Berichten

Geplaatst op

Heerlijke ontmoetingen.

De voorbije week was hectisch, maar fijn. Ik had een aantal ontmoetingen met mooie mensen die ik veel te weinig zie. Maar net doordat we elkaar slechts af en toe eens zien, valt het op dat we de draad moeiteloos kunnen oppikken, alsof we elkaar gisteren nog zagen. Hoe mooi is dat?

De ene persoon is een vriendin die ik al ken sedert mijn twintigste, ze leeft in het verre Frankrijk waar ze een prachtig gezin heeft, waar ze woont en werkt. Ook al woont ze meer dan 600 km ver, ze is er steeds voor mij. Ik hoor of zie haar niet zo vaak, dankzij sociale media weliswaar meer dan vroeger, maar als er iets is, dan weet ik dat ik op haar kan vertrouwen. En ik hoop dat ze weet dat dat omgekeerd ook geldt.

Ze oordeelt niet,
er zijn geen voorwaarden verbonden aan haar vriendschap,
en dat is een zeldzaam goudklompje.
Ik ben haar daar zo ontzettend dankbaar voor. 🙂

Een zeldzame ontmoeting vraagt om een gezellig etentje, en daarvoor trokken we richting HET HOF VAN HEUSDEN. Ik was er al , jaren geleden, en vond het toen niet slecht. Ondertussen is er héél wat veranderd in de inrichting en blijkbaar ook in de keuken, want waaw, wat was dat zeg. Een verrukkelijke kaart, vooral voor de liefhebbers van allerlei soorten biefstuk, afkomstig uit zeer uiteenlopende delen van de wereld. Ook een aantal seizoensgebonden suggesties lonkten naar ons, en uiteindelijk gingen we voor de pasta met boschampignons en verse truffel. Helemaal zoals het hoort, kwam de ober aan tafel, om de verse truffel in royale hoeveelheden over onze pasta te schaven, met zijn in een witte handschoen gestoken hand. Ik kreeg bijna tranen van ontroering in mijn ogen.

Foto afkomstig van de website.

Nog meer goeds: de wijnkaart is fenomenaal. Blijkbaar is HET HOF VAN HEUSDEN nu ook een wijnbar. Ik wou eens een Kroatische wijn uitproberen, maar jammer genoeg was die er niet meer. Toen kreeg ik een duurder glas van hetzelfde wijnhuis voor de prijs van de niet meer voorhanden zijnde wijn. Zie je, van zulke dingen word ik blij. Deze mensen hebben een passie voor hun vak en willen die bezieling graag delen met hun klanten.

De pasta was subliem, nooit at ik een betere met boschampignons en truffel. De wijn was goddelijk. Ik kom zeker en vast terug naar deze heerlijke plaats.

Een tweede ontmoeting vond de dag erna plaats: een vroeger collegaatje van mij van toen ik nog in de forensische psychiatrie werkte, was in Gent, en het lukte (eindelijk 😉 ) om nog een lunchafspraak te regelen. Ze kan met gemak mijn dochter zijn, maar dat is ze niet natuurlijk. We hebben altijd een klik gehad, en wat was het fijn om haar terug te zien, en bij te kletsen.

Met haar ontdekte ik een nieuw lunchadresje in Gent: GUST. Het enige uur dat we nog konden reserveren was om 13u. Daar werd bij vermeld dat we konden blijven zitten tot 14u45, ik dacht dat dat was omdat er een volgende shift plaatsvond, maar het bleek omdat de zaak sloot. Feestdag weet je wel. Dat was een beetje een minpuntje, omdat er rondom ons al werd opgeruimd terwijl we nog zaten te eten. Voor de rest enkel positieve geluiden over GUST. Gezellig hip interieur, verrukkelijke gerechtjes, heerlijke chai latte. MMMMM

Ik at een bioyoghurt met huisgemaakte granola, een verrukkelijke jam van rabarber en rozemarijn, en prachtig vers fruit. Heerlijk gewoon. Mijn gezelschap ging voor een zuurdesemtoast met humus. Een aanrader voor de ontbijt, lunch én brunchfan!!!

Als dat geen mooi bordje is, en lekker!!!

We hebben genoten, en kijken al uit naar een nieuwe ontmoeting 🙂

Fijne maandag

Myriam

Geplaatst op

IN NEED OF A TREE

Ik kan dat soms hebben, een gevoel van ik moet dringend bomen zien, voelen, en er tussen wandelen. Staan die bomen dan ook nog in een heuvelachtige of bergachtige streek, dan ben ik nog blijer. Loopt er een watertje tussen dan kan mijn geluk niet op.

