FOOD AND DRINKS – LOLA LOVES CHAMPAGNE

14 november 2022

Heerlijke ontmoetingen.

De voorbije week was hectisch, maar fijn. Ik had een aantal ontmoetingen met mooie mensen die ik veel te weinig zie. Maar net doordat we elkaar slechts af en toe eens zien, valt het op dat we de draad moeiteloos kunnen oppikken, alsof we elkaar gisteren nog zagen. Hoe mooi is dat?

De ene persoon is een vriendin die ik al ken sedert mijn twintigste, ze leeft in het verre Frankrijk waar ze een prachtig gezin heeft, waar ze woont en werkt. Ook al woont ze meer dan 600 km ver, ze is er steeds voor mij. Ik hoor of zie haar niet zo vaak, dankzij sociale media weliswaar meer dan vroeger, maar als er iets is, dan weet ik dat ik op haar kan vertrouwen. En ik hoop dat ze weet dat dat omgekeerd ook geldt.

Ze oordeelt niet,
er zijn geen voorwaarden verbonden aan haar vriendschap,
en dat is een zeldzaam goudklompje.
Ik ben haar daar zo ontzettend dankbaar voor. 🙂

Een zeldzame ontmoeting vraagt om een gezellig etentje, en daarvoor trokken we richting HET HOF VAN HEUSDEN. Ik was er al , jaren geleden, en vond het toen niet slecht. Ondertussen is er héél wat veranderd in de inrichting en blijkbaar ook in de keuken, want waaw, wat was dat zeg. Een verrukkelijke kaart, vooral voor de liefhebbers van allerlei soorten biefstuk, afkomstig uit zeer uiteenlopende delen van de wereld. Ook een aantal seizoensgebonden suggesties lonkten naar ons, en uiteindelijk gingen we voor de pasta met boschampignons en verse truffel. Helemaal zoals het hoort, kwam de ober aan tafel, om de verse truffel in royale hoeveelheden over onze pasta te schaven, met zijn in een witte handschoen gestoken hand. Ik kreeg bijna tranen van ontroering in mijn ogen.

Nog meer goeds: de wijnkaart is fenomenaal. Blijkbaar is HET HOF VAN HEUSDEN nu ook een wijnbar. Ik wou eens een Kroatische wijn uitproberen, maar jammer genoeg was die er niet meer. Toen kreeg ik een duurder glas van hetzelfde wijnhuis voor de prijs van de niet meer voorhanden zijnde wijn. Zie je, van zulke dingen word ik blij. Deze mensen hebben een passie voor hun vak en willen die bezieling graag delen met hun klanten.

De pasta was subliem, nooit at ik een betere met boschampignons en truffel. De wijn was goddelijk. Ik kom zeker en vast terug naar deze heerlijke plaats.

Een tweede ontmoeting vond de dag erna plaats: een vroeger collegaatje van mij van toen ik nog in de forensische psychiatrie werkte, was in Gent, en het lukte (eindelijk 😉 ) om nog een lunchafspraak te regelen. Ze kan met gemak mijn dochter zijn, maar dat is ze niet natuurlijk. We hebben altijd een klik gehad, en wat was het fijn om haar terug te zien, en bij te kletsen.

Met haar ontdekte ik een nieuw lunchadresje in Gent: GUST. Het enige uur dat we nog konden reserveren was om 13u. Daar werd bij vermeld dat we konden blijven zitten tot 14u45, ik dacht dat dat was omdat er een volgende shift plaatsvond, maar het bleek omdat de zaak sloot. Feestdag weet je wel. Dat was een beetje een minpuntje, omdat er rondom ons al werd opgeruimd terwijl we nog zaten te eten. Voor de rest enkel positieve geluiden over GUST. Gezellig hip interieur, verrukkelijke gerechtjes, heerlijke chai latte. MMMMM

Ik at een bioyoghurt met huisgemaakte granola, een verrukkelijke jam van rabarber en rozemarijn, en prachtig vers fruit. Heerlijk gewoon. Mijn gezelschap ging voor een zuurdesemtoast met humus. Een aanrader voor de ontbijt, lunch én brunchfan!!!

Als dat geen mooi bordje is, en lekker!!!

We hebben genoten, en kijken al uit naar een nieuwe ontmoeting 🙂

Fijne maandag

Myriam

6 november 2022

Friday evening.

Dat was dus eergisterenavond, jawel. Ik zat niet gezellig thuis op de bank, met een dekentje. En dat vond ik ook niet erg, want ik ging met één van mijn meest favoriete personen op stap, en die persoon dat is: mijn zoon. De ondertussen 1m96 grote kerel die mij dertig jaar geleden voor het eerst moeder maakte. Mooiste moment van mijn leven.

