OUD – de tiende week in de satur9’s 30 weeks photo challenge.

OUD. Ik proef het woord op mijn tong. Het is een beladen woord.

Ik hou van het oud van gebouwen: het verval dat hier en daar zijn intrede doet, een verweerde steen, antieke cultuur, eeuwenoude bomen. Ik hou van oude mensen, tenminste als het aardige mensen zijn 😉

Maar wat heeft oud ook een negatieve connotatie. Ik wil het niet toegeven maar toch is het zo wat mij betreft .

Ooit deed ik een BanaBa geriatrie. In één van de lijvige cursussen werd ons uitgelegd waarom oud worden/zijn niet negatief hoeft te zijn. Als toen dertigjarige was ik het daar helemaal mee eens, en ik probeerde de positiviteit te verkopen aan mijn moeder die toen zo oud was als ik nu ben. Ze zal eens geglimlacht hebben en bij zichzelf gedacht hebben: dat kan allemaal wel zijn, maar dertig is beter dan zestig. En ondertussen ben ik daar ook zelf achter gekomen, daar hoef ik zelfs geen zestig voor te zijn.

In een maatschappij als de onze waar je waarde voor een groot deel afhangt van je (uiterlijke) schoonheid en jeugdige elan is het moeilijk om als ouder wordend persoon niet met een licht spottende glimlach te worden bekeken. “Ze probeert ook nog mee te kunnen”.

Dat komt bovenop het feit dat je zelf als mens ook moet verwerken dat je ouder wordt, en dat alles wat je zomaar voor waar aannam omtrent je lichaam en geest, plots niet meer vanzelfsprekend is. Ouder worden is niet zomaar een extra kaarsje uitblazen op de verjaardagstaart. Met elk jaar erbij wordt de kans op negatieve ervaringen groter, en die vinden ook plaats als we er niet aan willen toegeven. De gewrichten worden strammer, ook al blijven we lopen of wandelen als werden we achterna gezeten door een kudde met corona besmette zombies. De little grey cells verminderen in aantal, al blijven we kruiswoordraadsels oplossen en boeken lezen tot onze ogen rood en opgezwollen zijn. De aderen slibben elke dag een beetje meer dicht ook al staan we op een streng dieet van sla, tomaten en pompwater.

In ruil voor deze geleideljke achteruitgang worden we wijzer, krijgen we meer inzicht in onszelf, worden we gematigder en begripvoller. Het is ronduit k*t dat we deze zegeningen niet kunnen combineren met een voortdurende stralende jeugdigheid.

Het is niet anders. Ik wil niet klagen, want dan ben ik een oude zeur, en God verhoede dat ik zo zou worden gepercipieerd. 😉

Maar zestig is niet beter dan dertig, net zoals negentig niet beter is dan zestig. Mijn mama zal het helemaal met me eens zijn.

En dan nu de Photochallenge

🙂

Ross castle Ireland.
Killarney County Kerry
Foto van een foto van Stephan Vanfleteren.

Geniet van elke dag!!

Greetings LOLA

32 Reacties op “OUD – de tiende week in de satur9’s 30 weeks photo challenge.”

  1. Eerlijk? Ik zou niet terug dertig willen zijn. Ik begin te geloven dat ik lichtelijk abnormaal ben want ik vind er niks mis mee om 60 (ondertussen 66) te zijn. Ondanks mijn zware ziekte geniet ik toch van het leven en ik neem de ongemakken die inherent zijn aan mijn leeftijd erbij. Ik ben blij dat ik er nog ben. Dat we langzaam maar zeker naar ons einde toegaan, dat is het enige negatieve dat ik kan bedenken. Daarom: genieten van elke dag!

    Geliked door 2 people

    1. Niet abnormaal volgens dit onderzoek:
      Geluk:
      Op hun 23ste zijn mensen het meest tevreden met hun leven, blijkt uit een Duitse studie. Daarna piekt het geluk weer op hun 69ste. Dat komt overeen met de bekende U-curve: Mensen worden vanaf hun twintiger jaren langzaam minder gelukkig tot het geluk na hun vijftigste weer toeneemt.

      Geliked door 1 persoon

  2. En toch voel ik me zeker niet 78 jaren die ik tel, Het is logisch dat niet alles nog even soepel gaat als vroeger maar “so what”. Er hoeft gelukkig ook niet zoveel meer als vroeger. Iedere leeftijd heeft z’n charme en heb ik van genoten Iedere leeftijd heeft natuurlijk óók z’n vervelende kantjes.

    Geliked door 3 people

  3. Youth is wasted on the young :-). Ik vind ouder worden moeilijk en ik ben nog geen 40, wat gaat dat binnen 20 jaar niet zijn… Ach, misschien heb ik dan eindelijk beter leren relativeren, daar kijk ik wel naar uit.

    Geliked door 1 persoon

    1. Ik werd met alle plezier veertig, maar vijftig, dat vond ik iets moeilijker…. Ook kwamen dan de eerste lichamelijke ongemakken. Volgende week staat er een 6 voor. En ja.. ik geef toe… niet gemakkelijk. Anderzijds blij dat ik het mag worden. Er zijn al wat vrienden/kennissen/collega’s overleden onderweg. Dat is pas erg. Pluk de dag. Als we niet oud worden, dan sterven we jong… Er is nu eenmaal geen alternatief.

      Geliked door 1 persoon

  4. m’n mem zei altijd , de duvel is oud
    nu heb ik die niet gekend , maar m’n mem had het altijd wel goed , zij is 90 geworden
    dat wil ik ook wel bij goede gezondheid
    zelf sta ik er nooit zo bij stil , bij dat oud bedoel ik
    doe wat ik kan doen en wandel er nog menige jongeling uit 🙂

    Geliked door 1 persoon

  5. Mooi relaas. Je slaat de nagel op de kop. Vanuit het standpunt van de jeugd is het leven een oneindig lange toekomst; vanuit het standpunt van de ouderdom een zeer kort verleden.
    Je laatste foto (Vanfleteren) krijg ik niet te zien. Ik zie in de plaats daarvan een verbodsbord-icoontje.

    Geliked door 1 persoon

  6. Idem hier: ik zie de foto van Vanfleteren niet.
    Mooi relaas.
    Het is iets complex hè, oud worden. Het verwondert me elke keer weer hoe weinig moeite de grote veranderingen (30, 40, 50) me kosten. Ik zie ertegen op, maar eens ze dichter komen, lijkt het toch weer normaler. Echt een heel vreemd proces.
    En hoe ouder je wordt, hoe langer je jong vindt wat je vroeger oud vond.
    Er zijn toch wel vreemde processen aan de gang in ons brein 🙂
    Maar ja, zoals Samaja het ook zegt: youth is wasted on the young. Feit.
    Geestig om zien hoe dat ene woordje van die opdracht tot zoveel inspiratie leidt.

    Geliked door 1 persoon

  7. Als het lijf in goede conditie verkeert en de geest nog steeds jeugdig (b)lijkt moet je vooral genieten van het leven. Het kan zo maar ineens over en uit zijn. We maakten dat onlangs weer mee. En hebben in de omgeving iemand die op jonge leeftijd vecht voor zijn leven door een slopende ziekte. Niet de leeftijd maakt uit of je gelukkig of leuk leeft, maar je eigen lijf. De leeftijd is een gegeven. Aanpassen en hupsakee, gaan met die banaan. Zou ik nu nog op een speedwaymotor stappen? In een rallywagen? Of in een stuntvliegtuig? Nee, maar er zijn nog zoveel andere dingen te doen…

    Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: