BRUGGE revisited.

Vorig weekend zouden we deel twee en deel drie van de GR 129 wandelen. Je weet wel, dat pad dat door Arnout Hauben en kornuiten werd bewandeld en uitvoerig werd becommentarieerd in het EEN programma DWARS DOOR BELGIË, en waar ook een boek bij hoort.

Dwars door België | Arnout Hauben | Fitness & Conditie | 9789463832618 |  Standaard Boekhandel

De eerste promenade deden we een hele tijd geleden, een schitterende wandeling van Brugge naar Beernem station. Jammer genoeg zijn daar geen foto’s en dus ook geen bewijzen van 😉

Tijdens de lange en bijzonder zonnige zomer hadden we natuurlijk tijd genoeg om het vervolg te doen, alleen weigeren mijn benen grote inspanningen wanneer de temperatuur boven de 25 graden stijgt. Tijdens de zomer lukte het ons dus niet om van Beernem naar Doomkerke en van Doomkerke naar Aarsele te stappen wegens te warm. De plannen werden opgeborgen maar niet vergeten.

Vorige week zouden we dan een tweede keer proberen. Vele weken vooraf reserveerden we een plaatsje in één van de twee bed and breakfasts die Doomkerke rijk is, met name bij Castel ’t Haantje. Waren we al eens eerder geweest toen we met de fiets de streek doorkruisten trouwens. Prima adresje, zeker te overwegen als je in de buurt gaat wandelen of fietsen. Het enige minpuntje was dat de reservatie niet kon geannuleerd worden. De week voor vertrek was ik méér dan een beetje verkouden, dus niet in prima vorm, én bovendien bleek het dat weekend vooral te zullen regenen. De plannen werden weer omgegooid, en in plaats van te wandelen besloten we om Brugge te bezoeken. Dat was alweer een tijd geleden. ’s Avonds konden we dan lekker eten, en overnachten in de gereserveerde Bed and Breakfast.

Zo gezegd, zo gedaan.

Lange tijd was ik een grotere fan van Brugge dan van Gent. De pittoreske straatjes en pleintjes, de prachtig bewaarde gevels en gebouwen, ik kon er niet genoeg van krijgen. Ondertussen is mijn liefde voor Gent vele malen groter geworden, maar voor Brugge heb ik toch nog een boontje.

Ik ken de stad behoorlijk goed. Ik woonde héél lang geleden, in het begin van mijn carrière, enige jaren in Sint-Kruis Brugge, en daarna enkele jaren in Oostkamp. Beiden liggen op een boogscheut van Brugge die Scone, dus ik flaneerde daar geregeld. De toeristische hotspots hebben geen geheimen voor mij mag ik zeggen.

Deze keer wilden we iets zien dat we nog niet eerder zagen. Dus ik ging op zoek en stippelde een parcours uit dat ik graag met jullie deel. Wie weet willen jullie ook eens een kant van Brugge zien die niet zo populair is bij de vele toeristen?

Parkeren deden we zoals steeds aan het station van Brugge, waar altijd meer dan genoeg plaats te vinden is, zeker op het dak. Ook hier zijn de prijzen behoorlijk gestegen sedert de laatste keer dat ik er was: 5.5€ voor een halve dag, niet min. Wel kan je gratis gebruik maken van het openbaar vervoer met je parkeerticket.

Normaal wandelen we altijd van het station rechtdoor richting Minnewater, deze keer leidde de tour ons echter naar links door een mooi stukje omwalling waar ik nog niet eerder was….

Langs dit pad kwamen we aan de Smedenpoort. Helemaal gerestaureerd, en een indrukwekkend bouwsel dat ik nog nooit van dicht bij ontdekte….Shame on me.

Van de Smedenpoort stapten we terug richting ’t Zand door de Smedenstraat. Ongeveer halverwege sloegen we linksaf het Kreupelenstraatje in, waar zich een mooie site bevindt: de blindekenskapel en Godshuizen.

Terug naar de Smedenstraat en langs ’t Zand naar de Zuidzandstraat, de Steenstraat en over het Simon Stevinplein, verder door de Oude Burg naar de Kartuizerinnenstraat waar we een bezoek brachten aan de brouwerij BOURGOGNE De FLANDRES.

Een leuk en leerrijk idee voor een uitstapje deze brouwerij. Vooral omdat je als afsluiter van de tour een lekker biertje kan drinken in de bar. Bij goed weer op het terras, maar dat was in ons geval niet aan de orde. 😦

Verder ging onze tocht door kleine en weinig bevolkte straatjes richting domein Adornes en de Jeruzalemkapel. Absoluut een must do al was het jammer dat de tombe van de weledele Adornes niet aanwezig was wegens renovatie, en al stond de kapel in de steigers.