Je kan je wel voorstellen dat ik blij ben als ik met deze knappe jonge man (van wie ik geen recente foto’s mag publiceren 😦 ) op stap mag. We zouden een hapje eten en dan naar de film. Zo gezegd zo gedaan.

Eten deden we bij LA DOLCE VITA, een authentiek Italiaans restaurant met een beperkt aantal tafeltjes, maar dat stoort niet, integendeel. De medewerkers zijn afkomstig uit Bisceglië, een stadje in Apulië, volgens hun website goed verborgen voor het massatoerisme, en heerlijk gelegen aan de kust van Zuid Oost Italie. Ik ben alvast van plan om daar eens poolshoogte te gaan nemen. De bediening én de keuken zijn overheerlijk, no nonsense, maar straight forward lekker. Zoon at een cannelloni en ik een penne maison, met een lekker fris glaasje water. Want voor een film een glas wijn drinken is voor mij geen goed idee. Zoon lief is sowieso geen alcoholliefhebber. Ook de pizza’s zagen er overheerlijk uit. Het leuke was dat ik zicht had op de pizzaiolo die jongleerde met het pizzadeeg als een rasartiest. Fantastisch zicht vind ik dat. Tijd voor een heerlijke zabaglione was er niet meer, maar dat houden we voor een volgende keer. Absoluut zeker weten.

Van het restaurant is het slechts een boogscheut naar de ingang van Kinepolis. We waren dus ruim op tijd voor de film van 19u30. De keuze viel op BLACK ADAM, een mega actiefilm, een genre waar we allebei van houden.

Black Adam werd voor het eerst geïntroduceerd in de comic The Marvel Family in december 1945. Hij werd bedacht door Otto Binder en C.C. Beck en het personage kwam maar voor in één verhaallijn. In 1973 kwam het personage weer tot leven in het DC universe in de animatieseries Batman: The Brave and the Bold, Young Justice en Justice League Action. Hij was de belangrijkste slechterik in de DC animatiefilm Superman/Shazam! The Return of Black Adam, waarin hij tegen Superman moest vechten.

De film is ook te bekijken in 4DX (Dankzij een spectaculaire mix van realistische en synchrone bewegingseffecten en weersimulaties (zoals water-, wind-, licht- en misteffecten) biedt 4DX je de meest revolutionaire cinema-ervaring ooit. Een unieke ervaring die je enkel in Kinepolis Brussel, Antwerpen, Hasselt, Luik én nu ook Gent kan beleven. De 4DX-zalen zijn uitgerust met vooruitstrevende technologie die je helemaal in de film zuigt. Race mee in de achtervolging, drijf op de oceaan, voel de wind in je haar en ruik de bloemen in het veld. Tekst van de site van KINEPOLIS ), maar wij kozen voor de “gewone” ervaring. Al moet ik zeggen dat ik die 4DX ervaring wel eens wil meemaken.

Ik veronderstel dat deze film voor de ware cinefiel een horror movie is, maar ik moet eerlijk bekennen dat ik in een film vooral een escape uit de werkelijkheid zie, en niet extra met mijn neus op de ellende van de wereld wil gedrukt worden. Niet bon ton misschien, maar zo is het nu eenmaal voor mij. Al besef ik dat daardoor vele pareltjes aan mij voorbij gaan.

De film was wat hij beloofde te zijn, actie, spectaculaire effecten, spanning en een scheutje humor dat wat ons betreft nog behoorlijk wat groter mocht zijn. Het deel na de pauze was grappiger, er zat meer samenhang in. Met momenten werkte het ter plaatse in de lucht zweven van Dwayne Johnson (Black Adam) me wel op de lachspieren, wat niet de bedoeling was vrees ik.

We besloten dat dit een vrij goede film was in zijn genre, maar dat hij het niet kan opnemen tegen het Marvel universum met Captain America, Iron Man, Black Panter en weet ik veel wat nog meer.

De verandering van uur zit nog steeds in mijn lijf, ik dacht dat het al na elf uur was toen de film uit was, maar dat was het bijlange nog niet. Ik werd netjes thuis afgeleverd door de zoon, en kon tevreden en gelukkig terugkijken op een mooie avond. Merci, mon fils.

Fijne zondag nog

Myriam

4 november 2022

DE KERS OP DE LIMBURGSE TAART.

