Een wandelingetje van bij mij thuis naar Gent. Dat is bij mooi weer echt een fijne belevenis. Op een dik halfuur sta ik aan DOK NOORD, waar ik voor dochterlief iets zou ophalen. Met haar werkuren en reistijd naar het werk raakt ze daar nauwelijks. DOK NOORD is niet mijn favoriete plekje in Gent, maar ik ken een blogger die daar schitterende foto’s weet te maken. Jullie kennen haar zeker ook 🙂
Ik maakte op mijn tochtje toch een aantal foto’s met mijn feun. Om jullie goesting te doen krijgen om Gent te bezoeken. Die mooie stad die in mijn hart zit en waar mijn thuis staat.
Enjoy.
Oja, het wandelingetje was deugddoend, maar zonder resultaat. Het bestelde item was nog niet binnen…
Ik wens jullie een fijne maandag!!!
Keep it safe and warm!!
Myriam
Vind je mijn schrijfsels leuk? Deel ze gerust, dat doet me plezier :)
Olala, de week is voorbij gevlogen, het is vrijdag en ik heb me niet aan de met mezelf gemaakte afspraak gehouden: een blogpost schrijven op maandag, woensdag, vrijdag, zaterdag en zondag. Was te hoog gemikt zonder twijfel, but who cares. Ik ben er nu 😉
Zoals beloofd krijgen jullie vandaag het sluitstuk van ons vakantietje in Nederlands – Limburg: een hotelrecensie. Voor wie daar niet van houdt is dit het moment om leesvoer te gaan zoeken op een andere plek. Echter… Voor wie graag ideetjes opdoet voor een hotel niet al te ver weg: lees zeker verder!!
Het kasteel Bloemendal is een prachtig landhuis gelegen in een dito park. Van zodra je het toegangshekken binnen rijdt, voel je je een beetje kasteelheer of -vrouw.
De geschiedenis van het kasteel begint bij de Akense lakenfabrikant Arnold von Clermont. Als hofleverancier van de Russische tsaar had Von Clermont het ver geschopt met zijn handel in lakens. Op 63-jarige leeftijd besloot hij zijn levensdroom te verwezenlijken. Tegenover zijn nieuwe weverij werd in 1791 de eerste steen gelegd van een vorstelijk buitenverblijf. Dit verblijf droeg de naam Schloss Blumenthal.
Arnold von Clermont houdt nog steeds de wacht in de tuin.
In november 1990 sloegen de gemeente Vaals, van der Valk, Provincie Limburg en de Rijksdienst voor Monumentenzorg de handen in elkaar. Het reeds geruime tijd leegstaande en in ernstig verval geraakte complex werd gerestaureerd en uitgebreid tot luxe hotel. Zo werd het oude Schloss Blumenthal in ere hersteld. Niet alleen het complex zelf is een bezienswaardigheid, ook de tuin ervan is een bezoek waard. (Tekst afkomstig van http://www.visitzuidlimburg.nl)
Er is veel parkeermogelijkheid, maar doordat het domein zo groot is, doet de parking op geen enkele manier afbreuk aan de grandeur. Een imposante met rode loper beklede trap leidt ons naar de ingang, waar in een grote stijlvol aangeklede hall de incheckbalie is gevestigd.
Inchecken kan makkelijk vanaf 48 u vooraf online. Maar het gaat ook snel aan de incheckbalie zelf. Nadat we elk een sleutelkaart voor de kamer kregen, konden we de bagage en de fiets wegzetten. Speciaal voor fietsen zijn er de ondergrondse gewelven van het kasteel. Veel veiliger dan daar kan je stalen ros niet staan denk ik.
Onze kamer lag op het gelijkvloers en had een klein tuintje waar je via de openslaande ramen kon komen. Prachtige kamer, met alles wat je maar kan wensen in een comfortabele hotelkamer: aparte WC, grote badkamer met regendouche en bad, heerlijke boxspringbedden van SWISSSENSE. Een zithoekje, en héél véél ruimte voor héél véél kleren. Niet dat we dat nodig hadden voor drie dagen, maar het is wel fijn om je spullen goed te kunnen opbergen.