Normaal zou de tour ons nog wat verder geleid hebben maar we begonnen allebei de nood te voelen aan een rustpauze en een opfrisbeurt in onze B&B vooraleer we zouden dineren.

Dat deden we in d’Afspanning in Beernem. Laat je niet misleiden door de naam die doet denken aan een wat oudere afgeleefde maar gezellige kroeg. Hier wordt gegeten op niveau, in een verfijnd kader. Het was genieten.

De volgende ochtend konden we na een heerlijk ontbijt weer richting Gent. Home 🙂

Mooie zaterdag verder!!

Myriam

COOKING TALES

Kan ik jullie een geheim vertellen?

Er zijn twee Jeroenen in mijn leven 😉

De eerste en belangrijkste is mijn zoon, van wie ik geen foto publiceer, want dat vind hij niet tof 🙂 Het volstaat te zeggen dat hij de liefste, knapste en gevoeligste man is op deze aardbol. (Op de voet gevolgd door guitar man 😉 )

De tweede is Jeroen Meus. De televisiekok die op zijn ontwapenende jongensachtige manier heel Vlaanderen achter de kookpotten kreeg, inclusief ondergetekende.

De bronafbeelding bekijken

Nu heb ik altijd graag gekookt, met wisselend succes weliswaar, en NIET voor grote gezelschappen wegens te veel stress. Maar sedert we Jeroen Meus hebben ontdekt in Dagelijkse Kost, tijdens de eerste lockdown, is onze eetervaring naar een hoger level getild.

In het precoronatijdperk gingen we vaak uit eten. Een spaghetti, of een dagschotel in De Roos, en in het weekend mocht het al eens iets meer zijn. Maar de lockdown leerde ons intiem contact te maken met onze kookpotten, en ik mag zeggen dat we eten als koningen.

Foto door Andrea Piacquadio op Pexels.com

Elke week wordt een menu samengesteld, vaak met receptjes van den Jeroen, of uit Libelle Lekker weekmenu. Ook PINTEREST is een bron van inspiratie voor mij.

Er wordt een boodschappenlijstje opgesteld en de boodschappen worden besteld via COLLECT and GO van Colruyt. ZALIG!!!

Hebben we tussendoor nog iets nodig dan hebben we op een paar honderd meter afstand de LIDL en BONAP, waar we meestal vinden wat we tekort hebben.

Guitarman is een meester in het afstemmen van de bereidingstijd van de verschillende producten, en in het bakken en braden van vlees en vis. Dat is minder mijn ding 🙂 Laat ons zeggen dat we elkaar goed aanvullen 🙂

Benieuwd?

Vorige week maakten we onder andere een pasta met gerookte zalm en witlof, een hertenstoofpotje en een gevulde courgetten met feta en zongedroogde tomaatjes. Het was dus een LIBELLE LEKKER week.

Ik bakte ook een verrukkelijke cake met veenbessen.

De bronafbeelding bekijken
Foto NJAM

Volgende week staat Jeroen op de voorgrond. Ik heb zijn scheurkalender gekocht en bij elk blaadje dat ik afscheur, komt het water me meer in de mond. Dat belooft een interessante week te worden in de keuken.

Nog een voordeel van deze ontdekking: onze portemonnee is bijzonder tevreden. Al gaan we zeker opnieuw de horeca steunen van zodra die weer open mag. Absoluut!!!

Smakelijk!!!

Lola

Deze post is niet gesponsord.

VAN TONGEREN NAAR HOLSET (LEMIERS) – 5e etappe in de Tour de Belgique.

Begin september dit jaar, het lijkt een eeuwigheid geleden. Zeker met mijn minder ontwikkelde geheugen 😉 Ik graaf en graaf en probeer aan de hand van de foto’s een mooi beeld te schetsen van onze vijfde etappe.

De dag begon in elk geval grijs en nat, maar dat kon ons niet deren. Het was al eerder zo geweest, en meer dan een spatje hadden we niet gehad. Jammer genoeg besloten de weergoden daar op dat eigenste moment dat het genoeg was geweest, en dat een dagje regen goed zou zijn voor ons. Slik.