Olala, de week is voorbij gevlogen, het is vrijdag en ik heb me niet aan de met mezelf gemaakte afspraak gehouden: een blogpost schrijven op maandag, woensdag, vrijdag, zaterdag en zondag. Was te hoog gemikt zonder twijfel, but who cares. Ik ben er nu 😉

Zoals beloofd krijgen jullie vandaag het sluitstuk van ons vakantietje in Nederlands – Limburg: een hotelrecensie. Voor wie daar niet van houdt is dit het moment om leesvoer te gaan zoeken op een andere plek. Echter… Voor wie graag ideetjes opdoet voor een hotel niet al te ver weg: lees zeker verder!!

VAN DER VALK HOTEL KASTEEL BLOEMENDAL in VAALS. Dat was onze overnachtingsplek tijdens ons verblijf in Nederlands-Limburg.

Het kasteel Bloemendal is een prachtig landhuis gelegen in een dito park. Van zodra je het toegangshekken binnen rijdt, voel je je een beetje kasteelheer of -vrouw.

De geschiedenis van het kasteel begint bij de Akense lakenfabrikant Arnold von Clermont. Als hofleverancier van de Russische tsaar had Von Clermont het ver geschopt met zijn handel in lakens. Op 63-jarige leeftijd besloot hij zijn levensdroom te verwezenlijken. Tegenover zijn nieuwe weverij werd in 1791 de eerste steen gelegd van een vorstelijk buitenverblijf. Dit verblijf droeg de naam Schloss Blumenthal.

Arnold von Clermont houdt nog steeds de wacht in de tuin.

In november 1990 sloegen de gemeente Vaals, van der Valk, Provincie Limburg en de Rijksdienst voor Monumentenzorg de handen in elkaar. Het reeds geruime tijd leegstaande en in ernstig verval geraakte complex werd gerestaureerd en uitgebreid tot luxe hotel. Zo werd het oude Schloss Blumenthal in ere hersteld. Niet alleen het complex zelf is een bezienswaardigheid, ook de tuin ervan is een bezoek waard. (Tekst afkomstig van http://www.visitzuidlimburg.nl)

Er is veel parkeermogelijkheid, maar doordat het domein zo groot is, doet de parking op geen enkele manier afbreuk aan de grandeur. Een imposante met rode loper beklede trap leidt ons naar de ingang, waar in een grote stijlvol aangeklede hall de incheckbalie is gevestigd.

Inchecken kan makkelijk vanaf 48 u vooraf online. Maar het gaat ook snel aan de incheckbalie zelf. Nadat we elk een sleutelkaart voor de kamer kregen, konden we de bagage en de fiets wegzetten. Speciaal voor fietsen zijn er de ondergrondse gewelven van het kasteel. Veel veiliger dan daar kan je stalen ros niet staan denk ik.

Onze kamer lag op het gelijkvloers en had een klein tuintje waar je via de openslaande ramen kon komen. Prachtige kamer, met alles wat je maar kan wensen in een comfortabele hotelkamer: aparte WC, grote badkamer met regendouche en bad, heerlijke boxspringbedden van SWISSSENSE. Een zithoekje, en héél véél ruimte voor héél véél kleren. Niet dat we dat nodig hadden voor drie dagen, maar het is wel fijn om je spullen goed te kunnen opbergen.

Na onze wandelingen en fietstochten, gingen we twee keer dineren in het sublieme restaurant van het Hotel: restaurant Clermont. Wat we daar voor lekkers kregen voorgeschoteld streelde elke smaakpapil. VERRUKKELIJK. En dankzij de beschikbare arrangementen ook betaalbaar.

Het ontbijt is zoals bij elke VAN DER VALK vestiging waar ik al kwam overvloedig én lekker.

Ik geef jullie nog even een tour door de gangen van het chateau en door de heerlijke tuinen.

En met deze lofzang sluit ik (voorlopig) het hoofdstuk Nederlands-Limburg af. We’ll be back, er is zo veel moois te ontdekken!!!

Fijne vrijdag!!

Myriam

26 oktober 202226 oktober 2022

PATEEKEN

Soms hebben we goesting om een toerke te doen naar en in Gent, en daar iets te drinken. Een terrasken te doen zeg maar. En nu, met dit prachtige herfstweer, is de goesting nog groter dan anders. Ah ja.

Gisteren besloten we van ons huis naar het centrum van Gent te stappen. Een wandeling van een half uur is dat, meteen ook goed voor de fysiek. 😉

Ik had mijn gedachten gezet op een pateeken (gebakje voor de niet- of anders – dialectsprekenden onder ons) van AU MERVEILLEUX DE FRED, in de Mageleinstraat.

