En we gingen nog niet naar huis….

Gisteren kregen jullie twee van de drie dagen die we in augustus spendeerden in de Champagnestreek, voorgeschoteld. Vandaag dien ik het toetje op.

Na alweer een succulent ontbijt vertrokken we richting Hautvillers. Een prachtig dorpje waar de illustere DOM PERIGNON (1639 – 1715) een deel van zijn leven doorbracht en waar hij ook begraven ligt.

Deze mijnheer Perignon was een benedictijner monnik van wie vaak wordt gezegd dat hij de méthode champenoise zou hebben ‘uitgevonden’.

Het verhaal gaat dat hij zou hebben uitgeroepen: “Kom gauw, ik proef de sterren!” toen hij de eerste sprankelende champagne proefde. In werkelijkheid heeft hij noch de mousserende wijn noch de champagne uitgevonden. Al heeft hij wel zijn uiterste best gedaan om de champagne naar een steeds hoger niveau te tillen.

In de tijd van Dom Perignon was de fermentatie van de wijn in de fles, waardoor het ballet des bulles ontstaat, een bijzonder ernstig probleem voor de wijnbouwers. Op het moment dat het kouder werd, in de herfst, kwam het gistingsproces soms tot stilstand, vooraleer alle suiker in de wijn in alcohol was omgezet. Werd het weer in de lente warmer, dan ging de nog aanwezige gist opnieuw werken, er werd kooldioxide geproduceerd, de kurk werd uit de fles geperst of erger, de fles kwam tot ontploffing en dat bracht een kettingreactie teweeg in de flessen in de buurt.
Dat was niet alleen gevaarlijk voor de mensen die op het moment van de ontploffing in de buurt waren, maar de hele wijnoogst kon op die manier verloren gaan!!

Dom Pierre Pérignon zocht en vond een aantal verbeteringen onder andere in verband met de te gebruiken druiven, het persen, de kwaliteit van de flessen en de sluiting. Daar was hij maar liefst zevenenveertig jaar lang mee bezig. Het is terecht dat zijn naam verbonden blijft met dit parelende drankje, én dat zijn eer hoog gehouden wordt oa door het huis MOET ET CHANDON, dat zijn meest prestigieuze champagne de naam DOM PERIGNON heeft gegeven.

Na een bezoek aan het kerkje nog even de benen strekken voor een wandeling tot aan het uitzichtpunt. Zeer de moeite om even tot daar te klimmen. Trouwens het hele dorpje doet idyllisch aan, met aan bijna elk huis een smeedijzeren uithangbordje.

Even halt houden bij AU 36, een heerlijke plek voor een degustatie met lekkere hapjes. Groot terras waar het aangenaam zitten is, genieten met een hoofdletter.

De rest van de dag volgden we een stuk van de route touristique du Champagne. Een fijne manier om zonder veel moeite héél veel moois te ontdekken.

Alweer, veel foto’s zijn er niet omdat ik niet zo’n fotograaf ben, tenzij ik een blogje wil schrijven. Raar wel nu ik er over nadenk. Maar bon, we hebben er van genoten, en als jullie een fijne plek zoeken voor een weekendje weg: ik zou zeggen N’HESITEZ PAS.

Fijne zaterdagavond

Myriam