Regenbroek, regenjas, alles goed ingepakt. We konden er tegen, dachten we. Heb je al eens een hele dag gefietst in de gietende nattigheid? Een soort constante douche maar dan koud, en zonder zicht op beterschap binnen de eerste uren.. Een plons in de Maas zou ons niet natter hebben kunnen maken. Bovendien waren de heuveltjes niet gewoon heuveltjes, maar werden ze flink uit de kluiten gewassen bergen (nou ja 🙂 ). Mijn stoere elektrische fiets die ik ooit kocht om woon-werkverkeer te vergemakkelijken, werd nu in de strijd gegooid om heuvels te bedwingen. Hij deed wat ie kon. Maar het was zwaar, zowel voor de fiets als voor mezelf. Ik geef toe dat ik het op bepaalde momenten moest opgeven, en te voet verder moest. (Ooit al met een elektrische fiets, loodzwaar, zelfs met stapondersteuning, een helling opgewandeld? ) Ik ben mezelf verschillende keren tegen gekomen. (Noot aan zelf: de volgende elektrische fiets is er één die geschikt is om trektochten in de heuvels mee te maken ;))

Onderweg kwamen we één terrasje tegen, waar we even droog konden zitten. Wat is droog als je kledij kliedernat is? Bovendien bleek tijdens deze stop dat mijn gsm nat was geworden. Daar was ie danig boos over, en hij besloot dan ook ter plekke om niets meer te doen. Niets, nada niente. Gedaan er mee. Dat was meer dan dikke pech want ik had hem nog geen jaar, en hij had me behoorlijk wat centjes gekost. Gierigheid bedriegt steeds de wijsheid, en dat was in dit geval duidelijk van toepassing. Ik kocht namelijk voor deze fietsvakantie een tasje om aan mijn stuur te hangen, van een gerenommeerd merk, maar ik wou er niet teveel geld aan uitgeven, en dus werd het geen waterdicht tasje. Het stond er in koeien van letters op dus ik wist het wel. Maar dat het in dat tasje even nat zou worden als erbuiten, dat had ik niet ingecalculeerd. Op één of andere manier waren druppels terecht gekomen in de gevoelige openingetjes van mijn feun, met alle gevolgen van dien. Alle foto’s van de rest van onze vakantie zijn dan ook afkomstig van het toestel van Guitar man.

Uiteindelijk belandden we dan toch op de plaats van bestemming. BRUISEND WIJNHUIS DOMEIN HOLSET in jawel, Holset, vlak over de grens in Nederland. Het paradijs, zo leek het wel. Als je weet dat ze hier uitsluitend bruisende wijnen produceren, begrijp je wel waarom. Lola loves champagne en aanverwante dingen natuurlijk 😉

Domein Holset produceert ongeveer 25.000 flessen mousserende wijnen, en dit volgens de traditionele methode. Deze wijnen krijgen een tweede gisting op de fles en daarna rijpen ze nog tussen de 12 en 30 maanden ‘sur lie’. De druivenrassen die gebruikt worden zijn de Cabernet Blanc, Souvignier Gris, Johanniter en Chardonnay en er zijn ook plannen met Pinot Noir.

Foto afkomstig van de website van het domein.

Naast het produceren van overheerlijke mousserende wijnen heeft Domein Holset ook een B&B, waar wij heerlijk hebben overnacht. Verder is er een proeflokaal, waar je een tasting kan doen of gewoon kan genieten, indien gewenst met deskundige uitleg erbij.

De B&B is zalig. Nooit eerder had ik zo een douche, ik had er met graagte de hele nacht onder gestaan, maar dat zou niet goed zijn geweest voor het milieu.

De kamer, Oranje Boven genaamd, was klein, maar heel netjes. De badkamer was ook klein hoor, maar die douche…mmmmmm

Foto afkomstig van de website van het domein.

Natuurlijk hadden we een wijnproeverij verdiend, en dat we ervan genoten hebben. Wat een heerlijkheid. Niet gemaakt in de Champagne dus mag geen champagne genoemd worden, maar een goede méthode traditionel kan in vele gevallen moeiteloos wedijveren met sommige champagnes.

’s Avonds konden we eten in de buurt. Bij restaurant OUD HOLSET reserveerden we telefonisch. En kregen de vreemde vraag of we wel buiten mochten? Op dat moment mochten Antwerpenaars immers niet reizen, en mijn guitarman is van Antwerpen. 🙂 Het accent zal hem verraden hebben, maar goed we kwamen niet van Antwerpen.

Het eten was lekker en alles verliep coronaproof. Holset zelf is een piepklein dorpje, heel charmant en waarschijnlijk kan je hier prachtige wandelingen maken. We gaan nog eens terug, na corona en bij beter weer 😉

Oja, het ontbijt de volgende dag was zalig. Helemaal coronaproof, maar wat een verschil met de treurige bedoening de vorige ochtend in hotel Eburon in Tongeren.