Fred is een ondernemer die zijn eerste merveilleux-kens bakte en verkocht in 1982. Zijn volledige naam is Frédéric Vaucamps, geboren en getogen in het noorden van Frankrijk. In de jaren ’80 verfijnde hij het recept van de Merveilleux door er een vleugje luchtigheid aan toe te voegen. In 1997 noemde hij zijn winkel in Rijsel naar zijn favoriete gebak: “Aux Merveilleux de Fred”. Ondertussen is deze patisserie niet alleen op verschillende plaatsen in Frankrijk maar in vele belangrijke steden over de hele wereld aanwezig. Alles wordt vers gebakken in de winkel onder het oog van de klanten. De winkels zelf zijn ingericht in een barokke verfijnde sfeer waar het gezellig toeven is. Zo dus ook in Gent!

Niet alleen de Merveilleux is hier verrukkelijk, in alle versies, maar ook het à la minute gemaakte suikerbrood of kramiek en de gevulde wafeltjes. Het water loopt me in de mond als ik er aan terugdenk. Gisteren gingen we voor de formule GOURMAND. Een kopje koffie met drie mini merveilleux-kens in diverse smaken, voor 8€90.

Het heeft ons goed gesmaakt!!

Fijne woensdag!

Myriam

22 oktober 2022

TZEITJE.

Dochterlief werkt in Nieuwpoort stad. Niet bij de deur, maar wel de job die ze graag doet, dus daar heeft een mens iets voor over. Iets vind ik in haar geval véél: 25 uren per week onderweg met het openbaar vervoer om 25 uren te werken. Meer uren kon ze op het moment van aanwerving niet krijgen, en met het loon van 25 uren is een appartementje huren in Nieuwpoort niet echt een optie. (Iemand die een kamer of studio verhuurt in Nieuwpoort aan een redelijke prijs? 😉 ) Een beetje een vicieuze cirkel is het: meer uren kan niet wegens te lang onderweg, minder lang onderweg kan niet wegens niet meer uren. Maar zelf is ze vooral blij met de kans om de job te doen die ze supergraag doet, bij hele toffe collega’s, waar ze ook veel ervaring opdoet.

Ik wou toch eens een dagje of twee naar tzeitje (zeetje voor de niet-Westvlamingen onder ons) om haar werkplek te bekijken, en wat qualitytime door te brengen samen.

Enkele weekends geleden was het zover. Ik had een hotel geboekt in Oostende, en vertrok met de trein (10.90€ heen en terug door hotelaanbieding ism NMBS = HAPPYTRIP), zodat ik daar rond drie uur aankwam. Alle tijd om in te checken, even naar het strand te wandelen en een tram te nemen naar Nieuwpoort.

Het strand van Oostende. Die wolken, die zee, die kalmte… Love it.

Na een pannenkoek (vrijwel koud) en een warme chocomelk (bijna koud) op een terrasje met zicht op die prachtige Noordzee, nam ik de tram naar Nieuwpoort Stad en wandelde ik door de vrijwel uitgestorven stadskern naar het centrum voor ambulante revalidatie waar dochter werkt.

Ik mocht getuige zijn, van een afstand natuurlijk, van de manier waarop ze met de ouders van één van de aan haar zorgen toevertrouwde kindjes praatte, en ik kan zeggen: Wat ben ik trots op haar. Ze is helemaal op haar plek, merk ik wel. Dat is fijn om te zien.

Terug de tram op en naar hotel Prado op de Leopold II laan in Oostende. Goed gelegen, zij het niet met zicht op zee, maar wel vlakbij het restaurant waar ik boekte voor die avond. Het hotel is netjes, de mensen zijn er vriendelijk en het ontbijt is prima. Meer hebben we niet nodig.

Van Bistro Mathilda, gelegen op een boogscheut daar vandaan verwachtte ik meer, en dat kreeg ik ook. Verrukkelijke kalfszwezeriken als voorgerecht en verse garnalen als hoofdgerecht. Man dat was smullen. Voor een dessert was er geen plaats meer. Zeker eens proberen als je in Oostende bent. Een absolute aanrader voor de lekkerbek.

Na een fijne nachtrust (voor mij) en een minder fijne nachtrust (voor het kind) was het tijd voor een frisse neus. De regen van die nacht en ochtend was gestopt, en de temperatuur was aangenaam. We zetten koers naar de VENETIAANSE GAANDERIJEN, waar altijd wel een fototentoonstelling wordt gehouden. Zoals je weet ben ik dol op knappe foto’s, dus zo een kans laat ik niet passeren. Ook nu waren er enkele goeie foto’s te bewonderen, al was de tentoonstelling IN de gaanderijen op dat moment gesloten wegens middagpauze.

