizza die we bestelden groots. Heerlijk, een echte Italiaanse pizza, wel aan aangepaste prijzen. Maar goed, als het lekker is wil ik daar ook wel voor betalen. Alleen de ruimte is dus wat aan de krappe kant. Maar als dat geen probleem voor je is, kan je hier mega lekker eten!!!!
Tenslotte zakten we af naar BLUES EN ROOTS BAR Mississippi in Klein Turkije. Een bekend muziekcafé, waar elke dag wel een optreden is. Ook deze vrijdagavond was er iets te beleven: de Britse GINGER PIG BAND ging uit zijn dak om ons te entertainen. En o wonder, we hadden zelfs een plekje aan den toog.
Moe maar voldaan neem je dan een bus of als je daarvoor te laat bent een taxi, naar huis..
Lola heeft er deugd van gehad!!!
Vind je mijn schrijfsels leuk? Deel ze gerust, dat doet me plezier :)
LOLA LOVES CHAMPAGNE 