Ontbijt om u tegen te zeggen….

Zeker de moeite waard om hier eens een weekendje te boeken, of je nu houdt van bubbels zoals ik of helemaal niet!

Wijlie weg, tot gauw,

Lola

CHAMPAGNE what else?

Klinkt decadent als titel van het simpele blogje dat lolaloveschampagne.com is, niet?

Maar dat is het niet echt hoor. Zie me niet als een in champagne badende femme fatale, want dan zit je er wel heel ver naast…

Zie me eerder als iemand die kan genieten van de mooie dingen van het leven, niet gulzig en zwelgend, maar met mondjesmaat en mindful bewust. Zoals ik kan genieten van een prachtig schilderij of een kunstzinnige foto, van een schitterend landschap of een bijzonder stukje muziek, een uitzonderlijke brok poëzie, een fabuleus neergepend verhaal… Zo geniet ik van champagne, als een vorm van kunst. Dat is het voor mij ook oprecht. KUNST met een hoofdletter zelfs.

Vendange in de streek van Vertus

Champagne is een artisanaal product, dat met heel veel liefde voor het product en vakmanschap wordt bereid door de champagneboer. Hier en daar zijn er grotere samenwerkingsverbanden, maar uiteindelijk moet de druif geoogst worden met de hand, wat in deze tijden van snel snel snel en meer meer meer apart is.

In mijn blog wil ik nu en dan een champagneboer in de kijker plaatsen, die het volledige proces van het prille begin van de wijnstok tot het verpakken van de godendrank in de fles, helemaal zelf doorloopt. Niet de grotere huizen, die ook sublieme zaken produceren natuurlijk, maar waar dat ZELF wat minder centraal staat.

In een vorig coronavrij leven ging ik jaarlijks een weekend naar de champagnestreek. Mooie tijden, toen we nog onbezorgd samen op reis konden, samen konden uit eten gaan, samen op een terras konden zitten…. Wat lijkt dat lang geleden, en wat verlang ik er toch naar.

Maar kunnen we er niet naar toe, we kunnen er wel over bloggen. In afwachting van ….

Dus zelfs al hou je niet van bubbels en ben je anti alcohol, lees verder… Het verhaal van druiven die veranderen in godendrank.

Eerst en vooral zal ik het hebben over VEUVE FOURNY, mijn all time favourite.

Champagne Brut Nature
Foto afkomstig van de website van VEUVE FOURNY.

Ondertussen is de vijfde generatie wijnbouwers aan het werk in de prachtige wijngaarden van dit heerlijke Champagnehuis. Genesteld in het charmante dorpje Vertus strekken de wijngaarden zich uit over veertig plekken in de terroir van Vertus, geclassificeerd als premier cru. Heel bijzonder is ook de clos: dit is één enkel ommuurd stukje grond, om het oneerbiedig te zeggen, waarvan de oogst van de Chardonnay wijnstokken gebruikt wordt voor een exceptionele champagne: de CLOS NOTRE DAME. Niets anders dan de druiven van deze wijngaard. Bijzonder. Snik, een krop in de keel als ik er aan terugdenk.

De vijfde generatie zoals eerder vermeld zijn twee toffe broers, die samen met hun moeder, de veuve Fourny, dit prachtig staaltje van ambachtelijk vakmanschap produceren.

Ik had het genoegen om ze, in een eerder leven, enkele keren te mogen ontmoeten. Zeer vriendelijke, gedreven mensen die met graagte de resultaten van hun harde werken laten proeven.

Une Famille - Champagne Veuve Fourny & Fils
Het huis van de familie Fourny in Vertus, foto afkomstig van de website van VEUVE FOURNY.

Vertus zelf is een klein schattig dorpje, dat je best NIET op een zondag bezoekt, wegens volledig dood op zondag. Beter eens op een zaterdag bezoeken of om het even welke andere dag in de week, tenzij je van dood houdt natuurlijk. Ga dan vooral wel op zondag, maar dan kan je geen bezoek brengen aan de Veuve. Sowieso best een afspraak maken om langs te gaan, zeker in september als de vendange bezig is.

Une Famille
Foto van de website van Veuve Fourny, moeder met zonen op stap in hun prachtige terroir.

Ik blog later eens over het dorpje VERTUS en wat je er kan doen, naast het proeven van champagne.

Maar deze wil ik jullie niet onthouden: VERTUS in al zijn glorie…

Pittoresk niet?

