De kruislieveheer wandelroute.

Gisteren gingen we nog eens wandelen. Op de Instagram pagina van wandelze.be zag ik een route voorbijkomen van een 13 km, vertrek in Everbeek (buurt van Brakel) aan de kerk. Het zonnetje scheen, en de temperatuur was aangenaam. Boven de 30 graden kan ik geen voet verzetten, dus deze zomer is er van wandelen niet erg veel in huis gekomen. Maar nu kan ik weer. Joepie!!!

Ook al dachten we dat we dankzij corona zowat alle hoekjes en gaatjes van Vlaanderen hadden bewandeld, dat bleek niet te kloppen. Everbeek zagen we niet eerder, en deze wandeling al helemaal niet. Blijkt dit absoluut één van de mooiere routes te zijn uit de reeks die we al aflegden.

Tijdens corona leerden we ons lesje: iets te eten en te drinken nemen we altijd zelf mee. En ook nu was er NIETS geopend. We passeerden wel enkele horecazaken, maar die waren gesloten. Een beetje jammer maar gelukkig hadden we Sultana koekjes en een fles water mee. Daar kwamen we mee rond. Goed voor de portemonnee, dat wel.

Bos, weilanden met loslopend vee, weilanden met niet-loslopende Schotse Hooglanders, kronkelende dalende en stijgende paadjes, kapelletjes in alle mogelijke uitvoeringen…. Het was heerlijk. Op de stappenteller stonden 19500 stappen, maar Komoot zei 13,2 km. In elk geval voldoende beweging. Ik geef jullie nog een sfeerbeeld van onze tocht.

Dankje wel @wandelze.be voor deze heerlijke tip!!!

Een aanrader.

Fijne start van het weekend.

Myriam

BRUGGE revisited.

Vorig weekend zouden we deel twee en deel drie van de GR 129 wandelen. Je weet wel, dat pad dat door Arnout Hauben en kornuiten werd bewandeld en uitvoerig werd becommentarieerd in het EEN programma DWARS DOOR BELGIË, en waar ook een boek bij hoort.

Dwars door België | Arnout Hauben | Fitness & Conditie | 9789463832618 |  Standaard Boekhandel

De eerste promenade deden we een hele tijd geleden, een schitterende wandeling van Brugge naar Beernem station. Jammer genoeg zijn daar geen foto’s en dus ook geen bewijzen van 😉

Tijdens de lange en bijzonder zonnige zomer hadden we natuurlijk tijd genoeg om het vervolg te doen, alleen weigeren mijn benen grote inspanningen wanneer de temperatuur boven de 25 graden stijgt. Tijdens de zomer lukte het ons dus niet om van Beernem naar Doomkerke en van Doomkerke naar Aarsele te stappen wegens te warm. De plannen werden opgeborgen maar niet vergeten.

Vorige week zouden we dan een tweede keer proberen. Vele weken vooraf reserveerden we een plaatsje in één van de twee bed and breakfasts die Doomkerke rijk is, met name bij Castel ’t Haantje. Waren we al eens eerder geweest toen we met de fiets de streek doorkruisten trouwens. Prima adresje, zeker te overwegen als je in de buurt gaat wandelen of fietsen. Het enige minpuntje was dat de reservatie niet kon geannuleerd worden. De week voor vertrek was ik méér dan een beetje verkouden, dus niet in prima vorm, én bovendien bleek het dat weekend vooral te zullen regenen. De plannen werden weer omgegooid, en in plaats van te wandelen besloten we om Brugge te bezoeken. Dat was alweer een tijd geleden. ’s Avonds konden we dan lekker eten, en overnachten in de gereserveerde Bed and Breakfast.

Zo gezegd, zo gedaan.

Lange tijd was ik een grotere fan van Brugge dan van Gent. De pittoreske straatjes en pleintjes, de prachtig bewaarde gevels en gebouwen, ik kon er niet genoeg van krijgen. Ondertussen is mijn liefde voor Gent vele malen groter geworden, maar voor Brugge heb ik toch nog een boontje.

Ik ken de stad behoorlijk goed. Ik woonde héél lang geleden, in het begin van mijn carrière, enige jaren in Sint-Kruis Brugge, en daarna enkele jaren in Oostkamp. Beiden liggen op een boogscheut van Brugge die Scone, dus ik flaneerde daar geregeld. De toeristische hotspots hebben geen geheimen voor mij mag ik zeggen.

