A little sparkle to brighten your day.
Alweer tijd voor een volgende photochallenge. Time flies when you’re having fun!!
Water. Ik hou van water. Ik drink het graag, ik laat het graag over me heen stromen in de douche, ik geniet van het geluid van een kabbelend watertje om tot rust te komen, ik wandel er graag langs.
Een foto vinden van water in mijn archieven is geen probleem. Het is eerder een probleem om een selectie te maken 🙂
Het is genieten om er nog eens naar terug te kijken.
Groetjes
LOLA
Ik doe ook deze week graag, héél graag zelfs, mee aan Satur9’s 30 weeks photochallenge.
Het thema deze week is liefde. Daar valt heel wat over te zeggen natuurlijk. Het weergeven van het begrip liefde in een beeld is niet simpel, maar een uitdaging is best fijn. Ik ga vlijtig op zoek naar foto’s die weergeven wat liefde voor mij inhoudt. En dan kan het niet anders of ik kom terecht bij mijn kinderen. Ik heb namelijk al heel wat nagedacht over het onderwerp liefde en ik ben tot de vaststelling gekomen (maar dat is persoonlijk dus voel je alsjeblieft vrij om het niet met me eens te zijn) dat de enige vorm van onvoorwaardelijke liefde die er bestaat de liefde is van een ouder voor zijn kind(eren).
Mijn kinderen. De baby’s die ik knuffelde en koesterde, zijn uitgegroeid tot twee volwassen prachtmensen. Mijn liefde voor hen is meegegroeid, zoals alleen liefde dat kan. Sleet komt daar niet op….Het is een geschenk om zoiets te mogen ervaren.
Later kwam daar nog een pleegkind bij, en ook dat is moederliefde.
Er is nog veel meer liefde natuurlijk: voor mijn familie, mijn vrienden veraf en dichtbij, voor boeken, natuur, cultuur, allemaal vormen van liefde, maar mijn eerste gedachten gaan naar mijn kinderen.
Liefdevolle groeten
LOLA
Elke dag leer ik iets. En dat vind ik fijn, want ik leer graag nieuwe dingen. Het lezen bij andere bloggers heeft me zo al veel bijgebracht. Ook wat de regel van derden betreft. Daar had ik tot vorige week nog nooit over gehoord.
Ik ben dan ook geen professionele fotograaf. Wel ben ik dol op knappe foto’s. Maar zelf doe ik maar wat, niet gehinderd door enige kennis.
Waarschijnlijk zullen echte fotografen eens eyeballen als ze weer geconfronteerd worden met een foto van mijn hand waar bijvoorbeeld de horizon naar rechts neigt 😁😁. Maar het is wat het is.
Ik ben dan ook een beetje bevreesd om een foto te posten in het kader van de uitdaging deze week. Het klinkt zo ernstig en professioneel.
Ik post gewoon een foto en die regel van derden denken jullie er gewoon bij😉
Als ik met pensioen ben volg ik eens een opleiding natuurfotografie😊
In afwachting deze schietsels met mijn feuntje, in de buurt van Sint Blasius Boekel gemaakt
Gegroet lieve vrienden
Lola
Deel zes alweer van deze superleuke photochallenge!! Huisdier/knuffelbeest.
Een huisdier in de normale betekenis van het woord heb ik niet (meer) Allergisch, appartement, … Heel erg jammer want ik ben dol op katten én honden. Ooit had ik in mijn vorige leven een prachtige hond. Een BEAUCERON ofte Franse herdershond. Vanda was haar naam en het was de mooiste en liefste hond die een mens zich kon wensen. Ik zie nog steeds haar prachtige snuit voor mij. 😦 Ik heb één niet zo’n kwaliteitsvolle foto teruggevonden. Er staan direct twee knuffelbeestjes op: zoon en hond. 🙂
Ondertussen hebben mijn kinderen elk een prachtige Beauceron: Lily en Valon. Broer en zus, schattige knappe beesten, waar ik wel wat foto’s van kan posten. Ik kan ze niet zo vaak knuffelen als ik zou willen, en dat geldt zowel voor de honden als voor hun baasjes 🙂
Een fijn weekend nog.
Keep it safe, en tot de volgende.
LOLA
Gestreept, potverdorie, dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Een zelfgemaakte foto van iets gestreept.
Ik dacht dat ik het had gevonden toen ik me onze reis door Frankrijk in de zomer van 2018 herinnerde. Heerlijke coronavrije reis trouwens…
Carcassonne is sowieso prachtig. Toen wij er waren was er een extraatje te zien, iets met strepen, of zijn het lijnen? Ik weet het niet precies, maar omdat ik niet direct iets anders kon bedenken…
Het gaat om een kunstwerk dat werd aangebracht op de eeuwenoude muren van de cité, ter ere van het feit dat 20 jaar geleden Carcassonne op de werelderfgoedlijst van de UNESCO kwam te staan. De artiest in kwestie is Felice Varini, en het werk heette CERCLES CONCENTRIQUES EXCENTRIQUES. Er was heel wat opschudding rond. Weinig inwoners vonden het kunst, en eerlijk, eerst was ik ook niet enthousiast. Nu ik er naar terugkijk vind ik het toch iets hebben…
Deze installatie was tijdelijk, en verdween in september 2018, tot opluchting van de lokale bevolking, en van sommige toeristen.
Streepjes dus, of lijntjes, laat de verkleinwoorden gerust weg😊
Nog streepjes gevonden…
Ziezo, klaar is Lola. Op naar de volgende.
Hold on, keep safe
Lola
Wolken, ik hou er van. Om naar te kijken. Het voortdurend veranderende spel van kleuren en vormen, dat raak ik nooit moe. Wat er uit die wolken valt of dreigt te vallen, daar ben ik minder enthousiast over. Maar zo is het nu eenmaal, geen prachtige wolkenpartijen zonder (de verwachting van) nattigheid in één of andere vorm…
Zoals het leven zelf.
Ik heb een paar foto’s bij elkaar gesprokkeld rond dit thema.
Hier komen ze.
Tot gauw
Lola
Hier is ie dan, de derde uitdaging alweer. Ik ben normaal niet zo van de uitdagingen maar aan deze heb ik al veel plezier beleefd. 🙂 En we zijn nog maar begonnen…
Bij deze opdracht wordt ons gevraagd een foto van onszelf, of in verband met onszelf, te delen.
Ik moest meteen aan deze foto denken.
Meer moet dat niet zijn.
Op naar de volgende en een fijne sneeuwerige zondag.
Keep it safe!!
LOLA
LOLA LOVES CHAMPAGNE 