Vorig weekend sloeg dat gevoel in alle hevigheid toe. Veel tijd was er niet, maar misschien konden we nog tot aan het Buggenhoutbos geraken, om daar een toertje te maken? Jaja, dat kon. Zo gezegd zo gedaan. De auto konden we parkeren op de parking van Agentschap Natuur en Bos in de Kasteelstraat in Buggenhout.

Enige jaren geleden logeerden we hier in de buurt tijdens onze fietstocht naar de Vennbahn. Lees er hier meer over 🙂 en hier ook. Nu zouden we er enkel een kort wandelingetje maken van een acht kilometer.

Even de grote baan oversteken en dan onmiddellijk een bospaadje op, en daar waren we dan , tussen de bomen.

Zelfs wat poëzie onderweg, voor het geval de poëzie van het bos niet voldoende zou zijn. Ik hou wel van een gedicht, dus mij hoor je niet klagen.

Een aantal bruggetjes over een volstrekt waterloos beekje geven een extra cachet. We wandelen door eikenbos afgewisseld met beukenbossen.

Ik zocht maar vond geen vliegenzwam, wel een heleboel zwart uitgeslagen paddenstoelen. ik veronderstel dat dit niet hun normale gezonde kleur is, ze zagen er in elk geval niet fris en fruitig meer uit. Maar uiteindelijk kwam ik toch op deze uit:

Wat een schoonheid!!!

Na de deugddoende bosonderdompeling konden we een heerlijke pannenkoek en warme chocolademelk wel gebruiken. En dat kon gewoon, nu corona WEG is, of zo goed als 🙂

We hebben weer onze portie energie getankt. Great thanks to the trees.

Fijne vrijdagavond!

Myriam

Geplaatst op

Friday evening.

Dat was dus eergisterenavond, jawel. Ik zat niet gezellig thuis op de bank, met een dekentje. En dat vond ik ook niet erg, want ik ging met één van mijn meest favoriete personen op stap, en die persoon dat is: mijn zoon. De ondertussen 1m96 grote kerel die mij dertig jaar geleden voor het eerst moeder maakte. Mooiste moment van mijn leven.

Je kan je wel voorstellen dat ik blij ben als ik met deze knappe jonge man (van wie ik geen recente foto’s mag publiceren 😦 ) op stap mag. We zouden een hapje eten en dan naar de film. Zo gezegd zo gedaan.

Eten deden we bij LA DOLCE VITA, een authentiek Italiaans restaurant met een beperkt aantal tafeltjes, maar dat stoort niet, integendeel. De medewerkers zijn afkomstig uit Bisceglië, een stadje in Apulië, volgens hun website goed verborgen voor het massatoerisme, en heerlijk gelegen aan de kust van Zuid Oost Italie. Ik ben alvast van plan om daar eens poolshoogte te gaan nemen. De bediening én de keuken zijn overheerlijk, no nonsense, maar straight forward lekker. Zoon at een cannelloni en ik een penne maison, met een lekker fris glaasje water. Want voor een film een glas wijn drinken is voor mij geen goed idee. Zoon lief is sowieso geen alcoholliefhebber. Ook de pizza’s zagen er overheerlijk uit. Het leuke was dat ik zicht had op de pizzaiolo die jongleerde met het pizzadeeg als een rasartiest. Fantastisch zicht vind ik dat. Tijd voor een heerlijke zabaglione was er niet meer, maar dat houden we voor een volgende keer. Absoluut zeker weten.

Van het restaurant is het slechts een boogscheut naar de ingang van Kinepolis. We waren dus ruim op tijd voor de film van 19u30. De keuze viel op BLACK ADAM, een mega actiefilm, een genre waar we allebei van houden.

Black Adam werd voor het eerst geïntroduceerd in de comic The Marvel Family in december 1945. Hij werd bedacht door Otto Binder en C.C. Beck en het personage kwam maar voor in één verhaallijn. In 1973 kwam het personage weer tot leven in het DC universe in de animatieseries Batman: The Brave and the Bold, Young Justice en Justice League Action. Hij was de belangrijkste slechterik in de DC animatiefilm Superman/Shazam! The Return of Black Adam, waarin hij tegen Superman moest vechten.