Met zelfgemaakte foto’s dan en met ideeën voor overnachtingen en lekker eten in de buurt. Als het weer kan.

Stay safe!

LOLA

Let’s go outside…

Zoals jullie al merkten, of niet, slaag ik er niet in om te bloggen tijdens de gewone dagdagelijkse gang van zaken. Het is wat het is, ik heb er me bij neergelegd. Jullie ook?

Maar nu is de vakantie aangebroken, en dat betekent meer tijd. En ik dacht: Laat ik nog eens een blogje schrijven. Et voila. 🙂

Na een rustig dagje vrijdag, was gisteren goedgevuld met leuke dingen. Eerst en vooral had ik afgesproken met dochterlief. Onze pre corona afspraakjes situeerden zich meestal in het centrum van Gent, waar we winkels bekeken, afgewisseld met langdurige bezoeken aan één of ander etablissement waar we de inwendige mens konden versterken.

Gewoontegetrouw spraken we gisteren ook af in de stad, aan FITCHEN, een eetgelegenheid waar de nadruk ligt op gezond én lekker. Sara is er wild van, ik wou het ook wel eens proberen.

Ik stapte te voet van mijn stekje in Sint-Amandsberg naar de Korenmarkt, en stond stipt op de afgesproken plek. Wie was er niet? Inderdaad, dochterlief. Ik twijfelde even of ik het uur wel goed had, maar wat me vooral hinderde, was het feit dat ik buitengewoon dringend een bezoek aan een toilet moest brengen. Ik stuurde mijn kind een smsje dat ik de Hema indook, om daar gebruik te maken van de toiletfaciliteiten. Maar wat blijkt… de coronacrisis zorgt er voor dat die faciliteiten NIET toegankelijk zijn. Wat was me dat een streep door mijn rekening. Dochter was nog niet opgedoken, dus ik repte me naar een andere toiletspot: in Post Plaza was tot voor de corona crisis ook een toilet dat je kon visiteren zonder consumptie, maar o noodlot, ook hier geen mogelijkheid tot toiletgebruik. Dochterlief was ondertussen opgedoken, en samen nestelden we ons op een terrasje, waar ik eindelijk terecht kon voor de hoognodige sanitaire stop.

Foto door Pixabay op Pexels.com

By the way FITCHEN is een heerlijk adresje. Een hoop gezonde én lekkere ingrediënten in een bowl of in een wrap, snelle bediening, niet duur. Ik ging voor de SPICY CHICKEN, Sara voor de HEALTHY WAVE. Heel lekker allemaal. Alleen niet echt gezellig om te zitten. Wel goed om in het achterhoofd te houden voor een eventuele deliveroo levering ooit.

De bronafbeelding bekijken

Daarna togen we gewoontegetrouw richting Veldstraat. Ik had nog wat stuff nodig voor onze aankomende fietsvakantie. Maar wat ik zag in de Veldstraat zorgde ervoor dat ik zo snel mogelijk wou omkeren en naar huis rennen. RIJEN en RIJEN wachtende mensen aan allerlei winkels. Ik besloot NIET te wachten maar enkel winkels te bezoeken waar minder mensen naar binnen wilden. Ik vond wat ik zocht, en vroeger dan gepland keerden we terug van waar we kwamen. Ik moet nog wennen aan het feit dat gaan shoppen niet meer de plezante bezigheid is die ze vroeger was.

Toch genoten van het samenzijn met de dochter, én ook te voet teruggekeerd naar huis, zodat ik meer dan 15000 stappen op de teller had. Nice!!!

DUBLIN, in a time when everything seemed normal.

Nog niet zo lang geleden, om precies te zijn op maandag 2 maart, namen oudste kind en ikzelf het comfortabele 😉 vliegtuig naar Dublin. Daar zouden we eindelijk, na een kleine twee maanden, het jongste kind terug in onze armen kunnen sluiten. Jaja, toen kon dat nog zonder schroom.

Het ophalen van onze bagage verliep vlekkeloos, we kwamen aan de bagageband toen mijn koffer net voorbij kwam drijven, dus easypeasy. Een eindje verder stond zij die zo werd gemist ons op te wachten. Wat een blij weerzien was dat!!!

Vele knuffels later vertrokken we richting de shuttle bus die ons naar Dublin centrum zou brengen. 6 € pp per rit, dus dat tikt aardig aan. Ik bedenk me nu pas dat een taxirit voor ons drieën misschien wel goedkoper was geweest. Voor de rest is deze manier om vanuit de luchthaven naar het centrum te komen héél interessant. De shuttle stopte ook zogoed als voor ons hotel, dus dat is wel zo handig.

