RELAX, IT’S FRIDAY
Posted on 24 november 2019 1 reactie
Wel eigenlijk niet. Het wàs vrijdag, maar op het moment dat ik deze blogpost schrijf is het zondag… Maar wie valt daar nu over? Het enige wat telt is dat je inspiratie opdoet om een gezellige vrijdagavond door te brengen in Gent 🙂
Join me 🙂
Neem bus of taxi naar het stadscentrum van Gent, meer bepaald naar de buurt van Sint Jacobs.
Begeef je naar café Den Trollekelder. Je kan niet missen, die kleine ondeugende figuurtjes kijken je aan vanachter het raam.
Een authentieke bruine kroeg, met veel hoekjes en kantjes, een bierkaart om U tegen te zeggen (meer dan driehonderd verschillende biersoorten) en een heerlijk ontspannen sfeertje. Ideaal om je vrijdagavond in te zetten , met je lief, je collega’s of vrienden. Dat is helemaal aan jou. Een Chouffe, een Kwak, een Ice’n Chouffe en een Duvel passeerden onze dorstige keeltjes. Elk twee biertjes, dat brengt al wat sfeer in de brouwerij. Je voelt alle stress van de voorbije week slok per slok van je afglijden. Na enkele uurtjes praten en lachen terug buiten en op zoek naar een hapje.
De Steendam is een straat in Gent die aan een heropleving is begonnen, bezaaid met trendy winebars, een heus kaasrestaurant, hippe winkeltjes… Wij lieten onze blik rusten op een Italiaans restaurantje Shazanna. Nadruk ligt op de laatste lettergreep in restaurantje, want het was echt minimini. We kregen een plekje toegewezen in een soort vroegere woonkamer, waar zeker tien tafeltjes opgesteld stonden… Niet echt geschikt voor een privé conversatie, maar wel ideaal als je inspiratie wil opdoen door gesprekken van andere mensen te volgen… Om nieuw aangekomen gasten een plaatsje te kunnen geven moest er al eens iemand gaan rechtstaan, of worden geschoven met de tafeltjes. Gelukkig was de pizza die we bestelden groots. Heerlijk, een echte Italiaanse pizza, wel aan aangepaste prijzen. Maar goed, als het lekker is wil ik daar ook wel voor betalen. Alleen de ruimte is dus wat aan de krappe kant. Maar als dat geen probleem voor je is, kan je hier mega lekker eten!!!!
Tenslotte zakten we af naar BLUES EN ROOTS BAR Mississippi in Klein Turkije. Een bekend muziekcafé, waar elke dag wel een optreden is. Ook deze vrijdagavond was er iets te beleven: de Britse GINGER PIG BAND ging uit zijn dak om ons te entertainen. En o wonder, we hadden zelfs een plekje aan den toog.
Moe maar voldaan neem je dan een bus of als je daarvoor te laat bent een taxi, naar huis..
Lola heeft er deugd van gehad!!!
RELEASING.
Posted on 22 november 2019 1 reactie
In mijn zoektocht naar vrede en geluk heb ik vele gidsen gevolgd. Tot ik goed dertig jaar oud was, bleef ik een diepgelovig Christen. Ik werd opgevoed door een zeer Katholieke moeder én ik ging naar een streng katholieke nonnenschool. Het kwam niet in mijn bravemeisjesbrein op om me hier vragen over te stellen. Ik stam nog uit de tijd dat de kinderen moesten zwijgen als de grote mensen praatten…
Ik werd als puber lid van een zéér katholieke jeugdorganisatie waar ik mijn dierbaarste vrienden ontmoette. Geloof gaf me kracht en moed, een steun in moeilijke momenten. Ik heb er ontzettend veel aan gehad.
Maar mensen veranderen, dus ook ik. Ik herinner me nog levendig het boek dat mijn ogen enigszins opende, De Da Vinci Code geschreven door Dan Brown. Geen filosofisch of religieus werk, integendeel. Maar naast alle actie die beschreven wordt, wordt ook geschreven over zaken binnen het Katholieke geloof waar ik naieve ziel nog niet eerder over had gehoord, omdat ze goed verborgen worden gehouden voor de massa. Ik wist bijvoorbeeld niet dat er meer evangelieën werden geschreven dan de vier die in de bijbel zijn opgenomen…
Ik begon zelf te denken, las meer boeken, en ontwikkelde een eigen soort geloof.
God bleef een belangrijk deel van mijn leven uitmaken, zingeving en diepgang zijn essentiele onderdelen van mijn bestaan, maar ik wilde dit alles niet meer vinden in de Kerk. De aanhoudende schandalen die aan het licht kwamen degouteerden me zo, ik zou nog maar zelden een voet in de kerk zetten. Ik ging op zoek naar ander manieren van verdieping en zingeving. Mijn zoektocht ging verder.
Ik leerde mindfulness kennen, en lieve deugd, wat een fijne kennismaking was dit!! Het voelde als thuiskomen na een héle lange reis. Ik ontdekte een plaats in mezelf waar een diepe stilte en vrede heerste. Ik volgde de achtweken cursus bij David Dewulf, mindfulness trainer, en ik mediteerde dagelijks, en dat gedurende verschillende jaren. Meditatie in het algemeen en mindfulness in het bijzonder veranderde mijn perceptie van mezelf en van de wereld rondom mij.