Na onze wandelingen en fietstochten, gingen we twee keer dineren in het sublieme restaurant van het Hotel: restaurant Clermont. Wat we daar voor lekkers kregen voorgeschoteld streelde elke smaakpapil. VERRUKKELIJK. En dankzij de beschikbare arrangementen ook betaalbaar.
Het ontbijt is zoals bij elke VAN DER VALK vestiging waar ik al kwam overvloedig én lekker.
Ik geef jullie nog even een tour door de gangen van het chateau en door de heerlijke tuinen.
BarInkomsthall met receptie en toegang bar
En met deze lofzang sluit ik (voorlopig) het hoofdstuk Nederlands-Limburg af. We’ll be back, er is zo veel moois te ontdekken!!!
Fijne vrijdag!!
Myriam
Vind je mijn schrijfsels leuk? Deel ze gerust, dat doet me plezier :)
En nog was de pret niet over. We hadden na het ontbijt en uitchecken nog één volledige wonderschone dag te gaan in de buurt van Vaals, en daar zouden we van genieten. Guitarman op zijn tweewieler, klimmend en dalend van top naar top. Ondergetekende met de stapschoenen aan, ook klimmend en dalend, van boom naar boom. 😉
Alice in Wonderland, zo voelde ik me soms. De schoonheid van de natuur, dat is als balsem voor mijn ziel. Ik was alleen, héél af en toe passeerde ik eens één of meerdere wandelaars, maar meestal was ik alleen met de stilte, het ruisen van de bladeren in de wind, het knerpen van de dorre bladeren onder mijn voeten, het fluiten van vogeltjes, die even niet goed weten wat te doen? Is het herfst of nog steeds zomer? Ik voelde een grote verbondenheid met alles rondom mij, en een diepe vrede in mijn hart die ik enkel en alleen vind in de natuur. Volmaakt geluk, veel dichter kan ik er niet bij geweest zijn dan hier.
Ik wandelde van Vijlen een toer van 22000 stappen, ik schat een 15 km dus. De wandeling zelf was 13 km, maar dan heb je nog de weg van de parking en terug naar de auto erbij. Onderweg één stop voor een heerlijk stukje échte Limburgse Vlaai en een cola, kwestie van de energie op peil te brengen. Eén keer een stukje terug moeten lopen, omdat KOMOOT een beetje tilt sloeg op een splitsing van vijf wegen, maar veel was dat niet. Geen kwaad woord over deze app: zonder zou ik nooit alleen kunnen wandelen, want ik zou hopeloos verdwalen….
Ik voeg nog wat foto’s toe. Meer van hetzelfde natuurlijk, maar ik kan er niet genoeg van krijgen. Ik heb geen foto’s gemaakt in het sublieme bos waar ik een heel stuk wandelde. De energie en schoonheid van die bomen kan ik niet capteren in foto’s, jammer genoeg.
Morgen als afsluiter nog een “recensie” over het heerlijke hotel waar we verbleven. Zoals eerder vermeld niet omdat ik er voor word betaald, maar omdat het er zo zalig was. En omdat het er met de deals van VANDERVALK ook betaalbaar is.
Fijne zondag en een goeie vakantie voor wie herfstvakantie heeft. De mijne zit er op 😉
Groetjes Myriam
Vind je mijn schrijfsels leuk? Deel ze gerust, dat doet me plezier :)
Het zoals steeds verrukkelijke ontbijt zorgde er voor dat we fris en monter de nieuwe dag konden beginnen. Dat en het heerlijke bed natuurlijk!!
