Wat een heerlijk Paasweekend is dit. De natte droom van elke horeca uitbater van Knokke tot Orval, van iedereen die paasvakantie heeft. Ware het niet dat de CORONA crisis roet in het eten heeft gegooid. Zo jammer… Maar goede brave burgers als we zijn, volgen we strikt de maatregelen en zien we noch familie, noch vrienden, tenzij online. Buiten mogen we gelukkig wel (nog), dus daar kunnen we dan wel optimaal gebruik van maken.
Zowel gisteren als vandaag planden we een fietstocht vertrekkende vanuit ons kot, en richting natuur. Gisteren reden we richting Wetteren, vandaag reden we richting De Pinte. Wat een weelde aan mooie rustige plekjes hebben we toch in de buurt van Gent. Echt iets om dankbaar voor te zijn.
Wat me opviel gisteren was dat iedereen, of toch bijna iedereen zich netjes aan de regels hield. Fietsen of wandelen per twee, flink aan de kant gaan als er iemand aankomt. De meeste mensen houden zich er absoluut wel aan. Het enige nadeel is natuurlijk dat het onmogelijk is om social distancing te realiseren als je met héél véél mensen op de weg bent. De eerste veertig kilometer gisteren was het helemaal niet druk, maar dat veranderde toen we een stukje van de SCHELDEDIJK moesten doen, samen met honderden andere fietsers en wandelaars. Zelfs met de beste bedoelingen kan je daar niet de nodige afstand bewaren. ONMOGELIJK. Hoe breed is de dijk? Of bij uitbreiding elk fietspad? NIiet breed genoeg om voldoende afstand te kunnen houden als je iemand wil voorbijgaan, zonder zelf in de coulissen te belanden. En al zeker niet als er honderden mensen fietsen wandelen en skeeleren op dat fietspad….
Vandaag had ik nog een mooie ervaring in dat kader. Ik fietste met mijn partner op een pad waarvan alleen een zéér smalle middenstrook geasfalteerd was, aan weerszijden daarvan een eveneens zeer smalle strook kassseien, in een sterke helling naar de boorden van het pad. Ik zag van rechts een loper aankomen, en ik hoopte dat hij mij zou laten voorgaan met mijn toch iets snellere e-bike. Maar neen, hij voegde in naast mij. Ik kon de kasseien op om meer afstand te creëren maar dan lag ik geheid tegen de vlakte. En toen sprak hij mij ook nog aan met de woorden: gelieve voldoende afstand te bewaren. Echt waar. Ik snap het niet, eerlijk niet.
Enfin, niet zeuren. We hadden twee prachtige fietstochten, met fantastisch weer, en we dronken een lekker kopje koffie met taart bij het thuiskomen. Ook plezant.
Dat het fijn was. Hopelijk blijft het mogelijk om te fietsen volgende weken…. Ben benieuwd
Lola