Ik ontdekte de chakras en chakrahealing, en hoe het werken er mee mijn leven kon verbeteren.
Toch bleef ik moeite hebben om dingen los te laten. Dat bleef een belangrijke bron van stress en frustratie. En toen ontdekte ik de SEDONA METHOD, geschreven door HALE DWOSKIN.
Eindelijk heb ik het gevoel dat ik in staat ben om los te laten, simpelweg door mezelf drie vragen te stellen:
Kan ik loslaten?
Wil ik loslaten?
Wanneer wil ik loslaten?
Door je simpelweg bewust te worden van een emotie of een gevoel, en het niet te verdringen of te weerstaan, kan ik echt laten gaan.
Is dat niet fantastisch?
Lola loves it!!!
WALK THE WALK
Posted on 5 november 2019
Typisch herfstweer dacht ik toen ik naar buiten keek. Donkere wolken opeengestapeld, wachtend op het signaal om het verzamelde water los te laten. ..
Maar wandelen is gezond, en dus trokken lief en ik onze wandelschoenen aan en reden een eindje tot wandelknooppunt 42, gelegen in de nabijheid van de kerk van Kleit. Volgens de beschrijving in de MEETJESLAND BUCKETLIST ( een aanrader trouwens voor elke wandelliefhebber, en zeker voor die liefhebber die in de buurt van Gent woont) is het hier prachtig wandelen in het mooie Noorden van het Landschapspark DRONGENGOED.
De rit er naartoe verliep niet zonder hindernissen. Nog steeds wordt er driftig gewerkt aan het op – en afrittencomplex Aalter, en dat hebben we geweten. Maar wie zoekt die vindt en met de hulp van WAZE vonden we ons startpunt. Wat bleek, we hadden deze wandeling al eerder gemaakt … Veel wisten we er niet meer van, en dus begonnen we opnieuw. Geleidelijk aan kwamen tijdens het stappen de herinneringen terug, wat er op wijst dat de dementie nog niet volledig heeft doorgezet. Oef….
Prachtige wandeling, midden in de natuur, jaja, toch wel. Zelfs in Oost-Vlaanderen kan dat nog. Ik laat jullie zo meegenieten van onze foto impressies. Even dit meegeven: het is een wandeling die je, vooral tijdens regenachtige dagen of jaargetijden, beter niet maakt als je niet stevig op je benen staat. In elk geval heb je ferm schoeisel nodig, waterdicht, hoog en met serieus reliëf. Er liggen namelijk houten vlonders op een dertigtal centimeter boven de grond. Die vlonders zorgen er in principe voor dat je vochtige plaatsen kan vermijden, en dat je de onderliggende natuur niet vertrappelt, maar… bij regenweer zijn ze bijzonder glad en dus gevaarlijk. Beter uitstellen deze wandeling tot een drogere periode misschien. Al is de herfstgeur van dit bos zo verrukkelijk…
Kijk even mee…
De gladde houten vlonder 
Een idyllische waterplas 
Alleen voor wandelaars! 
Koeien mogen hier vrij rondlopen 
Nog een aandachtspuntje. Het is een korte wandeling, nauwelijks 5 kilometer, dus da’s iets van niets, maar onderweg zijn er geen stopplaatsen. Tenminste, er is er één, maar dat is een hotel, en op het eerste zicht was dit niet open voor passanten. Dat was misschien toeval, dat kan. Het hotel ligt vlak aan een drukbereden weg, maar aan de achterzijde is het één en al rust en vrede. Het gebouw is een beschermd monument dat is omgevormd tot hotel, en dat zijn oorspronkelijke charme heeft bewaard. Aan de buitenkant toch, de binnenkant is nog steeds een goed bewaard geheim. Naam van dit geheimzinnige etablissement is het CLEYTHIL hotel, gelegen op de historische site van de PAPINGLO HOEVE, ooit eigendom van de Gentse Sint Baafsabdij. Ooit wil ik er logeren :)Als je graag een natje en een droogje hebt tijdens je wandeling, breng je best zelf iets mee, of.. vermijd je zon – en maandagen.
Moe maar voldaan zoals dat heet vatten we de rit naar huis aan, met een goeie 8000 stappen op de teller. Nog geen tienduizend maar in de goede richting
Tot de volgende
Lola
The Joker
Posted on 3 november 2019 2 reacties
Neen, vooral niet gaan als je zomaar een actiefilm wil zien. Want dat is het niet. Mind you, Lola houdt van actiefilms, verstand op nul, blik op oneindig en genieten van de ene ongelofelijke stunt na de andere. Héérlijk.
Maar dit is van een ander niveau, Oscar materiaal als je het haar vraagt, wat niemand zal doen maar goed…
Joaquin Phoenix geeft alles wat ie heeft, en man, wat heeft ie véél!!!
Wat een talent om dat getraumatiseerde wezen dat de Joker wordt neer te zetten, hem krankzinnig te laten lachen en het verdriet dat erachter steekt te laten doorsijpelen in de zielen van de filmliefhebbers. Een diep treurig verhaal, dat beklijft en aanspreekt. En dat gedragen wordt door de sublieme acteerprestatie van Joaquin Phoenix.
Laat ik ook de sublieme muziek niet vergeten, donkerder dan zwart, maar bloedmooi…. gecomponeerd door Hildur Güdnadottir
Geniet zoals Lola!!!
En vertel haar wat je er van vond!!