Een korte zijsprong: doordat we volledig buiten het seizoen in Ierland waren, heb ik hotels kunnen boeken die anders niet binnen mijn bereik vallen. Da’s het voordeel van begin maart naar Ierland te trekken.

Het hotel waar we in Dublin verbleven was The Academy Plaza hotel, gelegen vlakbij O’Connell street. Prachtig hotel, alles er op en er aan, zeker een goede plek om te verblijven als je in hartje Dublin wil logeren. Bovendien, als je boekt via de officiële website van het hotel, is een zalig ontbijt inbegrepen.

Eens de bagage in de kamer gedeponeerd, vertrokken we voor een korte kennismaking met de stad. Jongste kind had er net een paar dagen doorgebracht met haar vriendin, dus we kozen voor een aantal highlights die zij nog niet had gezien.

We passeerden pittoreske straatjes, typische pubs en gezellige eethuisjes om halt te houden bij Elephant and Castle voor een heerljke lunch. Eén ding moet je de Ieren meegeven: ze willen er zeker van zijn dat niemand met honger van tafel gaat. Zo at ik er de Gesneden Kip, Spek, Tomaat en Curry Mayonaise Club Sandwich op Toast. De porties zijn éééééénorm. Echt ééééénorm. En iedereen is even vriendelijk en behulpzaam. Opvallend, echt waar. En hartverwarmend. Lovely 😉

Gesneden Kip, Spek, Tomaat en Curry Mayonaise Club Sandwich op Toast. ENORM!!n En lekker!!!!

Na onze lunch konden we eigenlijk geen pap meer zeggen, maar Dublin moest bekeken worden, voor die ene keer dat we er waren. We stopten bij Christ Church cathedral , een prachtige kathedraal in het centrum. Van oorsprong is dit een Vikingkerk die werd gesticht rond 1028 en daarmee het oudste religieuze gebouw is in Dublin.  Een juweeltje voor wie houdt van Middeleeuwse bouwwerken. Jammer genoeg was de crypte gesloten… Net zoals vele andere zaken tijdens onze trip, omdat het nog té vroeg op het jaar was.

Vlak bij de kathedraal ligt Dublinia, een soort Bokrijk in Dublin, mooi opgezet zodat je je effectief even in het Middeleeuwse Dublin waant.

Nog uitgeput van het vroege opstaan (vier uur in de ochtend jawel, omdat Ryanair een mail had gestuurd dat er een staking was van de grenswachters, NOT) strompelden we terug naar het hotel, waar we genoten van een erg overvloedige maaltijd. Eén minpuntje: als je een aperitief bestelt, krijg je gewoon meteen ook je maaltijd… een beetje vreemd voor ons, maar nu weet ik tenminste ook hoe een pina colada smaakt bij een pasta gerecht 🙂

Ik wou dolgraag nog Trinity college zien, en een bezoek brengen aan de enige echte Temple Bar, maar dat is voor een volgende keer , want de volgende ochtend zouden we onze huurauto ophalen en naar Cork rijden.

Lees er meer over in mijn volgende blog!!!

Lola loves travelling with her kiddoos.

TOURNEE GENERALE

Foto door Chris F op Pexels.com

Ik wou als titel eigenlijk TOURNEE MINERALE GENERALE, maar het vervelende ding weigert in mijn blogtitel een doorhaling te accepteren, dus moet ik met minder tevreden zijn. Simpelweg TOURNEE GENERALE dus.

Zoals de drie voorgaande jaren, deden we ook dit jaar mee met TOURNEE MINERALE. Er werd niet gestart op één februari maar op veertien januari. Gisteren was de laatste dag van onze uitdaging, die we met glans hebben doorstaan. Me very proud!!!

Waarom doen we dit elk jaar opnieuw? Hebben we masochistische neigingen? Zijn we ziek en op een streng alcoholvrij dieet gezet? Did we join the anonymous alcoholists? Niets van dat alles, aardige lezer.

We willen elk jaar gedurende één maand bewijzen dat we NIET naarstig op zoek moeten naar de dichtstbijzijnde ontwenningskliniek. In één klap willen we ook ervaren welke positieve gevolgen zo een maandje zonder alcohol heeft. Als die gevolgen echt goed zijn, denken we er aan om ons alcoholgebruik ook tijdens de rest van het jaar ietwat aan banden te leggen.