Affiche voor de op dat moment gesloten tentoonstelling.

Natuurlijk wilden we nog even tot aan het water, waar ik met mijn feun nog enkele fotootjes maakte. La mer….

Langs de pier en het kunstwerk van ARNE QUINZE: ROCK STRANGERS (sorry, ik kan dit absoluut niet smaken, maar dat is mijn persoonlijke mening) gingen we richting centrum, voor een warme pannenkoek en een chai latte bij Cappucino. Daar hebben ze trouwens ook een rooftopbar, maar daar zijn we niet geraakt. Jammer achteraf bekeken.

Nog wat sightseeing (de kerk was gesloten) en geshopt in de veel te drukke centrumstraten van Oostende, en tegen de avond met het treintje terug richting Gent. Dat het gezellig was.

Have a great saturday!

Myriam

14 oktober 2022

YA (hal)LO en zo.

Ben je van Gent of omgeving, dan herken je zeker de uitdrukking: JA HALLO, al dan niet gevolgd door KROKET 🙂

Een uitdrukking van opperste verbazing, zoiets als JAWADDE DADDE, ook Gents meen ik, of MOVINTOCH in het West – Vlaams.

Een paar ferme zakenmensen bedachten deze naam voor een nieuw Urban Boutique hotel in Gent: YALO. Een verbazingwekkend knap hotelconcept, enfin zo ziet het er toch uit. Hope so voor de entrepreneurs. En voor de buurt waar het hotel is gelegen. De Brabantdam is een peperdure straat in Gent, met veel sjieke boetiekjes, maar om één of andere reden lukte niets dat eerder op deze plek werd aangevat. Eerder was hier een shoppingcenter, waar nooit een kat kwam. Het pand stond uiteindelijk acht jaar leeg, en werd gekraakt. Tot Managing Director Paul Suy en Sales Manager Sielke Zwertvaegher bedachten dat dit wel een mooie plek was voor een hotel. Vree wijs was dat, want inderdaad, met een goeie visie en dito neus voor wat leeft onder de klanten kan het niet anders of dit concept slaat aan.

Ik geef toe, ik ben er (nog) niet gaan logeren. Ik woon in Gent en het lijkt me een overbodige uitgave om in eigen stad op hotel te gaan. Ik ben er wel eens gaan piepen, meer bepaald in de ROOFTOP BAR. En dat was echt de moeite. Het uitzicht over De Krook, de Vooruit, Sint-Pietersabdij, Boekentoren en Muinkschelde is een ware eyecatcher. Op het verwarmde terras met een lekker drankje uitkijken over Gent is een niet te versmaden item op je to do listje. Tenminste als je over een goed gevulde portemonnee beschikt… Die hebben wij niet dus hielden we het bij een bescheiden drankje, waarvan de prijs overeen kwam met die op andere plekken in Gent. Wil je echter een cocktail of een hapje dan dien je diep in de buidel te tasten. Ik geef een voorbeeld waar ik toch wat over heb gemonkeld samen met guitarman: twee gamba’s in een zonder twijfel bijzondere bereiding maar toch: 22 €. Tien anjsovisjes, weliswaar van topkwaliteit: 23€.

Maar bon, het uitzicht maakt een bezoekje hier zeer de moeite waard. Ik heb bij het naar buiten gaan een blik geworpen op de prachtige cocktailbar en het restaurant. Het ziet er bijzonder uit. Dus wil je eens een ander zicht over Gent, dan ben je op de rooftop bar aan het goeie adres. En heb je een bijzonder iets te vieren, dan zal je hier zonder twijfel iets naar je gading vinden. Voor ons zal het bij deze ene keer blijven vermoed ik 😉

*Diageo World Class Bartender of the Year* winnaar Joeri D’Heuvaert.

8 oktober 2022

En we gingen nog niet naar huis….

Gisteren kregen jullie twee van de drie dagen die we in augustus spendeerden in de Champagnestreek, voorgeschoteld. Vandaag dien ik het toetje op.

Na alweer een succulent ontbijt vertrokken we richting Hautvillers. Een prachtig dorpje waar de illustere DOM PERIGNON (1639 – 1715) een deel van zijn leven doorbracht en waar hij ook begraven ligt.

Standbeeld voor Dom Perignon op de avenue du Champagne in Epernay

Deze mijnheer Perignon was een benedictijner monnik van wie vaak wordt gezegd dat hij de méthode champenoise zou hebben ‘uitgevonden’.

Het verhaal gaat dat hij zou hebben uitgeroepen: “Kom gauw, ik proef de sterren!” toen hij de eerste sprankelende champagne proefde. In werkelijkheid heeft hij noch de mousserende wijn noch de champagne uitgevonden. Al heeft hij wel zijn uiterste best gedaan om de champagne naar een steeds hoger niveau te tillen.

In de tijd van Dom Perignon was de fermentatie van de wijn in de fles, waardoor het ballet des bulles ontstaat, een bijzonder ernstig probleem voor de wijnbouwers. Op het moment dat het kouder werd, in de herfst, kwam het gistingsproces soms tot stilstand, vooraleer alle suiker in de wijn in alcohol was omgezet. Werd het weer in de lente warmer, dan ging de nog aanwezige gist opnieuw werken, er werd kooldioxide geproduceerd, de kurk werd uit de fles geperst of erger, de fles kwam tot ontploffing en dat bracht een kettingreactie teweeg in de flessen in de buurt.
Dat was niet alleen gevaarlijk voor de mensen die op het moment van de ontploffing in de buurt waren, maar de hele wijnoogst kon op die manier verloren gaan!!

Dom Pierre Pérignon zocht en vond een aantal verbeteringen onder andere in verband met de te gebruiken druiven, het persen, de kwaliteit van de flessen en de sluiting. Daar was hij maar liefst zevenenveertig jaar lang mee bezig. Het is terecht dat zijn naam verbonden blijft met dit parelende drankje, én dat zijn eer hoog gehouden wordt oa door het huis MOET ET CHANDON, dat zijn meest prestigieuze champagne de naam DOM PERIGNON heeft gegeven.

Na een bezoek aan het kerkje nog even de benen strekken voor een wandeling tot aan het uitzichtpunt. Zeer de moeite om even tot daar te klimmen. Trouwens het hele dorpje doet idyllisch aan, met aan bijna elk huis een smeedijzeren uithangbordje.

Even halt houden bij AU 36, een heerlijke plek voor een degustatie met lekkere hapjes. Groot terras waar het aangenaam zitten is, genieten met een hoofdletter.

De rest van de dag volgden we een stuk van de route touristique du Champagne. Een fijne manier om zonder veel moeite héél veel moois te ontdekken.

Alweer, veel foto’s zijn er niet omdat ik niet zo’n fotograaf ben, tenzij ik een blogje wil schrijven. Raar wel nu ik er over nadenk. Maar bon, we hebben er van genoten, en als jullie een fijne plek zoeken voor een weekendje weg: ik zou zeggen N’HESITEZ PAS.

Fijne zaterdagavond

Myriam

7 oktober 2022

Een weekendje Vertus.

Als je blog de naam LOLALOVESCHAMPAGNE.com draagt dan kan het niet anders of je schrijft nu en dan een stukje over dat godendrankje. Ook al drink ik er weinig omwille van de kostprijs en om gezondheidsredenen (kan weinig alcohol verteren), ik vind het nog altijd super lekker.

Ook fervente anti alcoholgebruikers kunnen mooie momenten beleven in de Champagnestreek. Qua natuur en cultuur komt een mens daar ruimschoots aan zijn trekken!

Wij trokken half augustus naar het land van het bubbelende en bruisende drankje dat champagne heet.

Onze eerste stop was Reims waar we even halt hielden om de innerlijke mens te versterken en om de unieke kathedraal te bezoeken. Hier kan een mens makkelijk een weekend doorbrengen!!!

Ik reserveerde echter een B&B in Vertus, het dorp waar mijn meest geliefde champagnehuis ligt. Veuve Fournu that is. Ik schreef er over in mijn vroegere blog (bubbliciouslyme.com) die ik om allerlei redenen jaren geleden definitief gewist heb Snik 😦

Jammer genoeg checkte ik niet vooraf of de veuve ons wel zou kunnen /willen ontvangen, en dat kon ze niet. Vakantie, ja ook een wijnboer heeft daar absoluut recht op. Niet getreurd natuurlijk. B&B ATELIER DE DEGUSTATION waar we logeerden was gehuisvest op het domein van een andere wijnboer MICHEL MAILLARD. En wat een schot in de roos was deze boeking!!