De film is ook te bekijken in 4DX (Dankzij een spectaculaire mix van realistische en synchrone bewegingseffecten en weersimulaties (zoals water-, wind-, licht- en misteffecten) biedt 4DX je de meest revolutionaire cinema-ervaring ooit. Een unieke ervaring die je enkel in Kinepolis Brussel, Antwerpen, Hasselt, Luik én nu ook Gent kan beleven. De 4DX-zalen zijn uitgerust met vooruitstrevende technologie die je helemaal in de film zuigt. Race mee in de achtervolging, drijf op de oceaan, voel de wind in je haar en ruik de bloemen in het veld. Tekst van de site van KINEPOLIS ), maar wij kozen voor de “gewone” ervaring. Al moet ik zeggen dat ik die 4DX ervaring wel eens wil meemaken.

Ik veronderstel dat deze film voor de ware cinefiel een horror movie is, maar ik moet eerlijk bekennen dat ik in een film vooral een escape uit de werkelijkheid zie, en niet extra met mijn neus op de ellende van de wereld wil gedrukt worden. Niet bon ton misschien, maar zo is het nu eenmaal voor mij. Al besef ik dat daardoor vele pareltjes aan mij voorbij gaan.

De film was wat hij beloofde te zijn, actie, spectaculaire effecten, spanning en een scheutje humor dat wat ons betreft nog behoorlijk wat groter mocht zijn. Het deel na de pauze was grappiger, er zat meer samenhang in. Met momenten werkte het ter plaatse in de lucht zweven van Dwayne Johnson (Black Adam) me wel op de lachspieren, wat niet de bedoeling was vrees ik.

We besloten dat dit een vrij goede film was in zijn genre, maar dat hij het niet kan opnemen tegen het Marvel universum met Captain America, Iron Man, Black Panter en weet ik veel wat nog meer.

De verandering van uur zit nog steeds in mijn lijf, ik dacht dat het al na elf uur was toen de film uit was, maar dat was het bijlange nog niet. Ik werd netjes thuis afgeleverd door de zoon, en kon tevreden en gelukkig terugkijken op een mooie avond. Merci, mon fils.

Fijne zondag nog

Myriam

Geplaatst op

DE KERS OP DE LIMBURGSE TAART.

Olala, de week is voorbij gevlogen, het is vrijdag en ik heb me niet aan de met mezelf gemaakte afspraak gehouden: een blogpost schrijven op maandag, woensdag, vrijdag, zaterdag en zondag. Was te hoog gemikt zonder twijfel, but who cares. Ik ben er nu 😉

Zoals beloofd krijgen jullie vandaag het sluitstuk van ons vakantietje in Nederlands – Limburg: een hotelrecensie. Voor wie daar niet van houdt is dit het moment om leesvoer te gaan zoeken op een andere plek. Echter… Voor wie graag ideetjes opdoet voor een hotel niet al te ver weg: lees zeker verder!!

VAN DER VALK HOTEL KASTEEL BLOEMENDAL in VAALS. Dat was onze overnachtingsplek tijdens ons verblijf in Nederlands-Limburg.

Het kasteel Bloemendal is een prachtig landhuis gelegen in een dito park. Van zodra je het toegangshekken binnen rijdt, voel je je een beetje kasteelheer of -vrouw.

De geschiedenis van het kasteel begint bij de Akense lakenfabrikant Arnold von Clermont. Als hofleverancier van de Russische tsaar had Von Clermont het ver geschopt met zijn handel in lakens. Op 63-jarige leeftijd besloot hij zijn levensdroom te verwezenlijken. Tegenover zijn nieuwe weverij werd in 1791 de eerste steen gelegd van een vorstelijk buitenverblijf. Dit verblijf droeg de naam Schloss Blumenthal.

Arnold von Clermont houdt nog steeds de wacht in de tuin.

In november 1990 sloegen de gemeente Vaals, van der Valk, Provincie Limburg en de Rijksdienst voor Monumentenzorg de handen in elkaar. Het reeds geruime tijd leegstaande en in ernstig verval geraakte complex werd gerestaureerd en uitgebreid tot luxe hotel. Zo werd het oude Schloss Blumenthal in ere hersteld. Niet alleen het complex zelf is een bezienswaardigheid, ook de tuin ervan is een bezoek waard. (Tekst afkomstig van http://www.visitzuidlimburg.nl)

Er is veel parkeermogelijkheid, maar doordat het domein zo groot is, doet de parking op geen enkele manier afbreuk aan de grandeur. Een imposante met rode loper beklede trap leidt ons naar de ingang, waar in een grote stijlvol aangeklede hall de incheckbalie is gevestigd.