Laat me jou vertellen wat de knappe effecten zijn van vier weken zonder booze:

  1. Ik werd geen enkele ochtend wakker met de idee dat ik beter wat minder had gedronken de dag voordien. Ik ben wakkerder en alerter. Mijn verbruik van Dafalgan daalt drastisch. Een kleinere uitgavepost dus in mijn budget 😉
  2. Ik ga minder uit, want water en fruitsap of frisdrank drinken is even gezellig thuis als op café. Alweer een besparing.
  3. Als ik wel uitga, ben ik sneller thuis.
  4. Ik slaap beter en heb minder last van hartkloppingen.
  5. Bij sommige mensen neemt het gewicht af, jammer genoeg niet bij mij
  6. Onzichtbare positieve gevolgen zouden zich manifesteren in een volgende bloedanalyse. I wonder.

Het is natuurlijk niet allemaal positief dat alcoholvrije leven. Soms is het gewoon heel fijn om ’s avonds na het werk gezellig te aperitieven met een glaasje cava of een Duveltje. De stress glijdt van je af, en het leven ziet er mooier uit. Dat heb ik wel gemist… GEVAARLIJK!!! Als alcohol nodig wordt om te ontspannen ligt het spook van de verslaving op de loer….

Een lekker etentje zonder bijpassende wijnen is ook een lekker etentje, maar mist het ietsje meer dat een goed glas wijn kan bieden.

Samenvattend kan ik zeggen dat ik héél blij ben dat we deze challenge tot een goed einde hebben gebracht, maar dat ik blij ben dat het voorbij is.

Laat de kurken weer knallen….

Waarom we halfweg januari gestart zijn en niet op één februari zoals de rest van tournee-minerale-volgend Vlaanderen? Omdat we de uitdaging wilden afgerond hebben vóór Valentijn, voor vandaag dus.

Want vanavond gaan we lekker uit eten en daar hoort een heerlijk glaasje wijn bij.

Precies zoals het hoort voor iemand met een blog die luistert naar de naam LOLA LOVES CHAMPAGNE 🙂

SANTE, en geniet, maar drink met mate!! 😉

LOLA

Have a Flaguette

Tijd om een stapje te zetten in de Gentse binnenstad. Lieve mensen wat is het lang geleden dat ik daar nog iets over schreef?

Ik neem de draad van de leuke adresjes weer op met FLAGENT. Gelegen op de Predikherenlei 2, in het verlengde van de Graslei, is Flagent gevestigd in een groot oud herenhuis.

Meteen rechts als je binnenkomt, kan je plaatsnemen aan de bar, aan de grote ramen met uitzicht op de mooie Leie of aan één van de tafeltjes tussenin. Een groot kleurrijk doek prijkt aan de ene muur, niet helemaal mijn stijl, maar wel catchy en helemaal in de stijl van de website www.flagent.be

Grote planten, trendy verlichting en een uitdagend menukaart(je) Ooit al gehoord van een flaguette? Ik niet, maar dat schijnt een héél lekker broodje te zijn. Ik probeer het zeker bij een volgend bezoek. Deze keer koos ik voor een sapje van JUSRÉ: beet better best, op basis van rode biet, appel, wortel en granaatappel. Mooi geserveerd met een bloemetje in het glas en lekker gezond.

Daarbij koos ik voor de huisgemaakte brownie die heel speciaal werd geserveerd in vier fijne sneetjes, met op elk stukje een andere ‘topping’: matcha, chai, gebrande Italiaanse nootjes en door de uitbater zelf gedroogde verse aardbeien. Verrukkelijk!!!

’s Avonds verandert FLAGENT in een COCKTAILBAR, waar de cocktails geshaket worden door Jürgen Nobels (familie van Seppe? )

Ook dat heb ik vandaag niet uitgetest, maar ik plan het zeker in!

Een adresje dat de moeite waard is om aan je favorieten toe te voegen. Mocht je er passeren, laat dan weten wat jij er van vond.

I loved it,

Lola.

Winterfeesten in Antwerpen

Jullie weten het, of misschien toch niet, maar mijn partner is een rasechte Antwerpenaar. Momenteel wonen we samen in de buurt van Gent maar nu en dan wordt de lokroep van TSTAD groot, en springen we even van de parking naar het middelpunt van de wereld, aka ANTWERPEN.