Deze keer wilden we iets zien dat we nog niet eerder zagen. Dus ik ging op zoek en stippelde een parcours uit dat ik graag met jullie deel. Wie weet willen jullie ook eens een kant van Brugge zien die niet zo populair is bij de vele toeristen?

Parkeren deden we zoals steeds aan het station van Brugge, waar altijd meer dan genoeg plaats te vinden is, zeker op het dak. Ook hier zijn de prijzen behoorlijk gestegen sedert de laatste keer dat ik er was: 5.5€ voor een halve dag, niet min. Wel kan je gratis gebruik maken van het openbaar vervoer met je parkeerticket.

Normaal wandelen we altijd van het station rechtdoor richting Minnewater, deze keer leidde de tour ons echter naar links door een mooi stukje omwalling waar ik nog niet eerder was….

Langs dit pad kwamen we aan de Smedenpoort. Helemaal gerestaureerd, en een indrukwekkend bouwsel dat ik nog nooit van dicht bij ontdekte….Shame on me.

Van de Smedenpoort stapten we terug richting ’t Zand door de Smedenstraat. Ongeveer halverwege sloegen we linksaf het Kreupelenstraatje in, waar zich een mooie site bevindt: de blindekenskapel en Godshuizen.

Terug naar de Smedenstraat en langs ’t Zand naar de Zuidzandstraat, de Steenstraat en over het Simon Stevinplein, verder door de Oude Burg naar de Kartuizerinnenstraat waar we een bezoek brachten aan de brouwerij BOURGOGNE De FLANDRES.

Een leuk en leerrijk idee voor een uitstapje deze brouwerij. Vooral omdat je als afsluiter van de tour een lekker biertje kan drinken in de bar. Bij goed weer op het terras, maar dat was in ons geval niet aan de orde. 😦

Verder ging onze tocht door kleine en weinig bevolkte straatjes richting domein Adornes en de Jeruzalemkapel. Absoluut een must do al was het jammer dat de tombe van de weledele Adornes niet aanwezig was wegens renovatie, en al stond de kapel in de steigers.

Normaal zou de tour ons nog wat verder geleid hebben maar we begonnen allebei de nood te voelen aan een rustpauze en een opfrisbeurt in onze B&B vooraleer we zouden dineren.

Dat deden we in d’Afspanning in Beernem. Laat je niet misleiden door de naam die doet denken aan een wat oudere afgeleefde maar gezellige kroeg. Hier wordt gegeten op niveau, in een verfijnd kader. Het was genieten.

De volgende ochtend konden we na een heerlijk ontbijt weer richting Gent. Home 🙂

Mooie zaterdag verder!!

Myriam

FIETSVAKANTIE 2022- DAG 3: Van Hasselt naar Walhorn.

Lekker geslapen in het goeie bed dat we tot onze beschikking hadden,  en heel vroeg uit de veren wegens geen gordijn aan het raam. Een ijskoude douche helpt ook om wakker te worden, er was immers iets mis met de boiler. 😁 Zodoende waren we al om 8u20 on the road again. De zon stond stralend en warm aan een heldere hemel, en goedgemutst vatten we de tocht aan, richting Maastricht, waar we rond de middag arriveerden. Precies op tijd voor een terrasje. Blijkbaar was er een wielerwedstrijd, de vriendelijke ober dacht dat we in fietstenue waren om te supporteren…

De Maastrichtse binnenstad werd om 13u afgesloten voor die wedstrijd, maar gelukkig raakten we nog op tijd aan de andere kant van de Maas. Vandaar ging het verder naar Aken en de Vennbahn.

Een sublieme tocht, maar wel zwaar. Met elke trap groeide mijn respect voor guitarman die dat allemaal presteert op een niet elektrische fiets met een pak bagage mee… ik zou het hem niet nadoen. Sedert gisterennamiddag heb ik behoorlijk wat last in mijn rechterknie. Dacht dat een nachtje rust soelaas zou brengen maar neen, vandaag was het zo erg dat ik een pijnstiller moest nemen om verder te kunnen fietsen… ik hoop dat het snel beter wordt…. keep you posted.

FIETSREIS 2022 – Dag 2: van Kessel-Lo naar Hasselt

Ik denk dat ik eens vaker honderd kilometer moet fietsen,  het heeft een weldoende uitwerking op mijn slaapkwaliteit. Na het avondeten in Leuven kon ik dan ook geen pap meer zeggen.  Het fijne bed bij onze gastheer Willem zal ook een rol gespeeld hebben natuurlijk.

