Ons kot en de streek errond hebben we nu wel genoeg verkend, vonden we. Met alle bizarre versoepelingen de laatste tijd, waarbij de logica samen met de geloofwaardigheid van de virologen én de politici in het niets oplosten, vonden we dat we best de fietsen achter op de auto konden monteren om eens op een andere plek te toeren. Why not, als je godbetert je familie in Nederland en Duitsland mag opzoeken (terwijl er hier nog geen sprake is van uitbreiding van bubbels), én je bovendien boodschappen mag gaan doen over de grenzen heen. Steek je maatregelen waar de zon niet schijnt zou ik zeggen. Jullie hebben er met zijn allen zo’n boeltje van gemaakt dat zelfs ik, één van de meest gezagsgetrouwe burgers op deze planeet, de handdoek in de ring gooi. ( Dat het niet makkelijk is om zo’n crisis te managen, daar ben ik zeker van. Dat ik het niet beter zou doen, daar ben ik ook zeker van, maar ik ben dan ook niet aangesteld om de crisis te managen….) Enfin, soit. De cijfers gaan naar omlaag, en ik bid elke dag dat ze niet weer naar omhoog gaan.
Wij dus met de auto naar Brasschaat waar we, na een bezoekje aan een deel van onze vierkoppige bubbel, een schitterend toertje maakten.
Vertrekkend vanuit Mariaburg fiets je maximaal een kilometertje voor je door groen omringd bent, en met groen bedoel ik dan ook véél groen. Oude statige bomen, naaldbomen, rododendrons in volle pracht ontloken, héél véél grote, neen, eerder reusachtige villa’s verscholen daartussen. Huizen waar je met gemak een volledig Syrisch dorpje kan in onderbrengen, en die nu bewoond worden door, hopelijk meer dan, één generatie? Het voordeel van al deze architecturale pracht is dat er zo veel grond rond ligt, dat je het gevoel hebt in een bos te passeren, het nadeel is dat het, bijna, allemaal privé is. ..
Gelukkig is deze ravissante woonomgeving doorspekt met stukken die wel toegankelijk zijn voor het plebs, waartoe wij onszelf rekenen. We fietsten tot aan het fort van Brasschaat, niet toegankelijk voor bezoek, maar wel idyllisch gelegen aan een watertje, in het groen.

Ik vermoed dat het hier niet altijd zo idyllisch zal geweest zijn. Getuige ook de vele bunkers en tankkanalen in de buurt, en het militaire domein natuurlijk. Maar op dit moment in onze geschiedenis, coronatijd of niet, is dit een oase om ontspannen te fietsen. Slechts een fractie van de hoeveelheid fietsers die je in Gent en omstreken tegen komt, en veel pure natuur. Adem in en adem uit, al die bomen, de zon en het gekwinkeleer van de vogels, meer heb ik niet nodig.



Dat het deugd heeft gedaan.
LOLA
En helemaal opgeladen een nieuwe week in. Een rondje gezondheid.
LikeGeliked door 1 persoon
Precies
LikeGeliked door 1 persoon
Een leuk uitstapje zo te horen. Inderdaad mooie omgeving!
LikeGeliked door 1 persoon
Je hebt duidelijk genoten en dat is je van harte gegund. Wat me een klein beetje “ambetant” maakt is de manier waarop je de huizen in Brasschaat beschrijft (en neen, ik woon daar niet). Ik kan andere plaatsen opnoemen waar veel grotere huizen staan… Knokke, Wassenaar, Het Gooi, Brussel… en zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar daar gaat het niet om, de mensen die daar wonen hebben geen schuld aan de stroom vluchtelingen die geen woonst hebben, moeten ze zich daarom schuldig voelen?
Vergeef me mijn ietwat vervelende, kritische commentaar.
LikeGeliked door 1 persoon
Ach wel neen natuurlijk hoeft niemand die een groot huis heeft zich schuldig te voelen. Ik vroeg me alleen af wat een gezin op zo’n oppervlakte doet, en ja, het contrast is toch wel héél groot. Maar het is iedereen gegund hoor, zeker niet mijn bedoeling om iemand te bruskeren.
LikeLike
Woorden op papier komen dikwijls ook te hard over, dat weet ik ook wel, mijn woorden dan welteverstaan 😊. Ik wilde gewoon een beetje nuance aanbrengen, soms vind ik ook dat er te weinig (constructief) kritisch gereageerd wordt.
LikeGeliked door 1 persoon
Brasschaat, waar mijn moeder is opgegroeid en ik als kind heel veel vakantiedagen mocht doorbrengen bij mijn oma. Een schitterende gemeente, we gingen het bruggetje over en kwamen in het park met het kasteel, een zwembad met hoge springplank, waar ik als kind al de dieperik in dook :-), de dieren, de speeltuin, , en daarna Peerdsbos.
Waar we nu nog geregeld gaan fietsen omdat de omgeving zo mooi, zo bosrijk, zo gezellig en inderdaad soms zo rijk overkomt. Ook hier is een omgeving (Waasmunster) waar veel te grote villa’s staan, maar waar het fijn fietsen is.
LikeGeliked door 1 persoon
Mijn man is van Brasschaat en vertelde me verhalen over het zwembad in het park… we gaan er graag naartoe
LikeGeliked door 1 persoon
Dat bos trekt me zeker aan.
LikeGeliked door 1 persoon
Altijd fijn even tijd in de natuur doorbrengen. Mooie foto’s heb je gemaakt.
LikeGeliked door 1 persoon
Oh zalig!! Ik heb ook niet veel meer nodig. En nieuwe dingen ontdekken zijn altijd zalig! 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Wij beperken onze rondjes nog steeds. Vanaf 15 juni komen er ook weer wat meer vrijheden en zien we mogelijkheden om weer eens extra te gaan genieten. Nu zijn er nog te veel beperkingen op sommige plekken…
LikeGeliked door 1 persoon
Hier fietsen wij ook veel. We wonen aan de Kalmthoutse heide, op 10 km van Brasschaat. Ook bij ‘ons’ is het prachtig fietsen in het groen.
LikeGeliked door 1 persoon
Mijn partner is van Brasschaat, Mariaburg eigenijk. Prachtige streek!!
LikeGeliked door 1 persoon