Zicht op Atelier de degustation wijndomein en B&B

We reisden samen met een ander koppel, en hadden de volledige B&B voor onszelf. Luxe voor een aangenaam prijsje. Beter dan dit wordt het niet. De B&B is gelegen boven de degustatieruimte, waaraan een prachtige rustgevende tuin grenst waar het aangenaam verpozen is, al dan niet met een glaasje van de uitstekende MICHEL MAILLARD champagne. Via een imposante trap kom je op de etage waar de kamers, zeg gerust suites, gelegen zijn. Luxueus, ruim, licht, met een tot in de kleinste details uitgeruste badkamer, apart toilet, en heerlijke boxsprings.

We kwamen aan rond vier uur en er was een eerste degustatie geboekt voor vijf uur. Tot onze verbazing bleek de vrouw des huizes een Belgische te zijn, en konden we in onze eigen taal kennismaken met de geheimen van de champagne in het algemeen en deze van het huis Maillard in het bijzonder. Er werd ons ook een inkijkje gegund in de moeilijkheden van het leven van een wijnboer in deze hachelijke tijden, wat toch wel een interessante insteek was. We leerden vier soorten champagne kennen, welke het precies waren heb ik niet genoteerd, maar dat ze erg lekker waren kan ik wel verklappen. En inbegrepen bij het logies!!

Om 19 u had ik geboekt bij een restaurant in de buurt: HOSTELLERIE DU MONT AIME. Ook dat bleek een schot in de roos te zijn. Het restaurant is verbonden aan het gelijknamige hotel, en was prijs kwaliteit helemaal top. Vriendelijke en correcte bediening, maar niet over de top, dus wel met wat gevoel voor humor, wat wij altijd aangenaam vinden. Keuze uit diverse menu’s zodat er voor elke portemonnee en elke smaak wel iets te vinden is, en een mooie wijnkaart met ook behoorlijk wat betaalbare champagne, zoals we dat gewoon zijn in deze streek.

De volgende ochtend lonkte het ontbijt. Eerlijk? Nog nooit heb ik een ontbijttafel gezien die zo uitgebreid was als hier. Een enorme mand vol broodjes en koffiekoeken, verschillende soorten brood, taart, charcuterie en kaas, vers fruit en yoghurt, een overdaad want met vier konden we dat onmogelijk allemaal soldaat maken.

Na deze copieuze maaltijd vertrokken we richting Epernay waar ons een rondleiding met degustatie wachtte bij champagne MERCIER. Ik heb deze tour al enkele keren gedaan, maar het blijft indrukwekkend. Het enorme vat in de inkomhall, goed voor 200000 flessen, de in het kalksteen uitgehouwen kelders en gangen waar je aan boord van een elektrisch treintje kan doorrijden, het is een plezier. Gevolgd door alweer enkele kleine glaasjes van dit unieke drankje.

Aansluitend gingen we naar de popup bar van champagnehuis MAILLARD, waar we op het terras een flesje kraakten op de huwelijksverjaardag van onze gezellen.

We liepen de avenue de Champagne af, wat iedere keer opnieuw een feest is om te doen. De tuin van champagne PERRIER JOUET zag er wel erg uitnodigend uit, zodat we daar neerstreken voor een aperootje in de schaduw.

En tot slot gingen we dineren in restaurant CAVE A CHAMPAGNE. Al vele jaren een absolute hit in Epernay, klein, maar met een goede keuken en wijnkaart. Zeker reserveren als je hier eens wilt uit eten gaan. Want het is het waard.

De volgende dag laat ik jullie later zien. Sorry voor de weinige foto’s. Ik was nog niet aan bloggen toe in augustus 😉

Fijne vrijdag en prettig weekend

Myriam

1 oktober 2022

Leuke adresjes in de buurt van Gent: LALOTTE.

Ik was er al eerder, enkele keren zelfs. En nu ik terug aan het bloggen ben geslagen, vind ik LALOTTE in Lochristi zeker en vast een vermelding waard.

Pal in het centrum van Lochristi, DORP OOST 5, ligt dit sympathieke en mooi ingerichte etablissement.

Je kan er terecht voor een ontbijt of brunch, een lunch of apero. Het mooie interieur, en het ruime terras (aan de straatkant) nodigen uit om in lekkere omstandigheden uitgebreid bij te praten met partner, vrienden of familie.

Vandaag at ik er een verwenkoffie. Ik werd in de watten gelegd met een heerlijke koffie, een stuk MISERABLE, een wentelteefje, een bavarois en een heerlijk schaaltje vers seizoensfruit. En dit voor slechts 10€. Dat lijkt peanuts na mijn ervaringen bij COCOTINE waar ik eerder over schreef. Guitarman at een wafel met slagroom vergezeld van een koffie. Bij de koffie komt sowieso een stukje broodpudding en een klein eetbaar cupje gevuld met advocaat. Een verwenkoffie op zich eigenlijk. De bediening is supervriendelijk en vlot, de muziek is aangenaam, kortom. Cela vaut même le détour.