Ik had het tripje tot in de puntjes voorbereid. De jarige van de dag zal met de racefiets één of meerdere van de bekende hellingen in de streek opvliegen, zelf trek ik de wandelschoenen aan en ga ik één van de vele wandelingen in de buurt uitproberen. Zo hebben wij een mooi en fijn compromis: Johan kan racen zo snel hij wil, ik kan wandelen zo snel ik wil. Want ik hou hem niet bij op zijn racefiets, zelfs niet met mijn e-bike, en hij houdt mij niet bij als ik stap, toch niet de eerste tien kilometer 🙂 Zo kunnen we ons ieder uitleven, hebben we na afloop een hoop te vertellen, win-win situatie dus 😉
Wat niet betekent dat we niet meer samen gaan wandelen of gaan fietsen. No worries, dat komt er sowieso nog wel van.
Vandaag koos ik voor het wandelrondje CITTASLOW RONDJE Lemieësj, van achteneenhalve kilometer. Het startpunt lag op een twee kilometer van het hotel, naast de Catharinakerk in Lemiers. Vandaar begint een unieke wandeling waar ik van de ene waaw in de andere belandde. Ik wou dat ik met mijn ogen een camera kon bedienen, en zo al die pracht kon tonen aan iedereen die dat wil. Ik heb mezelf gedwongen om niet steeds te stoppen om foto’s te nemen, want hoe mooi ik het ook vind, op een foto lijkt het misschien allemaal wel wat op elkaar.
Tijdens mijn wandeling passeerde ik onder andere het wijndomein HOLSET, waar we twee jaar geleden op onze fietstocht naar de Vennbahn een nacht doorbrachten.(en waar ik toen een blog over schreef) Ik ging er bijna dood (niet echt hoor) toen ik probeerde met mijn stadsfietsje, alhoewel elektrisch, de steile helling naar Holset op te raken. Deze wandeling had echter aandacht voor de al iets oudere stapper, en leidde me niet via steile stukken omhoog. Ook het mooie kerkje, de Sint-Lambertuskerk van Holset, recht tegenover restaurant Herberg Oud Holset, is een blikvanger.
Een eind verder kwam ik aan de Frankenhofmolen die vroeger als korenmolen dienst deed, maar nu is omgebouwd tot een vakantiewoning.
Vlak voor ik terug aan de parking kwam, zag ik de Catharinakapel, het oudste zaalkerkje van Nederland. Jammer genoeg heeft een moderne kunstenaar de mogelijkheid gekregen om zich binnen deze kerk helemaal uit te leven. Ik keek even binnen, draaide me om en verdween. Zonde vind ik het. Maar dat is mijn persoonlijke mening.
Ik was eerder terug dan de wielrenner. Een koffietje op het geweldige terras, met uitzicht over de oude bomen en het heerlijke park. Genieten toch.
Wat lezen, wat relaxen op onze mooie kamer, en voor we het wisten was het dinnertime.
Geniet mee van de wandeling met mijn foto’s!!
Myriam
Heerlijke wandeling. Absoluut een aanrader als je in de buurt bent!
Geniet van deze zaterdag!
Myriam
Vind je mijn schrijfsels leuk? Deel ze gerust, dat doet me plezier :)
Paardechance hebben we met het weer. Een drietal dagen Nederlands Limburg geboekt zonder te weten wat de weergoden voor ons in petto hadden, en wat is dat goed uitgevallen!!
Er is er eentje jarig, tijd om een paar dagen te doen wat we het liefste doen: fietsen, wandelen, lekker eten met een goed glaasje erbij. Zo vertrokken we gisterenmiddag richting Vaals, waar we rond twee uur arriveerden in hotel Kasteel Bloemendal, een hotel van de Vandervalk keten. Mijn favoriete hotels mag ik zeggen. (Ik vermeld er terloops bij dat deze post NIET gesponsord is😊)
Een lyrische recensie volgt in een verdere blog. Vandaag wil ik jullie vertellen over de sublieme wandeling die we na aankomst maakten. Voor wie eraan denkt ook dit parcours af te leggen. Het gaat om Vaalsbroekroute 2 V12 Vaals
6.5 km, dat is een kleintje om mee te starten. Alleen rekende ik de afstand van en naar het hotel niet mee, zodat we toch aan 10 km zaten. Maar het was in elk opzicht de moeite waard.
Een overheerlijk etentje en een lekker bed sloten deze eerste verrukkelijke dag af. Geniet van jullie donderdag!