Vanmorgen na een doucheken, alle spullen  twee verdiepingen naar beneden,  op Joko en Monty geladen,  en vijfhonderd meter verder gereden naar het dichtstbijzijnde koffiehuis.  BAR BLOMME serveert lekkere koffie en huisgemaakte haverkoeken met veenbessen of chocolade.  Heerlijk.  En als je dat ook nog kan verorberen op een zonnig terras is het geluk compleet. 

BAR BLOMME

Vandaar ging onze tocht verder richting Tielt-Winge, waar in de velden plots een trap opduikt. DE TOREN VAN TIELT.

De rit van vandaag,  75 kilometer,  had minder schoonheid in zich dan die van gisteren.  Geregeld een stuk langs een drukke autoweg is minder fijn.  Toen ik gisteren over mooie fietspaden schreef,  refereerde ik vooral naar de omgeving waarin die paden liggen en minder naar hun staat van onderhoud.  De prijs voor beste fietspad (NOT) gaat voorlopig naar Bekkevoort😁

Ver van de grote weg in Herk De Stad ligt het Olmenhof, in een heerlijk park met een knap terras. Hier konden we de inwendige mens effe versterken voor we de laatste kilometers aanvatten naar de air bnb van de dag, iets voorbij Hasselt. Een rustige oase van groen, water, fluitende vogeltjes, kwakende kikkertjes en voorbij flitsende visjes.

Dat er geen warm water is wegens een panne nemen we er met dit uitzicht graag bij😁

Zo dadelijk nog iets eetbaars bij elkaar sprokkelen.

Fijne avond iedereen

Myriam

Fietsreis 2022 dag één – van Gent naar Wilsele.

Voila,  de eerste etappe zit erop. 

Deze ochtend om half elf vertrokken we met onze stalen rossen richting Leuven.

Maak kennis met onze compagnons de route😊

Koga world traveller, JOKO voor de vrienden,   het ros van guitarman
Bergamont e- bike,  Monty voor de vrienden, het ros van ondergetekende

Het weer was best ok, wat aan de frisse kant misschien.  Een paar regendruppels probeerden ons schrik aan te jagen,  maar gaven al snel op.

Alweer dompelen we ons onder in de schoonheid van de Vlaamse natuur. Als je langs de snelweg rijdt of wanneer je de Vlaamse lintbebouwing doorkruist kan je het niet geloven. Maar toch is het zo. Vlaanderen heeft prachtige fiets – en wandelwegen. Fazanten en reigers, watertjes en waterwegen, bomen allerlei, klaprozen en boterbloemen, detox voor het brein.

Onderweg een terrasje in Eppegem, fraai kerkje daar trouwens.

Na 99,6 km arriveren we om 17u bij de air bnb van Willem in Kessel-Lo. Hele rustige straat zonder doorgaand verkeer, mooi huis met onze kamer op de tweede verdieping. Ach ja, als je 100km gefietst hebt kan je best nog wat trappen doen😁

De fietsen konden in een nabijgelegen garage veilig gestald worden. 500 m van onze overnachtingsplaats ligt de halte van bus 2, die ons in een wip naar Leuven Centrum brengt. Na een lekker hapje en drankje zijn we blij (vooral ik dan) dat ik mijn moede lijf te rusten kan leggen.

Nog een fijne avond en tot morgen

Myriam

LOLA IS EFFE BACK😊😍

Lieve bloglezers en andere sympathisanten

Hoe durft ze, hoor ik jullie zeggen? Na zo’n lange onaangekondigde stilte klopt ze zomaar weer aan ons deurtje en vraagt om aandacht. Die durft nogal….😁😁

Ik verzin geen excuses voor de stilte, dat was wat het was. Graag geef ik wat uitleg toch bij de resurrectie😁

Woensdag vertrekken guitarman en ik op een lange fietsreis, van thuis naar het zuiden. Volledig buiten mijn comfortzone, bijna niets gepland van overnachtingsplaatsen, wel een tentje mee voor het geval dat we niets vinden om te logeren onderweg… Gevriesdroogde voeding mee (hellup) ook voor het geval dat.

Ondertussen kreeg ik regelmatig de vraag van familie en vrienden om hen zeker op de hoogte te houden van onze perikelen onderweg.

Toen dacht ik, misschien kan ik het stof en spinrag verwijderen van mijn blog en op die plek één en ander vertellen over ons wedervaren.