Ik herinner me dat ik toen ik vroeger blogde bij elk bezoek aan een horecagelegenheid kort iets schreef over de sanitaire voorzieningen. Bij LALOTTE is dat prima in orde: op het gelijkvloers, krakend netjes, kortom picobello.

Ik kom zeker terug, misschien eens een ontbijtje of een brunchken uitproberen.

Fijne zaterdag nog.

Myriam

25 september 2022

COCOTINE

Wat een toffe naam! Doet me denken aan een grappig West-Vlaams woordje: koeketiene, na intense research blijkt dit de verbastering te zijn van concubine 😉 Er wordt mee verwezen naar een aantrekkelijk meisje. Enfin, what’s in a name? Het bekt goed.

Zo nu en dan ga ik eens een tasje koffie drinken, nu eens met die en dan weer met iemand anders. Deze keer vroeg ik mijn oudste metekind mee. Ze was net terug van een reis naar Jordanië en daar wou ik haar graag over horen vertellen. Een korte zoektocht op tinternet leerde mij dat COCOTINE zeer de moeite loont. Dus ik reserveerde een plaatsje voor ons beiden en we spraken af op een vrijdagnamiddag ter plekke.

Ik doe graag een fikse wandeling en besloot naar het etablissement te wandelen. Dat bleek toch een kleine zeven kilometer te zijn verwijderd van mijn stulpje, dus dat was erg flink van mij. Temeer daar ik vééls te warm gekleed ging. 14 graden? My ass, de zon scheen en ik droop van het zweet na de eerste twee kilometers. Bovendien had ik verzuimd om mijn beste stapschoenen aan te trekken. Niet zo slim natuurlijk.

Maar goed. Ik raakte in de Leithstraat, een klein zijstraatje van de Meulesteedsesteenweg. Niet meteen de place to be in Gent, maar vermoedelijk is de wijk in opkomst, want nog één van de weinige plekken waar je een huis(je) kan kopen voor een redelijke prijs in Gent en verre omstreken. Als een oase in de woestijn lonkte het gezellige pand naar mij.

Metekind zat al te wachten op haar uitgetelde bezwete gezelschap. Ik laat me neerploffen in het aantrekkelijke interieur, dat opvalt door veel roze en gouden accenten met daartussen gezellig groen. Nice place, maar jammer dat het niet wat meer in het centrum ligt. Al kan je er met bus 6 makkelijk zat naar toe. Zo bleek achteraf. Maar ik wou wandelen dus moet ik nu niet zeuren.

We bestellen (in het Engels, want de zeer vriendelijke dame achter de bar spreekt geen Nederlands) elk een portie pancakes, Charlie neemt de hare op Japanse wijze, ik bestel de Luxury Roses Pancakes “Charming” . Verder nog een Matcha Rose Cappuccino voor het metekind en voor mij water wegens extreme dorst. De prijs blaast me van mijn sokken. Voor wat ik hierboven beschreef plus nog een extra watertje, een extra Matcha Rose Cappucino en een extra koffietje (gewoon!!) tel ik 58€ neer. Dit moeten met goudpoeder bestoven pancakes zijn?

Dat zijn ze niet. Lekker zijn ze wel, en veel is het ook. Het ziet er uit om op te eten en dat doen we dan ook graag, maar met een pijnlijk gevoel als ik in de richting van mijn portemonnee kijk.

Ik ben geen food fotograaf dus het komt misschien niet helemaal tot zijn recht, maar zo krijgen jullie toch een impressie. Besjes en eetbare bloemetjes, gouden bestek, en een bijzonder kunstig afgewerkte koffie.

We zijn die hele namiddag zowat de enige klanten. Ik kan alleen maar hopen dat het in het weekend drukker is. For the sake of the owner. Maar blijkbaar zit dat wel goed, want er zit een hele filosofie achter COCOTINE, zo las ik achteraf. Klik op de link mocht je er meer willen over weten.

Ik zou zeggen: go and see for yourself. De brunch schijnt magisch te zijn. Neem een goed gevulde portemonnee mee, en geniet.

Voor mij was dit een fijne ervaring maar niet één die ik gauw zal overdoen. Les goûts et les couleurs ne se discutent pas.

Nog enkele kiekjes om de sfeer te vervolledigen.