Myriam
Vind je mijn schrijfsels leuk? Deel ze gerust, dat doet me plezier :)
Dochterlief werkt in Nieuwpoort stad. Niet bij de deur, maar wel de job die ze graag doet, dus daar heeft een mens iets voor over. Iets vind ik in haar geval véél: 25 uren per week onderweg met het openbaar vervoer om 25 uren te werken. Meer uren kon ze op het moment van aanwerving niet krijgen, en met het loon van 25 uren is een appartementje huren in Nieuwpoort niet echt een optie. (Iemand die een kamer of studio verhuurt in Nieuwpoort aan een redelijke prijs? 😉 ) Een beetje een vicieuze cirkel is het: meer uren kan niet wegens te lang onderweg, minder lang onderweg kan niet wegens niet meer uren. Maar zelf is ze vooral blij met de kans om de job te doen die ze supergraag doet, bij hele toffe collega’s, waar ze ook veel ervaring opdoet.
Ik wou toch eens een dagje of twee naar tzeitje (zeetje voor de niet-Westvlamingen onder ons) om haar werkplek te bekijken, en wat qualitytime door te brengen samen.
Enkele weekends geleden was het zover. Ik had een hotel geboekt in Oostende, en vertrok met de trein (10.90€ heen en terug door hotelaanbieding ism NMBS = HAPPYTRIP), zodat ik daar rond drie uur aankwam. Alle tijd om in te checken, even naar het strand te wandelen en een tram te nemen naar Nieuwpoort.
Het strand van Oostende. Die wolken, die zee, die kalmte… Love it.
Na een pannenkoek (vrijwel koud) en een warme chocomelk (bijna koud) op een terrasje met zicht op die prachtige Noordzee, nam ik de tram naar Nieuwpoort Stad en wandelde ik door de vrijwel uitgestorven stadskern naar het centrum voor ambulante revalidatie waar dochter werkt.
Ik mocht getuige zijn, van een afstand natuurlijk, van de manier waarop ze met de ouders van één van de aan haar zorgen toevertrouwde kindjes praatte, en ik kan zeggen: Wat ben ik trots op haar. Ze is helemaal op haar plek, merk ik wel. Dat is fijn om te zien.
Terug de tram op en naar hotel Prado op de Leopold II laan in Oostende. Goed gelegen, zij het niet met zicht op zee, maar wel vlakbij het restaurant waar ik boekte voor die avond. Het hotel is netjes, de mensen zijn er vriendelijk en het ontbijt is prima. Meer hebben we niet nodig.
Van Bistro Mathilda, gelegen op een boogscheut daar vandaan verwachtte ik meer, en dat kreeg ik ook. Verrukkelijke kalfszwezeriken als voorgerecht en verse garnalen als hoofdgerecht. Man dat was smullen. Voor een dessert was er geen plaats meer. Zeker eens proberen als je in Oostende bent. Een absolute aanrader voor de lekkerbek.
Na een fijne nachtrust (voor mij) en een minder fijne nachtrust (voor het kind) was het tijd voor een frisse neus. De regen van die nacht en ochtend was gestopt, en de temperatuur was aangenaam. We zetten koers naar de VENETIAANSE GAANDERIJEN, waar altijd wel een fototentoonstelling wordt gehouden. Zoals je weet ben ik dol op knappe foto’s, dus zo een kans laat ik niet passeren. Ook nu waren er enkele goeie foto’s te bewonderen, al was de tentoonstelling IN de gaanderijen op dat moment gesloten wegens middagpauze.
Affiche voor de op dat moment gesloten tentoonstelling.Dan maar een meet en greet met koning Boudewijn. Had ie nu iets aan zijn neus hangen? Effe genieten.Foto niet van mijDeze ook nietEn deze ook niet….
Natuurlijk wilden we nog even tot aan het water, waar ik met mijn feun nog enkele fotootjes maakte. La mer….