Zo gezegd, zo gedaan. Vanaf woensdag probeer ik voor wie dat wil verslag te doen van onze onderneming.

Hoop dat het goed met jullie gaat ondertussen.

Groetjes

Myriam aka Lola😉😅

Chasing the sun in VALENSOLE

Helemaal verkwikt na een fijne nachtrust en een lekker ontbijtje vatten we de tocht weer aan naar onze tweede pleisterplek. Deze legden we pas de avond voordien vast, een échte last minute dus. Via AirBnB …. Een organisatie waar ik vaak veel kritiek op heb omdat ik het oneerlijke concurrentie vind voor ‘echte’ hotels en B&B’s. Maar ze verhuren ook appartementen en huizen, zonder bijkomende service, en dan vind ik het wel kunnen 😉

Doordat we zo last minute waren, hadden we de chance een unieke locatie te kunnen huren voor een fractie van de normale prijs. Onze gastvrouw was Sabine, en het appartement dat we huurden was schitterend gelegen in het centrum maar toch in alle rust, met een zicht om U tegen te zeggen. De accomodatie beslaat de onderste verdieping van een groot huis, en is in alle omstandigheden koel, en dat zonder airco. Er kan door het enorme overkapte terras nooit rechtstreeks zonlicht binnenkomen, en dat zorgt voor een bijzonder aangename temperatuur zelfs in de heetste zomer. Ook de dikke muren dragen bij tot de koelte. De ruimtes zijn zeer smaakvol ingericht, met een grote slaapkamer, zitkamer, keuken en badkamer én het reeds vermelde fantastische terras. Daarenboven is er nog een heerlijk uitgestrekte tuin, waar je gebruik van kan maken. Sabine zorgt voor alles, inbegrepen zijn bed – en badlinnen, maar ook in de keuken vind je alles om de eerste dag zonder al te veel boodschappen door te komen.

De sympathieke eigenaresse groeide op in Valensole, maar brengt het grootste deel van haar tijd door in Parijs. Door de coronacrisis ligt haar professionele leven stil, en brengt ze meer tijd door in de heerlijke Provence.

Op een paar honderd meter van onze verblijfplaats ligt het authentieke centrum van Valensole. Redelijk uitgestorven, met dank aan corona en het feit dat de grote vakantie voorbij is. Voor ons niet echt een probleem, we zijn geen druktezoekers, maar voor de handelaars is het niet makkelijk denk ik…

Die eerste avond struinden we rond in het gezellige dorpje, zochten we snel wat te eten in de niet zo veraf gelegen Carrefour, en gingen we vol verwachting slapen. Het zag er goed uit…

Greetings from LOLA

Van abdijhoeves, bloesems en lentesprongen.

Het is hier stil. Ik weet het. Zonder reden eigenlijk. Het komt er gewoon niet zo vaak van. Soms denk ik, ik trek er weer de stekker uit. Maar ik weet dat ik er spijt van krijg als het wat minder druk wordt, dus doe ik dat niet. Het is wat het is, soms wat minder, soms wat meer. Nothing more, nothing less. Ik verontschuldig me meteen ook voor het gebrek aan reactie bij jullie. Het komt wel terug. Beloofd.

Vandaag is het vrijdag, normaal een vrije dag, maar ik spring straks nog in voor een zieke collega. En ik geef toe dat ik véél productiever ben dan op een gewone vrijdag.

Guitarman zit braaf te wachten tot het Witgele kruis langskomt om een staafje in zijn neus te rammen. Hij gaat maandag immers onder het mes 😦

En ik heb al véél gedaan: afspraken vastgelegd voor kine, voor steunzolen… (dat zijn mijn uitstapjes tegenwoordig: dokters en aanverwanten) Mijn hospitalisatieverzekering gecheckt. Mijn financiën gecontroleerd.

Kaartjes verzonden naar zieke en jarige familieleden en bekenden.

Italiaans geleerd.

En voor ik de keuken induik om een quicheken klaar te zetten voor vanavond vind ik de tijd en de goesting voor een blog.

Warempel.

Vorig weekend reden we naar Sint Denijs Boekel in de Zwalmstreek. Guitarman had een wandeling van een goeie elf kilometer uitgestippeld langs wandelknooppunten, en ons vertrekpunt bevond zich aan de abdijhoeve HOF TE WEYLEGEM. Idyllisch gelegen, bijzonder rustig ook, blijkt deze abdijhoeve beschermd erfgoed te zijn. Vroeger was dit de abdijhoeve van de Sint Pietersabdij in Gent.

Vlak naast de hoeve ligt de Sint Margarethakapel, ook beschermd erfgoed. Jammer genoeg zat het hekje rond de kapel op slot. Anders had ik je zonder twijfel kunnen trakteren op heerlijke oude grafstenen. Ben ik dol op, remember?

SINT MARGARETHAKAPEL

De Zwalmstreek is sowieso een sublieme streek in ons landje. Wij kunnen er niet genoeg van krijgen. Zeker als het zonnetje schijnt, de bloesems bloeien en de meeste wandelaars andere oorden opzoeken is dit een plaats om helemaal zen te worden.

Kijk mee naar wat we onderweg ontdekten en geniet!!!

Allez dat het zalig wandelen was. Nu nog een stop onderweg aan één of ander zalig terrasje en wijllie weer helemaal blij.

Keep it safe en tot gauw

LOLA

Satur9’s 30 weeks photochallenge – part 5.

Gestreept, potverdorie, dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Een zelfgemaakte foto van iets gestreept.

Ik dacht dat ik het had gevonden toen ik me onze reis door Frankrijk in de zomer van 2018 herinnerde. Heerlijke coronavrije reis trouwens…

Carcassonne is sowieso prachtig. Toen wij er waren was er een extraatje te zien, iets met strepen, of zijn het lijnen? Ik weet het niet precies, maar omdat ik niet direct iets anders kon bedenken…

Het gaat om een kunstwerk dat werd aangebracht op de eeuwenoude muren van de cité, ter ere van het feit dat 20 jaar geleden Carcassonne op de werelderfgoedlijst van de UNESCO kwam te staan. De artiest in kwestie is Felice Varini, en het werk heette CERCLES CONCENTRIQUES EXCENTRIQUES. Er was heel wat opschudding rond. Weinig inwoners vonden het kunst, en eerlijk, eerst was ik ook niet enthousiast. Nu ik er naar terugkijk vind ik het toch iets hebben…

Deze installatie was tijdelijk, en verdween in september 2018, tot opluchting van de lokale bevolking, en van sommige toeristen.

Streepjes dus, of lijntjes, laat de verkleinwoorden gerust weg😊

Nog streepjes gevonden…

Ziezo, klaar is Lola. Op naar de volgende.

Hold on, keep safe

Lola

RAEREN – MONSCHAU: zevende etappe in de Tour de Belgique.

Buiten was het akelig grijs en nat, toen ik deze blogpost schreef. Januari op zijn slechtst. Elk jaar opnieuw probeer ik de donkere maanden door te komen zonder al te diepe dalen, maar januari en soms ook februari zijn moeilijk te verslaan. Zeker op een duistere dag. Buiten gaan is van fundamenteel belang, maar ik kan het niet opbrengen om in de gietende regen een ommetje te maken.

Ik nestel me dus achter mijn laptop (over het aantal uren dat ik hier doorbreng per dag durf ik niet na te denken…..) en denk terug aan betere tijden. September 2020. Corona leek min of meer bedwongen, wisten we veel.

Onze coronaveilige vakantie bracht ons op de zevende dag van RAEREN (waar ik hier over spreek) naar MONSCHAU. Monschau. Ik had er hoge verwachtingen van, en deze werden ondanks corona ingelost. Pittoresk, charmant, gezellig, fotogeniek. (Maar ook véél te druk).

De weg er naar toe was easypeasy, wegens dalen dalen dalen. De schrik sloeg me wel om het hart bij de idee dat ik dezelfde weg de volgende dag in omgekeerde richting moest doen. Maar goed, we pakken het probleem aan als het zich voordoet, dus we daalden met vreugde naar Monschau af. We hadden een fijn hotel (Horchem Hotel-Restaurant-Café-Bar) geboekt op één van de mooiste plekjes in het centrum. Romantiek troef. Daar konden we meteen ook ons avondmaal gebruiken. Gelukkig, want voor de rest scheen elk restaurant gesloten na 17u.

Zicht op het hotel waar we verbleven.

We verkenden het dorp een beetje en kwamen tot de vaststelling dat het echt de moeite waard zou zijn om er terug te keren buiten corona, om in de buurt lange wandelingen te maken.

Hier een greep uit onze foto’s.

Ik word overweldigd door melancholie en pink een traantje weg.

Hou moed my friends, en stay safe!!

LOLA

%d bloggers liken dit: