A little sparkle to brighten your day.
Zoetjes, ik heb iets nieuws geprobeerd. Maar…. eerst en vooral een woord van dank aan Anne van Satur9’s blog, voor de leuke foto challenge. Dit is mijn tweede deelname en ook al leek het eerst te moeilijk, ik vond toch wat foto’s😁😁
Het nieuwtje is het gebruik van een nieuwe mogelijkheid in WordPress, namelijk het maken van een verhaal. Hieronder mijn exploten… Hopelijk vinden jullie het leuk.
Gewoon op de eerste foto klikken en de foto’s verschijnen één na één…
Liefs van Lola
De mensen die me al langer volgen weten dat ik een dubbele relatie heb met social media. Vooral Facebook is, of liever was, een moeilijke.
Was, want weer helemaal verwijderd na de zoveelste post van mensen over corona, de maatregelen, het vaccin en de zin of onzin ervan. Ik kan er niet meer tegen. Woorden als burgerzin, verantwoordelijkheidsgevoel, respect voor anderen zijn prachtig maar het is duidelijk dat een deel van de bevolking daar geen boodschap aan heeft. Individuele vrijheid staat voorop, maar mensen vergeten dat de eigen vrijheid begrensd wordt of zou moeten begrensd worden tot het punt waarop eigen vrijheid schade toebrengt aan anderen. Enfin, ik heb het nu toch gezegd, maar het is duidelijk dat het geen zin heeft om daarover in discussie te gaan. Het brengt me alleen een hoge bloeddruk, hartkloppingen en een dreigend infarct. Dus ik verwijderde Facebook, gebruik het enkel om mijn nieuwe blog te posten en dan snel weer weg zonder rond te kijken.
Andere social media kanalen zijn WordPress waar ik behoorlijk wat tijd doorbreng, en….tadaaa, al lang gekend maar pas nu helemaal aan verslingerd…. INSTAGRAM.
Geen gezeik over… “Ik ben niet akkoord met dit” of “Ik wil liever dat”, alleen prachtige en sublieme foto’s, van natuur, cultuur of gastronomie, afhankelijk van wie je volgt. Meer en meer bloggers vinden hun weg hiernaar toe. Ik ben helemaal fan.
Wie me volgt op dat platform (please do so😊), weet dat ik serieus aan het uitproberen ben. Met StoryArt kan je prachtige stories maken, en ook je feed kan je pimpen. Ik vind dat super leuk om te doen en om mee te spelen, net een kind met een nieuw speeltje.
Maar dat maakt mijn account een beetje een rommeltje op dit moment. Maar who cares, ik heb plezier😊
Ik hoop dat jullie je ook amuseren ondertussen.
Lieve groet,
Lola
Enkele keren per jaar kriebelt het. De zee. Ik wil ze zien en ruiken, en eventueel bij goed weer ook voelen.
Eigenlijk ben ik meer een bos of bergmens. Maar de zilte lokroep van het grote golvende diep krijgt ook mij soms te pakken.
Dat was vorige zondag ook het geval. Het weer zag er belabberd uit, maar in ons kot blijven was niet de goede optie. Aan zee was de kans op opklaringen reëel. Onze normale Ollandse zee- pleisterplaatsen waren niet aan de orde wegens dringende vraag om NIET naar het buitenland te trekken. (Ja, wij houden ons aan de regels…) Het werd dus noodgedwongen de Belgische kust…. bekend om zijn gruwelijke skyline, zijn absolute afkeer van het behoud van natuurschoon. Het zicht dat je hebt als je naar de zee kijkt, kunnen ze gelukkig niet kapot maken…
We reden naar Oostende, vonden vlot parkeerplaats, en stapten richting water. Samen met duizenden andere mensen. Mondmasker op, natuurlijk. Maar! Dat mondmasker moest overal gedragen worden tijdens de kerstvakantie (die nog niet voorbij was 😦 )
Ik had ontzettend veel zin om onmiddellijk terug te draaien, maar we waren er nu. Dus we stapten een aantal kilometertjes. Heerlijk hoor, mét mondmasker, en aandampende bril. Echt de gezonde zeelucht opsnuiven door een mondmasker is onmogelijk.
Toch heeft het deugd gedaan. Even in de frisse zeebries, de beentjes strekken, en genieten van het eindeloos aan en afrollen van de golven. De wolken waren ook de moeite waard. En en passant nog een mooie fototentoonstelling (van stadsfotograaf Jan Van der Borght) meegenomen in de Venetiaanse of Koninklijke Gaanderijen. Al bij al een positief gevoel. Al zullen ze mij tijdens de coronaperiode niet snel meer terugzien.
Enjoy de foto’s.
En fuck Corona!!!
Lola.
LOLA LOVES CHAMPAGNE 