Ik vind het een mooie stad, en hoe meer ik er ga, hoe meer moois ik er ontdek, dus ik begrijp het Antwerpse chauvinisme wel een beetje. Maar geef toe, wij Gentenaars wonen écht in de mooiste stad op aarde, en wij hebben toch ook geen dikke nek ontwikkeld? 😉

Even serieus. Gisteren reden we naar de P&R in Merksem, waar altijd meer dan genoeg parkeerplaats is, en waar je vlotjes aan een tram kan komen die je naar het hartje van de stad brengt. In normale omstandigheden toch. De heenreis verliep zonder enige vertraging, geen file, geen wachttijden aan de tramhalte, rechtstreeks naar het hart van het winterfeest. Enfin, eerst even flaneren over de Meir, want dat hoort er bij. Koppen lopen was het, niet echt ons ding, maar een mens moet er iets voor over hebben…. Een poging om de nieuw gerestaureerde handelsbeurs te bezoeken liep op een sisser af. Het gebouw is een event locatie, en niet toegankelijk die dag… Jammer… Wel te bezichtigen is de Ancien Belgique, ja die is er ook in Antwerpen. De theaterzaal op de Kipdorpvest is nu een kledingzaak, AMERICA TODAY, maar de oude elementen werden mooi opgenomen in het nieuwe geheel. Een bezoekje zeker waard.

Verder de Meir af samen met tien miljoen andere mensen 🙂

Richting Groenplaats waar de ijspiste is aangelegd voor de liefhebbers. En zo waren er velen, de rij wachtenden was bijna even lang als de beruchte files op de ring rond Antwerpen. Voor ons geen gevaarlijke schaatsbewegingen, maar wel verder schuifelen richting Grote Markt, waar kosten noch moeite zijn gespaard (zo lijkt het althans), om sfeer en gezelligheid te scheppen. Bij nachte zeker nog veeeeeeeeel mooier!!!

Verder ricbting De SCHELDEKAAIEN, langs meer kerstkraampjes, en dan aan het Steen de zon zien ondergaan in de Schelde.

Terug richting Melkmarkt en naar onze vaste stek bij elk bezoek aan Antwerpen: Jazz café De Muze

Gezellig, sfeervol, live muziek, nononsense lekkere drankjes, babbelen, samenzijn. Heerlijk.

Terug naar buiten richting kathedraal waar een prachtige lichtinstallatie is te zien. Moeilijk uit te leggen, maar hopelijk maken deze foto’s veel duidelijk. Het is mooier in het echt. Dus als je kan, ga zeker eens langs.

 

Ons dagje Antwerpen eindigen we in Brasserie Appelmans, een gevestigde waarde, waar we lekker maar duur aten. Het is er gezellig maar ik heb voor dat geld al veel beter gegeten.. Dit terzijde.

Een geslaagd dagje  Antwerpen sluiten we af met een taxirit naar de P&R, want….. de trams reden nauwelijks omwille van een staking. Ook een belevenis toch.

Fijne dag gehad, ik hoop van jullie hetzelfde!!!

Lola

Coming over

 

Eén van mijn favoriete activiteiten is lekker eten, met een uitstekend glaasje erbij én in goed gezelschap. Uit eten gaan in een goed restaurant staat met stip bovenaan, maar zelf lekker koken met niet téveel moeite vind ik ook heel fijn!

wine glasses and wine bottles on top of brown wooden table
Foto door Expect Best op Pexels.com

Vanavond ontvangen we vrienden, en met niet téveel centen noch téveel werk zetten we het volgende lekkers op tafel😀

We beginnen met een glas champagne gekocht bij LIDL, namelijk COMTE DE SENNEVAL BRUT voor de democratische prijs van 13.99€.

comte de senneval

Dan kan het al eens hé? Een aantal lekkere amuses erbij zoals kerstomaatjes, geroosterde artisjok, palmharten en een toastje met… (zal ik het durven zeggen? ) foie gras. Snel en makkelijk en lekker. Kan ook met Faux Gras of met één of andere spread als de foie er over is.

Daarna presenteren we een venkelcappucino met gerookte eendenborst, afkomstig van NJAM. Het oorspronkelijke recept spreekt over gerookte kippenfilet, maar die bleek onvindbaar dus vervangen door een beetje eend.

We vervolgen met een kortgebakken coquille met citroensaus en een crumble met peterselie er bovenop, een receptje van keukenliefde.nl

Als piéce de résistance hebben we een gerechtje van Nigella Lawson, easy peasy en suuuuuuper lekker. Pasta met ansjovis en kerstomaatjes….

Tenslotte eindigen we met een mascarponemousse met citroen  gevonden op de blog van de tafelfee. Wat denk je?

Lola denkt dat het lekker zal zijn.

SMAKELIJK!!!

%d bloggers liken dit: