Gisteren appte ik mijn dochter dat we gingen wandelen.
Ok, veel plezier en hou het veilig hé, antwoordde ze.
Voor een wandeling naar Gent en terug leek me dat geen enkel probleem te zijn. Zo gevaarlijk is het niet bij ons in de buurt 🙂
We hebben geluk, we wonen rustig maar toch op wandelafstand van het centrum.
Langs rustige paadjes en straatjes met zicht op de mooiste plekjes van Gent, raken we in een half uur tot aan crèmerie Gerard, het volgens mijn bescheiden mening bekendste ijssalon van Gent, waar je nu ook terecht kan voor een afhaalijsje.
Er waren slechts twee wachtenden voor ons, dus we waagden het erop. Terwijl we stonden te wachten, plots een akelig geluid van iemand die met zijn fiets in de tramsporen terecht kwam en onderuit ging.
Gelukkig een jong knulletje op een koersfiets, dat er vanaf kwam met de schrik zo te zien. Maar wel verschieten, vooral voor de jongeman in kwestie natuurlijk. Ik geef het je op een briefje: als je daar een hele dag de wacht optrekt zie je zonder twijfel één of meerdere ongelukkigen die door deze vermaledijde tramsporen in de problemen komen. Soms ook met ernstige gevolgen. Na deze adrenalinestoot deed het aarbeien/vanilleijsje extra goed. MMMMMMM
We slenterden verder, a ja, want stilstaan of zitten mag nog niet, richting Korenmarkt. De volkstoeloop was verrassend. De drukte deed heel pre-coroniaans aan. Plots geroep: een jonge man met een baby’tje in een draagzak op zijn buik, was blijkbaar door de politie aangemaand om door te lopen. Luid roepend gaf hij zijn mening te kennen over de flikken. Het was een vreemde situatie, vooral omdat we geen context kenden. Zo op het zicht leek het een overdreven politionele actie te zijn: jonge vader met kind, wachtend op zijn vrouw die in een winkel bezig was, wordt eerst aangesproken door de politie, én wordt daarna achtervolgd en klemgezet door vier agenten! De man protesteerde steeds luider en heviger, probeerde zijn vrouw te bellen, probeerde er van door te gaan, en dat alles met een baby’tje op zijn buik. Er ontstond een ware volkstoeloop, waarin van social distancing in de verste verte geen sprake meer was. Meer context raakte bekend: de man bleek behoorlijk dronken te zijn. Niet de ideale omstandigheden om met een kleintje op je buik te gaan stappen. Zijn vrouw was ondertussen boven water gekomen, en kreeg het kleintje in de armen gedrukt, waarna de man met zes agenten tegen de grond moest worden gewerkt, vooraleer hij kon afgevoerd worden. Treurige situatie, ik had oprecht te doen met moeder en baby’tje. In mijn hoofd spelen allerlei scenario’s: welk ervan juist is, zal ik nooit weten. Ik hou het er op dat de politie niet op een dergelijke manier ingrijpt als het niet echt noodzakelijk is.
We zetten onze wandeling verder, en gaan richting huis. In de Forelstraat vliegt plots een bloempotje van een balkon op de eerste verdieping, ik kan nog net wegduiken. Bijna op mijn (net gekapte) hoofd!!
Zou een opvallende manier geweest zijn om aan mijn einde te komen: VROUW OVERLIJDT NADAT ZE BLOEMPOT OP HET HOOFD KREEG.
Een goede bewaarengel, dat heb ik.
Goed gestapt toch, zo over en weer naar Gent centrum. Ook altijd iets te beleven 🙂
Uitgeputte stapgroetjes
LOLA
LOLA LOVES CHAMPAGNE 
Nou zeg, wat een avontuur. En wat afschuwelijk die vader met dat kleine kind, ik kan je voorstellen dat je zoiets nog lang op de dag met je meedraagt.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, zoiets blijft wel hangen….
LikeLike
Het ene na het andere. Soms hopen de rariteiten zich op. Zou het een aanmaning tot voorzichtigheid kunnen zijn? vraag ik me dan af…
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, ik vond het ook een eigenaardige gewaarwording, en zo nadat mijn dochter me had gezegd, hou het veilig hé mam, dat is niet direct van haar gewoonte..:)
LikeLike
Een echt getto, dàt blijkt Gent dus te zijn!
Sinds dat de winkels weer open ‘mogen’ ben ik nog niet in onze Brugse binnenstad geweest. Covid-angst heet zoiets…
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is inderdaad wel een erg bijzondere wandeling geweest. Heftig voor vrouw en kind dat man/vader dronken was en toch op stap ging met de kleine.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ken die cremerie niet, een schande zeg. Ik moet dringend nog eens naar het centrum 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Wow, wat een verhaal.
Wellicht toch een voorbeeld van de toegenomen familiale problemen, die man met de baby. Triestig als je erover nadenkt, niet?
Goed dat je engelbewaarder op je schouder zat.
LikeGeliked door 1 persoon
Héél triestig inderdaad, beklijvend ook…
LikeGeliked door 1 persoon
Kan me voorstellen dat je dat niet meteen verwerkt krijgt.
LikeGeliked door 1 persoon
Crèmerie Gerard is lekker. Valeir al eens geprobeerd? Vind ik minstens even goed 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Nog niet, doe ik gauw eens😊
LikeGeliked door 1 persoon
Ik heb schrik om naar het centrum van Gent te gaan… ik vrees voor te veel mensen. Het is er wel heel mooi wandelen 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Kan een mens dan eindelijk eens “uit zijn kot”, gebeuren zulke eigenaardige dingen 😯 Aan emoties geen gebrek, aan snelle reacties (gelukkig) ook niet.
LikeGeliked door 1 persoon
😊
LikeGeliked door 1 persoon
Hahahaha, ik zie mezelf ook nog wel gaan op zo’n manier. Vrouw struikelt over dennenappel en wordt gespiest door tuinhekje. Zoiets. Gekke gebeurtenis met die man. Hoop dat het allemaal goed is afgelopen.
LikeGeliked door 1 persoon
Het licht springt op rood, het licht springt op groen, In Gent is ook tijdens corona-lockdown van alles te doen….:) Maar wel leuk beschreven!
LikeGeliked door 1 persoon
Merci😊
LikeLike
En of je iets beleefd hebt! Mooi geschreven.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een heftige wandeling… Ik las gisteren een gedichtje over een afscheid omdat er een boodschap om de hoek gehaald moet worden, waar een heel andere wereld ligt… Dit verhaal gaat daarop voort. Mooi vind ik dat. Wens je voor dit weekend rustiger wandelingen toe 🙏🏻
LikeGeliked door 1 persoon