Inchecken kan makkelijk vanaf 48 u vooraf online. Maar het gaat ook snel aan de incheckbalie zelf. Nadat we elk een sleutelkaart voor de kamer kregen, konden we de bagage en de fiets wegzetten. Speciaal voor fietsen zijn er de ondergrondse gewelven van het kasteel. Veel veiliger dan daar kan je stalen ros niet staan denk ik.

Onze kamer lag op het gelijkvloers en had een klein tuintje waar je via de openslaande ramen kon komen. Prachtige kamer, met alles wat je maar kan wensen in een comfortabele hotelkamer: aparte WC, grote badkamer met regendouche en bad, heerlijke boxspringbedden van SWISSSENSE. Een zithoekje, en héél véél ruimte voor héél véél kleren. Niet dat we dat nodig hadden voor drie dagen, maar het is wel fijn om je spullen goed te kunnen opbergen.

Na onze wandelingen en fietstochten, gingen we twee keer dineren in het sublieme restaurant van het Hotel: restaurant Clermont. Wat we daar voor lekkers kregen voorgeschoteld streelde elke smaakpapil. VERRUKKELIJK. En dankzij de beschikbare arrangementen ook betaalbaar.

Het ontbijt is zoals bij elke VAN DER VALK vestiging waar ik al kwam overvloedig én lekker.

Ik geef jullie nog even een tour door de gangen van het chateau en door de heerlijke tuinen.

Bar
Inkomsthall met receptie en toegang bar

En met deze lofzang sluit ik (voorlopig) het hoofdstuk Nederlands-Limburg af. We’ll be back, er is zo veel moois te ontdekken!!!

Fijne vrijdag!!

Myriam

Geplaatst op

HAIKU

Vroeger schreef ik wel vaker een HAIKU. Ik heb ze allemaal bewaard, en ik dacht laat ik er nog eens eentje boven halen. Allerheiligen is een tijd van weemoed, en al was er geen sprake van druppels hier vandaag: deze vond ik wel passend.

Nog nooit eerder heb ik op Allerheiligen zonder jas een bezoek gebracht aan het kerkhof bedacht ik me net. Dit geheel ter zijde.

Nog een fijne dag verder.

Myriam

Geplaatst op

INDIAN SUMMER IN NEDERLANDS – LIMBURG DEEL III

En nog was de pret niet over. We hadden na het ontbijt en uitchecken nog één volledige wonderschone dag te gaan in de buurt van Vaals, en daar zouden we van genieten. Guitarman op zijn tweewieler, klimmend en dalend van top naar top. Ondergetekende met de stapschoenen aan, ook klimmend en dalend, van boom naar boom. 😉

Alice in Wonderland, zo voelde ik me soms. De schoonheid van de natuur, dat is als balsem voor mijn ziel. Ik was alleen, héél af en toe passeerde ik eens één of meerdere wandelaars, maar meestal was ik alleen met de stilte, het ruisen van de bladeren in de wind, het knerpen van de dorre bladeren onder mijn voeten, het fluiten van vogeltjes, die even niet goed weten wat te doen? Is het herfst of nog steeds zomer? Ik voelde een grote verbondenheid met alles rondom mij, en een diepe vrede in mijn hart die ik enkel en alleen vind in de natuur. Volmaakt geluk, veel dichter kan ik er niet bij geweest zijn dan hier.

Ik wandelde van Vijlen een toer van 22000 stappen, ik schat een 15 km dus. De wandeling zelf was 13 km, maar dan heb je nog de weg van de parking en terug naar de auto erbij. Onderweg één stop voor een heerlijk stukje échte Limburgse Vlaai en een cola, kwestie van de energie op peil te brengen. Eén keer een stukje terug moeten lopen, omdat KOMOOT een beetje tilt sloeg op een splitsing van vijf wegen, maar veel was dat niet. Geen kwaad woord over deze app: zonder zou ik nooit alleen kunnen wandelen, want ik zou hopeloos verdwalen….

Ik voeg nog wat foto’s toe. Meer van hetzelfde natuurlijk, maar ik kan er niet genoeg van krijgen. Ik heb geen foto’s gemaakt in het sublieme bos waar ik een heel stuk wandelde. De energie en schoonheid van die bomen kan ik niet capteren in foto’s, jammer genoeg.