Langs de pier en het kunstwerk van ARNE QUINZE: ROCK STRANGERS (sorry, ik kan dit absoluut niet smaken, maar dat is mijn persoonlijke mening) gingen we richting centrum, voor een warme pannenkoek en een chai latte bij Cappucino. Daar hebben ze trouwens ook een rooftopbar, maar daar zijn we niet geraakt. Jammer achteraf bekeken.
Schelp met kind op pierPoseidon gemaakt uit afval door Tim Corbisier, een eyeopenerKind en Arne Quinze: geen match 😉Wat een koddig cafeetjePetrus en Pauluskerk
Nog wat sightseeing (de kerk was gesloten) en geshopt in de veel te drukke centrumstraten van Oostende, en tegen de avond met het treintje terug richting Gent. Dat het gezellig was.
Have a great saturday!
Myriam
Vind je mijn schrijfsels leuk? Deel ze gerust, dat doet me plezier :)
Ben je van Gent of omgeving, dan herken je zeker de uitdrukking: JA HALLO, al dan niet gevolgd door KROKET 🙂
Een uitdrukking van opperste verbazing, zoiets als JAWADDE DADDE, ook Gents meen ik, of MOVINTOCH in het West – Vlaams.
Een paar ferme zakenmensen bedachten deze naam voor een nieuw Urban Boutique hotel in Gent: YALO. Een verbazingwekkend knap hotelconcept, enfin zo ziet het er toch uit. Hope so voor de entrepreneurs. En voor de buurt waar het hotel is gelegen. De Brabantdam is een peperdure straat in Gent, met veel sjieke boetiekjes, maar om één of andere reden lukte niets dat eerder op deze plek werd aangevat. Eerder was hier een shoppingcenter, waar nooit een kat kwam. Het pand stond uiteindelijk acht jaar leeg, en werd gekraakt. Tot Managing Director Paul Suy en Sales Manager Sielke Zwertvaegher bedachten dat dit wel een mooie plek was voor een hotel. Vree wijs was dat, want inderdaad, met een goeie visie en dito neus voor wat leeft onder de klanten kan het niet anders of dit concept slaat aan.
Ik geef toe, ik ben er (nog) niet gaan logeren. Ik woon in Gent en het lijkt me een overbodige uitgave om in eigen stad op hotel te gaan. Ik ben er wel eens gaan piepen, meer bepaald in de ROOFTOP BAR. En dat was echt de moeite. Het uitzicht over De Krook, de Vooruit, Sint-Pietersabdij, Boekentoren en Muinkschelde is een ware eyecatcher. Op het verwarmde terras met een lekker drankje uitkijken over Gent is een niet te versmaden item op je to do listje. Tenminste als je over een goed gevulde portemonnee beschikt… Die hebben wij niet dus hielden we het bij een bescheiden drankje, waarvan de prijs overeen kwam met die op andere plekken in Gent. Wil je echter een cocktail of een hapje dan dien je diep in de buidel te tasten. Ik geef een voorbeeld waar ik toch wat over heb gemonkeld samen met guitarman: twee gamba’s in een zonder twijfel bijzondere bereiding maar toch: 22 €. Tien anjsovisjes, weliswaar van topkwaliteit: 23€.
Maar bon, het uitzicht maakt een bezoekje hier zeer de moeite waard. Ik heb bij het naar buiten gaan een blik geworpen op de prachtige cocktailbar en het restaurant. Het ziet er bijzonder uit. Dus wil je eens een ander zicht over Gent, dan ben je op de rooftop bar aan het goeie adres. En heb je een bijzonder iets te vieren, dan zal je hier zonder twijfel iets naar je gading vinden. Voor ons zal het bij deze ene keer blijven vermoed ik 😉
Diageo World Class Bartender of the Year winnaar Joeri D’Heuvaert.
Vind je mijn schrijfsels leuk? Deel ze gerust, dat doet me plezier :)
Gent, ik schreef er al vaak over, en ik zal er zonder twijfel nog vaak over berichten. Het is en blijft mijn stad, en ik noem mezelf een trotse Gentenaar. Een prachtige leefbare stad, waar ik nog steeds parels in ontdek.
Zo duurde het tot enkele weken geleden, toen mijn neef uit NIJMEGEN op bezoek was, vooraleer ik de site van de SINT-BAAFSABDIJ (her)ontdekte. Een unieke plek, waar ik ooit als klein kind op bezoek was met de klas. Later echter ging de site dicht, en pas sinds een aantal jaren is ze weer opengesteld voor het publiek.
Voor ik jullie met een aantal amateuristische foto’s de Sint-Baafsabdij binnen sleur, een beetje geschiedenis. Hiervoor ging ik te rade bij WIKIPEDIA. Bedankt daarvoor 🙂
De abdij werd in de 7e eeuw gesticht door Amandus van Gent, een zendeling uit Aquitanië. Ze is vlak bij de samenvloeiing van de Leie en de Schelde gelegen en werd daarom ook oorspronkelijk Ganda genoemd.
Enkele jaren na de stichting trad Allowin van Haspengouw in het Gandaklooster in en nam er de naam Bavo aan. In de 9e eeuw werd het klooster, dat later uitgroeide tot abdij, naar hem genoemd. Op 10 mei 1067 werd de Sint-Baafskerk ingewijd, in aanwezigheid van koning Filips van Frankrijk en graaf Boudewijn V van Vlaanderen.
In 1540 gaf keizer Karel V bevel grote delen van de abdij, onder andere de indrukwekkende romaanse abdijkerk, het Sint-Baafsdorp en de parochiekerk te slopen. De sloop was een van de voorwaarden, opgenomen in de Concessio Carolina waardoor de Gentenaars ook hun bijnaam stroppendragers kregen. In de plaats kwam een dwangburcht, het Spanjaardenkasteel.
Van de Romaanse kerk is enkel de oudste muur van Gent overeind gebleven, daarin werden zelfs oude fragmenten van Romeinse dakpannen en bakstenen verwerkt.
Er werden wel haagbeuken geplant op de plaats waar vroeger de pilaren van de kerk stonden, zo krijg je een beeld van de omvang van het vroegere gebouw.
Via een doorgang in de oudste muur wandel je de ruïnes van de Sint-Baafsabdij binnen. Een oase binnen de stad.
Het leuke is dat je op de site overal pancartes met een QR code vindt. Als je die code inscant kom je heel veel te weten over de geschiedenis van deze wondermooie plek.
Vaak zijn er ook vrijwilligers aanwezig die veel afweten over de abdij en er graag een woordje uitleg bij geven.
Verder zal ik de foto’s laten spreken.
Heesters op de plek van de pilaren.De Parochiekerk Macharius zichtbaar doorheen de oudste muur van GentIngang langs de oudste muur van GentGrafstenen van overal in Gent vinden hier een veilig onderkomen.
SINT-BAAFSABDIJ.
Bezoek elke vrijdag, zaterdag en zondag van 14u – 18u van 1/4 tot 1/11. Gratis entree.
Adres: COYENDANSPARK 9000 Gent.
In de buurt het COYENDANSPARK, ZWEMBAD VAN EYCK, PORTUS GANDA.
Een hele fijne zondag nog lieve mensen.
Myriam
Vind je mijn schrijfsels leuk? Deel ze gerust, dat doet me plezier :)
Gisteren kregen jullie twee van de drie dagen die we in augustus spendeerden in de Champagnestreek, voorgeschoteld. Vandaag dien ik het toetje op.
Na alweer een succulent ontbijt vertrokken we richting Hautvillers. Een prachtig dorpje waar de illustere DOM PERIGNON (1639 – 1715) een deel van zijn leven doorbracht en waar hij ook begraven ligt.
Grafsteen Dom Perignon in HautvillersStandbeeld voor Dom Perignon op de avenue du Champagne in Epernay
Deze mijnheer Perignon was een benedictijner monnik van wie vaak wordt gezegd dat hij de méthode champenoise zou hebben ‘uitgevonden’.
Het verhaal gaat dat hij zou hebben uitgeroepen: “Kom gauw, ik proef de sterren!” toen hij de eerste sprankelende champagne proefde. In werkelijkheid heeft hij noch de mousserende wijn noch de champagne uitgevonden. Al heeft hij wel zijn uiterste best gedaan om de champagne naar een steeds hoger niveau te tillen.
In de tijd van Dom Perignon was de fermentatie van de wijn in de fles, waardoor het ballet des bulles ontstaat, een bijzonder ernstig probleem voor de wijnbouwers. Op het moment dat het kouder werd, in de herfst, kwam het gistingsproces soms tot stilstand, vooraleer alle suiker in de wijn in alcohol was omgezet. Werd het weer in de lente warmer, dan ging de nog aanwezige gist opnieuw werken, er werd kooldioxide geproduceerd, de kurk werd uit de fles geperst of erger, de fles kwam tot ontploffing en dat bracht een kettingreactie teweeg in de flessen in de buurt. Dat was niet alleen gevaarlijk voor de mensen die op het moment van de ontploffing in de buurt waren, maar de hele wijnoogst kon op die manier verloren gaan!!
Dom Pierre Pérignon zocht en vond een aantal verbeteringen onder andere in verband met de te gebruiken druiven, het persen, de kwaliteit van de flessen en de sluiting. Daar was hij maar liefst zevenenveertig jaar lang mee bezig. Het is terecht dat zijn naam verbonden blijft met dit parelende drankje, én dat zijn eer hoog gehouden wordt oa door het huis MOET ET CHANDON, dat zijn meest prestigieuze champagne de naam DOM PERIGNON heeft gegeven.
Na een bezoek aan het kerkje nog even de benen strekken voor een wandeling tot aan het uitzichtpunt. Zeer de moeite om even tot daar te klimmen. Trouwens het hele dorpje doet idyllisch aan, met aan bijna elk huis een smeedijzeren uithangbordje.
Even halt houden bij AU 36, een heerlijke plek voor een degustatie met lekkere hapjes. Groot terras waar het aangenaam zitten is, genieten met een hoofdletter.
De rest van de dag volgden we een stuk van de route touristique du Champagne. Een fijne manier om zonder veel moeite héél veel moois te ontdekken.
Alweer, veel foto’s zijn er niet omdat ik niet zo’n fotograaf ben, tenzij ik een blogje wil schrijven. Raar wel nu ik er over nadenk. Maar bon, we hebben er van genoten, en als jullie een fijne plek zoeken voor een weekendje weg: ik zou zeggen N’HESITEZ PAS.
Fijne zaterdagavond
Myriam
Vind je mijn schrijfsels leuk? Deel ze gerust, dat doet me plezier :)
Als je blog de naam LOLALOVESCHAMPAGNE.com draagt dan kan het niet anders of je schrijft nu en dan een stukje over dat godendrankje. Ook al drink ik er weinig omwille van de kostprijs en om gezondheidsredenen (kan weinig alcohol verteren), ik vind het nog altijd super lekker.
Ook fervente anti alcoholgebruikers kunnen mooie momenten beleven in de Champagnestreek. Qua natuur en cultuur komt een mens daar ruimschoots aan zijn trekken!
Wij trokken half augustus naar het land van het bubbelende en bruisende drankje dat champagne heet.
Onze eerste stop was Reims waar we even halt hielden om de innerlijke mens te versterken en om de unieke kathedraal te bezoeken. Hier kan een mens makkelijk een weekend doorbrengen!!!
Ik reserveerde echter een B&B in Vertus, het dorp waar mijn meest geliefde champagnehuis ligt. Veuve Fournu that is. Ik schreef er over in mijn vroegere blog (bubbliciouslyme.com) die ik om allerlei redenen jaren geleden definitief gewist heb Snik 😦
Kerkje en wasplaats in Vertus.
Jammer genoeg checkte ik niet vooraf of de veuve ons wel zou kunnen /willen ontvangen, en dat kon ze niet. Vakantie, ja ook een wijnboer heeft daar absoluut recht op. Niet getreurd natuurlijk. B&B ATELIER DE DEGUSTATION waar we logeerden was gehuisvest op het domein van een andere wijnboer MICHEL MAILLARD. En wat een schot in de roos was deze boeking!!
Zicht op Atelier de degustation wijndomein en B&B
We reisden samen met een ander koppel, en hadden de volledige B&B voor onszelf. Luxe voor een aangenaam prijsje. Beter dan dit wordt het niet. De B&B is gelegen boven de degustatieruimte, waaraan een prachtige rustgevende tuin grenst waar het aangenaam verpozen is, al dan niet met een glaasje van de uitstekende MICHEL MAILLARD champagne. Via een imposante trap kom je op de etage waar de kamers, zeg gerust suites, gelegen zijn. Luxueus, ruim, licht, met een tot in de kleinste details uitgeruste badkamer, apart toilet, en heerlijke boxsprings.
We kwamen aan rond vier uur en er was een eerste degustatie geboekt voor vijf uur. Tot onze verbazing bleek de vrouw des huizes een Belgische te zijn, en konden we in onze eigen taal kennismaken met de geheimen van de champagne in het algemeen en deze van het huis Maillard in het bijzonder. Er werd ons ook een inkijkje gegund in de moeilijkheden van het leven van een wijnboer in deze hachelijke tijden, wat toch wel een interessante insteek was. We leerden vier soorten champagne kennen, welke het precies waren heb ik niet genoteerd, maar dat ze erg lekker waren kan ik wel verklappen. En inbegrepen bij het logies!!
Om 19 u had ik geboekt bij een restaurant in de buurt: HOSTELLERIE DU MONT AIME. Ook dat bleek een schot in de roos te zijn. Het restaurant is verbonden aan het gelijknamige hotel, en was prijs kwaliteit helemaal top. Vriendelijke en correcte bediening, maar niet over de top, dus wel met wat gevoel voor humor, wat wij altijd aangenaam vinden. Keuze uit diverse menu’s zodat er voor elke portemonnee en elke smaak wel iets te vinden is, en een mooie wijnkaart met ook behoorlijk wat betaalbare champagne, zoals we dat gewoon zijn in deze streek.
De volgende ochtend lonkte het ontbijt. Eerlijk? Nog nooit heb ik een ontbijttafel gezien die zo uitgebreid was als hier. Een enorme mand vol broodjes en koffiekoeken, verschillende soorten brood, taart, charcuterie en kaas, vers fruit en yoghurt, een overdaad want met vier konden we dat onmogelijk allemaal soldaat maken.
Na deze copieuze maaltijd vertrokken we richting Epernay waar ons een rondleiding met degustatie wachtte bij champagne MERCIER. Ik heb deze tour al enkele keren gedaan, maar het blijft indrukwekkend. Het enorme vat in de inkomhall, goed voor 200000 flessen, de in het kalksteen uitgehouwen kelders en gangen waar je aan boord van een elektrisch treintje kan doorrijden, het is een plezier. Gevolgd door alweer enkele kleine glaasjes van dit unieke drankje.
Foto afkomstig van Tripadvisor
Aansluitend gingen we naar de popup bar van champagnehuis MAILLARD, waar we op het terras een flesje kraakten op de huwelijksverjaardag van onze gezellen.
We liepen de avenue de Champagne af, wat iedere keer opnieuw een feest is om te doen. De tuin van champagne PERRIER JOUET zag er wel erg uitnodigend uit, zodat we daar neerstreken voor een aperootje in de schaduw.
En tot slot gingen we dineren in restaurant CAVE A CHAMPAGNE. Al vele jaren een absolute hit in Epernay, klein, maar met een goede keuken en wijnkaart. Zeker reserveren als je hier eens wilt uit eten gaan. Want het is het waard.
La cave à Champagne Epernay
De volgende dag laat ik jullie later zien. Sorry voor de weinige foto’s. Ik was nog niet aan bloggen toe in augustus 😉
Fijne vrijdag en prettig weekend
Myriam
Vind je mijn schrijfsels leuk? Deel ze gerust, dat doet me plezier :)
LOLA LOVES CHAMPAGNE 