Morgen als afsluiter nog een “recensie” over het heerlijke hotel waar we verbleven. Zoals eerder vermeld niet omdat ik er voor word betaald, maar omdat het er zo zalig was. En omdat het er met de deals van VANDERVALK ook betaalbaar is.

Fijne zondag en een goeie vakantie voor wie herfstvakantie heeft. De mijne zit er op 😉

Groetjes Myriam

Geplaatst op

INDIAN SUMMER in ZUID-LIMBURG (NL) Deel II

Het zoals steeds verrukkelijke ontbijt zorgde er voor dat we fris en monter de nieuwe dag konden beginnen. Dat en het heerlijke bed natuurlijk!!

Ik had het tripje tot in de puntjes voorbereid. De jarige van de dag zal met de racefiets één of meerdere van de bekende hellingen in de streek opvliegen, zelf trek ik de wandelschoenen aan en ga ik één van de vele wandelingen in de buurt uitproberen. Zo hebben wij een mooi en fijn compromis: Johan kan racen zo snel hij wil, ik kan wandelen zo snel ik wil. Want ik hou hem niet bij op zijn racefiets, zelfs niet met mijn e-bike, en hij houdt mij niet bij als ik stap, toch niet de eerste tien kilometer 🙂 Zo kunnen we ons ieder uitleven, hebben we na afloop een hoop te vertellen, win-win situatie dus 😉

Wat niet betekent dat we niet meer samen gaan wandelen of gaan fietsen. No worries, dat komt er sowieso nog wel van.

Vandaag koos ik voor het wandelrondje CITTASLOW RONDJE Lemieësj, van achteneenhalve kilometer. Het startpunt lag op een twee kilometer van het hotel, naast de Catharinakerk in Lemiers. Vandaar begint een unieke wandeling waar ik van de ene waaw in de andere belandde. Ik wou dat ik met mijn ogen een camera kon bedienen, en zo al die pracht kon tonen aan iedereen die dat wil. Ik heb mezelf gedwongen om niet steeds te stoppen om foto’s te nemen, want hoe mooi ik het ook vind, op een foto lijkt het misschien allemaal wel wat op elkaar.

Tijdens mijn wandeling passeerde ik onder andere het wijndomein HOLSET, waar we twee jaar geleden op onze fietstocht naar de Vennbahn een nacht doorbrachten.(en waar ik toen een blog over schreef) Ik ging er bijna dood (niet echt hoor) toen ik probeerde met mijn stadsfietsje, alhoewel elektrisch, de steile helling naar Holset op te raken. Deze wandeling had echter aandacht voor de al iets oudere stapper, en leidde me niet via steile stukken omhoog. Ook het mooie kerkje, de Sint-Lambertuskerk van Holset, recht tegenover restaurant Herberg Oud Holset, is een blikvanger.

Een eind verder kwam ik aan de Frankenhofmolen die vroeger als korenmolen dienst deed, maar nu is omgebouwd tot een vakantiewoning.

Vlak voor ik terug aan de parking kwam, zag ik de Catharinakapel, het oudste zaalkerkje van Nederland. Jammer genoeg heeft een moderne kunstenaar de mogelijkheid gekregen om zich binnen deze kerk helemaal uit te leven. Ik keek even binnen, draaide me om en verdween. Zonde vind ik het. Maar dat is mijn persoonlijke mening.

Ik was eerder terug dan de wielrenner. Een koffietje op het geweldige terras, met uitzicht over de oude bomen en het heerlijke park. Genieten toch.

Wat lezen, wat relaxen op onze mooie kamer, en voor we het wisten was het dinnertime.

Geniet mee van de wandeling met mijn foto’s!!

Myriam

Heerlijke wandeling. Absoluut een aanrader als je in de buurt bent!

Geniet van deze zaterdag!

Myriam

Geplaatst op

Indian summer in Nederlands – Limburg

Paardechance hebben we met het weer.  Een drietal dagen Nederlands Limburg geboekt zonder te weten wat de weergoden voor ons in petto hadden, en wat is dat goed uitgevallen!!

Er is er eentje jarig,  tijd om een paar dagen te doen wat we het liefste doen: fietsen,  wandelen,  lekker eten met een goed glaasje erbij. Zo vertrokken we gisterenmiddag richting Vaals, waar we rond twee uur arriveerden in hotel Kasteel Bloemendal, een hotel van de Vandervalk keten. Mijn favoriete hotels mag ik zeggen. (Ik vermeld er terloops bij dat deze post NIET gesponsord is😊)

Een lyrische recensie volgt in een verdere blog. Vandaag wil ik jullie vertellen over de sublieme wandeling die we na aankomst maakten. Voor wie eraan denkt ook dit parcours af te leggen. Het gaat om Vaalsbroekroute 2 V12 Vaals

6.5 km, dat is een kleintje om mee te starten. Alleen rekende ik de afstand van en naar het hotel niet mee, zodat we toch aan 10 km zaten. Maar het was in elk opzicht de moeite waard.

Een overheerlijk etentje en een lekker bed sloten deze eerste verrukkelijke dag af. Geniet van jullie donderdag!

Myriam

Geplaatst op

PATEEKEN

Soms hebben we goesting om een toerke te doen naar en in Gent, en daar iets te drinken. Een terrasken te doen zeg maar. En nu, met dit prachtige herfstweer, is de goesting nog groter dan anders. Ah ja.

Gisteren besloten we van ons huis naar het centrum van Gent te stappen. Een wandeling van een half uur is dat, meteen ook goed voor de fysiek. 😉

Ik had mijn gedachten gezet op een pateeken (gebakje voor de niet- of anders – dialectsprekenden onder ons) van AU MERVEILLEUX DE FRED, in de Mageleinstraat.

Fred is een ondernemer die zijn eerste merveilleux-kens bakte en verkocht in 1982. Zijn volledige naam is Frédéric Vaucamps, geboren en getogen in het noorden van Frankrijk. In de jaren ’80 verfijnde hij het recept van de Merveilleux door er een vleugje luchtigheid aan toe te voegen. In 1997 noemde hij zijn winkel in Rijsel naar zijn favoriete gebak: “Aux Merveilleux de Fred”.  Ondertussen is deze patisserie niet alleen op verschillende plaatsen in Frankrijk maar in vele belangrijke steden over de hele wereld aanwezig. Alles wordt vers gebakken in de winkel onder het oog van de klanten. De winkels zelf zijn ingericht in een barokke verfijnde sfeer waar het gezellig toeven is. Zo dus ook in Gent!

Niet alleen de Merveilleux is hier verrukkelijk, in alle versies, maar ook het à la minute gemaakte suikerbrood of kramiek en de gevulde wafeltjes. Het water loopt me in de mond als ik er aan terugdenk. Gisteren gingen we voor de formule GOURMAND. Een kopje koffie met drie mini merveilleux-kens in diverse smaken, voor 8€90.

Het heeft ons goed gesmaakt!!

Fijne woensdag!

Myriam

 

Geplaatst op

LET’S HAVE A LAUGH

Ik lach zo graag. Jij ook? Zo hard lachen dat de tranen over je wangen lopen? Niet meer kunnen stoppen, en het zowat in je broek doen. Deugd dat zoiets doet. Ongelofelijk.

Klopt het dat we terwijl we verouderen, minder de slappe lach krijgen? Hoe komt dat dan vraag ik me af? Zijn we dan zo “wijs” geworden, dat we onszelf niet meer met een korreltje humor kunnen bekijken? Hebben we zo veel ergs meegemaakt dat het lachen ons is vergaan? Geen idee. Misschien heeft één of andere student hier al een thesis aan gewijd? Zelf probeer ik bewust de humor te zoeken in allerlei situaties, en mezelf niet te ernstig te nemen. En dat lukt me met momenten vrij aardig. Hierin word ik goed bijgestaan door guitarman. Onze conversaties zijn vaak hilarisch, zij het niet voor publicatie geschikt 🙂 Dat is deugddoend.

Enfin, om een lang verhaal heel wat korter te maken en onder het motto lachen is gezond, ga ik hier wekelijks een blogje de wereld insturen met een filmpje dat me aan het lachen maakte, of een geslaagde cartoon. Hopelijk kunnen jullie dit smaken 😉

In elk geval heb ik plezier beleefd aan wat ik hier zal posten.

Deze is niet geschikt voor gevoelige kijkers of hartpatïenten. Wie toch wil kijken begin vanaf 1min25sec

Begin bij het begin 🙂

En dan nog een lekkere boomer cartoon, tenminste volgens mijn kids is dat zo, om te eindigen.

Mark Parisi

Ik wens jullie een dag met niet één maar vele lachbuien.

Fijne dinsdag

Myriam

%d bloggers liken dit: